Οι καλύτερες ταινίες επιστημονικής φαντασίας (Sci-Fi) (λίστα)
Η παρακάτω λίστα αφορά στις καλύτερες, κατά την άποψη μου ταινίες επιστημονικής φαντασίας από την Αρχή. Η λίστα βεβαίως έχει να κάνει και με το προσωπικό μου γούστο, και απόψεις και πολλοί μπορεί να μην συμφωνείτε, ωστόσο είστε ελεύθεροι να σχολιάσετε ή να προσθέσετε άλλες ταινίες που μπορεί να μου έχουν διαφύγει. Οι λίστα δεν περιλαμβάνει κατά ανάγκη αριθμημένες τις ταινίες με βάση την καλλιτεχνική τους αξία ή το γούστο μου....
Όσοι θέλετε να συνεισφέρετε στις "λίστες" με τις δικές σας προτιμήσεις, μπορείτε να ξεκινήσετε αντίστοιχα θέματα με τίτλο "Οι καλύτερες Western ταινίες (λίστα)" ή "Οι καλύτερες Thriller ταινίες (λίστα) για να υπάρχει μία, ας το πούμε, συνέπεια και συνοχή.
1) Metropolis (Fritz Lang, 1927). Το αριστούργημα του Fritz Lang παραμένει επίκαιρο και δυνατό, σαν να δημιουργήθηκε στο σήμερα.
2) 2001: A Space Odyssey (Stanley Kubrick, 1968). Για πολλούς αμφιλεγόμενο, το έπος του Stanley Kubrick μας ταξιδεύει από τις αρχές τις δημιουργίας έως την τεχνολογική αποκάλυψη και παραπέρα. Αινιγματικό, μυστηριώδες και αργό, παραμένει βασανιστικά εκπληκτικό, και αξεπέραστο.
3) Blade Runner (Ridley Scott, 1982) Το επιστημονικής φαντασίας φιλμ νουάρ του Ridley Scott είναι μία γροθιά στο στομάχι. Εγείρει φιλοσοφικά ερωτήματα και είναι τόσο μυστηριώδες όσο και σαγηνευτικό. Εκπληκτικό και μοναδικό στο είδος του.
4) Solaris (Andrei Tarkovsky, 1972). Για πολλούς, το δημιούργημα του Andrei Tarkofsky αποτελεί το αντίπαλο δέος του 2001: A Space Odyssey αλλά είναι πολύ διαφορετικό. Μινιμαλιστικό και ψαγμένο, δίνει γροθιές στο εσωτερικό δημιουργώντας σημαντικά ερωτήματα.
5) Alien (Ridley Scott, 1978) και Aliens (James Cameron, 1986) και Alien 3 (David Fincher, 1992). Ο Ridley Scott συνεργάστηκε με τον H.R Gigger για να δημιουργήσουν ένα κόσμο και ένα όν για να επηρεάσουν μία ολόκληρη βιομηχανία. Αργότερα ο James Cameron μας παρουσίασε το sequel που αν και επηρεασμένο από τις ταινίες... rambo της εποχής δίνει ύψος και άλλη διάσταση στον κόσμο των Aliens. Όχι τόσο καλό όσο το πρωτότυπο, αλλά τόσο δυναμικό που ενθουσιάζει. Το ίδιο ισχύει και για την εκδοχή του David Fincher, που είναι περισσότερο φιλοσοφημένη.
6) A Clockwork Orange (Stanley Kubrick, 1971) .Μπορούμε να... μαλώνουμε για το αν το Κουρδιστό Πορτοκάλι είναι... Sci-Fi ταινία ή όχι, η μπορούμε να την απολαύσουμε για ακόμη μία φορά ξεπερνώντας τις ταμπέλες. Στο μέλλον, ο κεντρικός ήρωας δέχεται να γίνει το πειραματόζωο για μία θεραπεία που ετοιμάζει η Κυβέρνηση, με στόχο να μειώσει το κοινό έγκλημα.
7) Dune (David Lynch, 1982). Μπορεί να μην άρεσε το τελικό αποτέλεσμα στον David Lynch, ωστόσο η μεταφορά του έπους του Frank Herbert για εμένα κρίνεται επιτυχημένη. Πρωτότυπο, επικό, διαφορετικό και ασυνήθιστο.
8 ) Tron (Steven Lisberger, 1982). Έκανε αίσθηση με τα παράξενα ειδικά εφέ σε μία εποχή που οι υπολογιστές μόλις που αρχίζουν να γίνονται... κατανοητοί.
9) The Day the earth stood still (Robert Wise, 1951). Μία από τις ταινίες που επηρέασαν σημαντικά το είδος. Το remake της ταινίας, το 2008, δεν λέει τίποτα μπροστά της.
10) The Matrix (Wackowski Bros., 1999). Η σκηνή που ο Neo αποφεύγει την... σφαίρα έμεινε στην ιστορία. Το δημιούργημα των αδερφών Wachowski είναι ευφυές και πρωτότυπο.
11) War Of The Worlds (Byron Haskin, 1953). Πως να πανικοβληθείτε την εποχή της... άγνοιας. Θεσπέσιο, τρομακτικό και "εσωτερικό". Αν και πολλοί θα διαφωνήσουν μαζί μου, δεν βρήκα καθόλου κακό την σύγχρονη εκδοχή του Steven Spielberg.
12) E.T.: The Extra-Terrestrial (Steven Spielberg, 1982). Η ευαίσθητη πλευρά των πραγμάτων πάλι από τον Steven Spielberg. Την είδα μικρός αλλά την... ξεπέρασα τώρα. Την θυμάμαι με... παιδική αίσθηση.
13) Star Wars... και Sequels και Prequels (George Lucas, 1977 έως 2008). Μπορεί να του λείπει το... "βάθος" και οι μεγάλες "έννοιες" αλλά είναι αυθεντικό, επικό και αδιαμφισβήτητα μοναδικό στο είδος του. Ο Πόλεμος των Κόσμων του George Lucas παραμένει αξεπέραστος. Το ίδιο και τα sequels και... prequels.
14) Starman (John Carpenter, 1984). Η Γη και ο πολιτισμός μας, με τα μάτια ενός εξωγήινου. Σκεφτείτε μόνο ότι ο Jeff Bridges, προτάθηκε για Όσκαρ σε αυτή την ταινία.
15) Gattaca (Andrew Niccol, 1997). Μία ματιά στο... πραγματικό μέλλον, όταν θα επιδιώκουμε να δημιουργήσουμε τον τέλειο άνθρωπο, αν δεν το κάνουμε ήδη.
16) Inception (Christopher Nolan, 2010) .Τεχνολογία που μπορεί να... ελέγχει το ανθρώπινο μυαλό μέσω των ονείρων. Εκπληκτική σκηνοθεσία.
17) 12 Monkeys (Terry Gilliam, 1995). Ταξίδια στον χρόνο και η ανθρωπότητα αντιμέτωπη με τον αφανισμό εξαιτίας ενός ιού. Αγαπημένος ο σκηνοθέτης και προσωπική προτίμηση.
18) Stalker (Andrei Tarkovsky, 1979). Ένα ακόμη - για πολλούς - αριστούργημα του Tarkofsky, φιλοσοφικό, μεταφυσικό, ποιητικό.
19) Mad Max (1979) και Mad Max 2 (The road warrior) (1981). Ο Mel Gibson, πιθανόν στον ρόλο που τον έκανε γνωστό. Post-Apocalyptic εικόνες από ένα μέλλον, που φαντάζει ολοένα και πιο... κοντινό.
20) Avatar (James Cameron, 2009). Η μεταφορά της... Pocahondas στο μέλλον, μπορεί να μην εντυπωσίασε σεναριακά, αλλά τα ειδικά εφέ και η σκηνοθεσία προέρχονται από άλλο πλανήτη, την Πανδώρα;
21) Robocop (Paul Verhoeven, 1987) .Μηχανή και άνθρωπος μαζί και βεβαίως ... μεγάλες προσδοκίες. Αρκετή σάτιρα.
22) Total Recall (Paul Verhoeven, 1990). Πολλοί βρήκαν καταφύγιο στις νουβέλες και τα μυθιστορήματα του Philip K. Dick και η συγκεκριμένη βασίζεται στην "We Can Remember It For You Wholesale". Εκπληκτικά εφέ, μακιγιάζ και κοστούμια για την εποχή, ακατάπαυστη δράση και αρκετή... σάτιρα. Ετοιμάζεται το remake και αναμένεται με ενδιαφέρον.
23) The Last Starfighter (1984). Όχι και ιδιαίτερα αξιόλογη από πλευράς καλιτεχνικής αξίας, αλλά όταν ήμουν πιτσιρικάς, με είχε τρελάνει με τα ειδικά εφέ και τις σκηνές πτήσεις. Είναι στην λίστα πιο πολύ για ρομαντικούς λόγους.
24) The Fly (David Cronenberg, 1986). Το πρωτότυπο του 1958 παραμένει ένα αριστούργημα μυστηρίου και φαντασίας ωστόσο το remake της ταινίας του αγαπημένου David Cronenberg με τον Jeff Goldblum και την Geena Davis έδωσε μία νέα διάσταση στο θέμα χωρίς όμως δυστυχώς τα... χιτσκοχικά στοιχεία του πρώτου.
25) The Abyss (James Cameron, 1989). Εξωγήινοι αγγελικά πλασμένοι και ήρωες που προσπαθούν να επιβιώσουν στον αφιλόξενο κόσμο της Αβύσσου.
26) The Terminator (James Cameron, 1984) και Terminator 2: Judgement Day . Μία ακόμη δυσοίωνη πρόβλεψη για το μέλλον και ένας δολοφόνος που χρησιμοποιεί μία μηχανή του χρόνου για να σκοτώσει τον επαναστάτη της εποχής. Στο sequel, ο εξολοθρευτής επανέρχεται δριμύτερος με τον σκηνοθέτη να ανεβάζει πραγματικά τον πήχη, δημιουργώντας το... Avatar της εποχής
27) The man who fell to Earth (Nicolas Roeg, 1976). Ένας ανθρωπόμορφος εξωγήινος - ο Ντέιβιντ Μπόουι - αντιμέτωπος με τον έρωτα και το... καπιταλιστικό σύστημα. Ωραία στυλιζαρισμένο.
28) The Predator (John McTiernan, 1987). Ο κυνηγός, όπως είναι η ονομασία της ταινίας στην γλώσσα μας, αποκαλύπτει ένα εξωγήινο πλάσμα που υπακούει στην φύση του, όπως εμείς υπακούμε στα ζωώδη ένστικτα και στις απολαύσεις μας.
29) Starship Troopers (Paul Verhoeven, 1997). Επιφανειακή, με δόσεις σάτιρας προπαγάνδας, ψευτο-πατριωτισμού και παγκοσμιοποίησης αλλά είναι άκρως διασκεδαστική και με εξαιρετικά εφέ. Μερικά πολιτικά μηνύματα δεν είναι δυσδιάκριτα. Δημιουργήθηκε για να βγάλει λεφτά.
30) Moon (Duncan Jones, 2009). Παράνοια, μοναξιά και απομόνωση στο διάστημα, με τον Sam Rockwell να αποδίδει μία εκπληκτική ερμηνεία, ή και... περισσότερες.
31) Close Encounters of the Third Kind (Steven Spielberg, 1977). Μία από τις καλύτερες για εμένα ταινίες του Steven Spielberg, αποτελεί ύμνο για την ζωή.
32) District 9 (Neill Blomkamp, 2009). Ανεξάρτητη και δυνατή. Θα μπορούσαν να υπάρχουν... στρατόπεδα συγκέντρωσης εξωγήινων στο μέλλον; Και όμως, στο μπουρδέλο που ζούμε, όλα είναι πιθανά.
33) Equilibrium (Kurt Wimmer, 2002). Το φασιστικό μέλλον της ταινίας, ίσως και να μην απέχει πολύ από αυτό που φαντάζονται οι πιο απαισιόδοξοι.
34) Planet of the Apes (Franklin J. Schaffner, 1968). Αν και... εξωφρενικό, όσο μπορείς να ισχυριστείς κάτι τέτοιο για μία ταινία επιστημονικής φαντασίας, είναι αλληγορικό και σίγουρα εκπληκτικό για την εποχή, αλλά κάπως... υπερεκτιμημένο κατά την ταπεινή μου άποψη. Το remake του δεν πήρε καλές κριτικές, και ήταν καταδικασμένο ως project πριν καν... γυριστεί. Προσωπικά το βρήκα πολύ καλό, και σε σχέση με το πρωτότυπο. Κανείς δεν θα μπορούσε να το κάνει καλύτερα, ή πολύ καλύτερα ώστε να είναι περισσότερο αρεστό, από τον Tim Burton.
35) Star Trek (Robert Wise, 1979). Δεν ήμουν ποτέ φαν του Τρεκ, αλλά σίγουρα εκτιμώ την σειρά και βεβαίως την ταινία του 1979. Η πρόσφατη έκδοση του Star Trek ήταν εξαιρετική και ελπίζω σε συνέχεια.
36) 2010 (Peter Hyams, 1984). Κάποια βιάστηκαν να το ονομάσουν... συνέχεια της Οδύσσειας του Διαστήματος, και έχει ορισμένα κοινά στοιχεία, αφού και τα δύο έχουν βασιστεί στην φαντασία ή την... διορατικότητα του Arthur C. Clarke.
37) Brazil (Terry Gilliam, 1985). Αρκετές "οργουελιστικές" πινελιές από ένα αγαπημένο σκηνοθέτη και σεναριογράφο που τολμά.
38) Invasion of the Body Snatchers (Don Siegel, 1956). Χωρίς αισθήματα εξωγήινοι αντικαθιστούν τους ανθρώπους. Άντε να... ξεφύγεις. Το πρόσφατο The Invasion με την Κίντμαν δεν λέει τίποτα μπροστά στο ορίτζιναλ.
39) Dark City (Alex Proyas, 1998). Σε ένα κόσμο χωρίς ήλιο, που κυριαρχείται από όντα με τηλεκινητικές ικανότητες, πως μπορεί ένας άνθρωπος να επιβιώσει χωρίς τo παρελθόν του;
40) Minority Report (Steven Spielberg, 2002). Αν και δεν πλησιάζει το... Blade Runner, θεωρείται ένα από τα λίγα φιλμ νουάρ φαντασίας με μυστήριο, καταδιώξεις και εξαιρετική πλοκή. Αξιόλογο και εντυπωσιακό.
41) Artificial Intelligence: AI (Steven Spielberg, 2001). Αν και η ευαισθησία του Spielberg είναι έκδηλη, απέτυχε να μας... παρασύρει. Η ταινία ήταν εκπληκτική στο πρώτο μέρος της. O Kubrick, που δυστυχώς απεβίωσε πριν προλάβει να ολοκληρώσει το όνειρο του, να σκηνοθετήσει δηλαδή το συγκεκριμένο φιλμ, θα μας είχε προσφέρει κάτι μεγαλειώδες.
42) The Right Stuff (Philip Kaufman, 1983): Oι κατάλληλοι άνθρωποι, έπρεπε να βρεθούν από την NASA για τις πρώτες επανδρωμένες αποστολές. Για μένα, είναι μία ιδιαίτερα δυναμική και ρεαλιστική ταινία, στην οποία πρωταγωνιστούν μερικά σπουδαία ονόματα όπως ο Scott Glen, ο Ed Harris, o Sam Shepard και ο Dennis Quaid.
z3et — Παρ, 23/09/2011 - 06:28
Κατάσταση:
Εγγραφή: Μαρ 2009
Καταχωρήσεις: 8488
Ας βαλω και εγω μερικες...
Children of Men (Αν και, συνολικα, σαν ταινια δεν ειναι κατι τρομερο, θυμαμαι ομως να ημουν στην τσιτα και στα 109 λεπτα που κρατησε)
The Man from Earth (Χρειαστηκε πολυ πρηξιμο -απο φιλους και γνωστους- για να τη δω, την οποια και εν τελη την ειδα και καλα εκανα!)
Transformers: The Movies (Ρομποτ να παιζουν ξυλο, τα λεει ολα...)
Contact (Ανετα απο τις πιο αγαπημενες, Sci-Fi ταινιες για μενα)
Donnie Darko (Ε... classic!)
ΥΓ: Ξερω οτι θα πεσει ξυλο με αυτο που θα παω, αλλα anywayz.
Ειδα χθες το 2001: Space Odyssey. Θεωρω πως η ταινια ειναι υπερτιμημενη. Φυσικα αναγνωριζω την τεραστια προσπαθεια που εριξε ο, θεος, Kubrick και εβγαλε, οπτικοακουστικα μια αρτια ταινια αλλα σε ολα τα υπολοιπα τα εκανε μανταρα. Μεγαλες (ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ) παυσεις, μπερδεμενες εικονες χωρις να προσπαθουν να πουν κατι. Ιδικα το τελευταιο τεταρτο (μετα τον ΔΙΑ οποιος το θυμαται) μου εδωσε την εντυπωση πως το ενσωματωσε στη ταινια μονο και μονο για να δειξει οτι μπορει να παραγει αυτα τα εφε.
Τελος παντων, peace!
marooned — Παρ, 23/09/2011 - 07:58
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιαν 2009
Καταχωρήσεις: 9028
Για την Οδύσσεια έχω κι εγώ τις ενστάσεις μου...
Άσε που για να την καταλάβεις πρέπει να την δεις 2 και 3 φορές.Είμαι σίγουρη οτι ο μίστερ Κιούμπρικ ήθελε να πει πολλά πράγματα με αυτή τη ταινία αλλά το μόνο που τελικά κατάφερε ήταν να με νανουρίσει.Strauss ήταν αυτός...
Τώρα όσο για την "Επαφή"...κάτι δεν μου πήγαινε καλά.Θυμάμαι όμως πως γέλαγα...Η σκηνή που η Τζόντι είδε τον πατέρα της,με ξενέρωσε απίστευτα..
Avatar και πάλι Avatar!
"...Deep into that darkness peering, long I stood there, wondering, fearing, doubting, dreaming dreams no mortal ever dared to dream before..."
Stormwatch — Παρ, 23/09/2011 - 08:00
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιαν 2009
Καταχωρήσεις: 315
Τι να γράψω μετά την ανάλυση του Voltmod; Πολύ κοντά στα γούστα μου.
Το 2001 και το Solaris μοιράζονται την πρώτη θέση για εμένα...
NOBODY expects the Spanish Inquisition! Our chief weapon is suprise...surprise and fear...fear and surprise....
voltmod — Παρ, 23/09/2011 - 08:57
Κατάσταση:
Εγγραφή: Δεκ 2008
Καταχωρήσεις: 2764
Είναι φυσικό η ταινία 2001: Οδύσσεια του διαστήματος να έχει οπαδούς και πολέμιους, όπως οτιδήποτε ονομάζεται "τέχνη".
Θα ήθελα να δω, αν και δύσκολο, αν μετά από 48 χρόνια από την πρεμιέρα του θα θυμάται κάποιος το Avatar
Γιώργος Ιωσηφίδης
marooned — Παρ, 23/09/2011 - 09:07
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιαν 2009
Καταχωρήσεις: 9028
"...Deep into that darkness peering, long I stood there, wondering, fearing, doubting, dreaming dreams no mortal ever dared to dream before..."
voltmod — Παρ, 23/09/2011 - 13:15
Κατάσταση:
Εγγραφή: Δεκ 2008
Καταχωρήσεις: 2764
Γούστα είναι αυτά και προσωπικές απόψεις. Δεν μπορείς πάντα να αντιπαραθέτεις επιχειρήματα όταν λαμβάνει χώρα η υποκειμενικότητα σε μεγάλο βαθμό. Χαίρομαι για τα σχόλια και οι συζητήσεις για τον κινηματογράφο είναι από τις αγαπημένες μου.
Αυτό που δεν μου αρέσει, είναι οι "αφορισμοί".
Γιώργος Ιωσηφίδης
voltmod — Παρ, 23/09/2011 - 13:21
Κατάσταση:
Εγγραφή: Δεκ 2008
Καταχωρήσεις: 2764
....αλλα σε ολα τα υπολοιπα τα εκανε μανταρα. Μεγαλες (ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ) παυσεις, μπερδεμενες εικονες χωρις να προσπαθουν να πουν κατι. Ιδικα το τελευταιο τεταρτο (μετα τον ΔΙΑ οποιος το θυμαται) μου εδωσε την εντυπωση πως το ενσωματωσε στη ταινια μονο και μονο για να δειξει οτι μπορει να παραγει αυτα τα εφε.
Μπορεί στις μεγάλες παύσεις να "ήθελε", λέω εγώ τώρα, να σε κάνει να ακούσεις κάτι, να μην "ήθελε" να πει κάτι, αλλά να σου δείξει κάτι, κάτι που ίσως έχεις μέσα σου... λέω εγώ τώρα...
Γιώργος Ιωσηφίδης
eve — Παρ, 23/09/2011 - 15:56
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιαν 2009
Καταχωρήσεις: 8449
Για μπάστα λίγο volt και έπρεπε να μου το δείχνει 20 ολόκληρα λεπτά? δεν μπουρούσε μέσα σε ένα πενταλεπτάκι? Ούτως ή αλλέως αυτό που έχει μέσα του ο καθένας μας, ξυπνά σε δευτερόλεπτα, αν τον αγγίζει το θέαμα, (το οποιοδήποτε) δεν χρειάζεται μαραθώνιες παύσεις.
Εγώ πάντως που το 2001 το έχω δει μισό, γιατί δεν άντεξα περισσότερο, βρήκα πιο ενδιαφέρον αυτά που μου έλεγαν η κουβέρτα μου και το μαξιλάρι μου.
Ουπς! εξκιουζμι μίστερ Κιούμπρικ.
"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"
voltmod — Παρ, 23/09/2011 - 16:54
Κατάσταση:
Εγγραφή: Δεκ 2008
Καταχωρήσεις: 2764
C'mon don't be ridiculous, it's not his fault,
it's you
Γιώργος Ιωσηφίδης
eve — Παρ, 23/09/2011 - 17:12
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιαν 2009
Καταχωρήσεις: 8449
Μουά ριντίκιουλους? καουντ γιορ γουορντς μιστερ.
Βα-ρε-θη-κα και κοι-μη-θη-κα. Δεν απέτυχα εγώ ως θεατής, αλλά ο Κιούμπρικ. Τι να κάνουμε συμβαίνουν και στις καλύτερες οικογένειες.
"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"
voltmod — Παρ, 23/09/2011 - 17:26
Κατάσταση:
Εγγραφή: Δεκ 2008
Καταχωρήσεις: 2764
www.kubrick2001.com
Γιώργος Ιωσηφίδης
marooned — Παρ, 23/09/2011 - 17:33
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιαν 2009
Καταχωρήσεις: 9028
I like you guys...
"...Deep into that darkness peering, long I stood there, wondering, fearing, doubting, dreaming dreams no mortal ever dared to dream before..."
eve — Παρ, 23/09/2011 - 17:40
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιαν 2009
Καταχωρήσεις: 8449
Πνεύμα κάνεις του λόγου σου Μικέ?? (κινηματογραφική ατάκα) Για να προτείνεις εσύ λυσάρι σίγουρα το συμβουλεύτηκες. Μπου α χα χα.
"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"
marooned — Παρ, 23/09/2011 - 17:44
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιαν 2009
Καταχωρήσεις: 9028
πλάκα πλάκα βοηθάει...
"...Deep into that darkness peering, long I stood there, wondering, fearing, doubting, dreaming dreams no mortal ever dared to dream before..."
eve — Παρ, 23/09/2011 - 17:48
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιαν 2009
Καταχωρήσεις: 8449
Να να! βρήκα τι ήθελε να πει ο Κιούμπρικ.
"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"
z3et — Παρ, 23/09/2011 - 17:51
Κατάσταση:
Εγγραφή: Μαρ 2009
Καταχωρήσεις: 8488
lol τι καθονται και ανεβαζουν...
ΥΓ: Συμφωνω με την Εve, βεβαια εγω τα καταφερα... δεν κοιμηθηκα!
voltmod — Παρ, 23/09/2011 - 18:59
Κατάσταση:
Εγγραφή: Δεκ 2008
Καταχωρήσεις: 2764
Πνεύμα κάνεις του λόγου σου Μικέ?? (κινηματογραφική ατάκα) Για να προτείνεις εσύ λυσάρι σίγουρα το συμβουλεύτηκες. Μπου α χα χα.
Για σένα το έψαξα ρε cro magnon, για σένα, όχι για μένα
Γιώργος Ιωσηφίδης
voltmod — Παρ, 23/09/2011 - 19:03
Κατάσταση:
Εγγραφή: Δεκ 2008
Καταχωρήσεις: 2764
ΥΓ: Συμφωνω με την Εve, βεβαια εγω τα καταφερα... δεν κοιμηθηκα!
Κάθε φορά που βλέπω μία Sci-Fi ταινία, και έχει διαστημόπλοια, περιμένω να ακούσω τον... ήχο των κινητήρων τους.
Πόσο καλύτερα είναι με Strauss....
Γιώργος Ιωσηφίδης
eve — Παρ, 23/09/2011 - 19:39
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιαν 2009
Καταχωρήσεις: 8449
Ουγκ!
"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"
marooned — Παρ, 23/09/2011 - 20:47
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιαν 2009
Καταχωρήσεις: 9028
starman...νιάνιαρο ήμουν όταν το είχα δει κι ακόμα και τώρα μου έχει μείνει.Ωραίες παιδικές αναμνήσεις.
"...Deep into that darkness peering, long I stood there, wondering, fearing, doubting, dreaming dreams no mortal ever dared to dream before..."
marooned — Παρ, 23/09/2011 - 21:06
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιαν 2009
Καταχωρήσεις: 9028
Αγαπημένη και όχι καλύτερη ταινία,θα έβαζα τον E.T.Όσες φορές και να τη δω,τα ίδια όμορφα συναισθήματα θα μου προκαλέσει.
"...Deep into that darkness peering, long I stood there, wondering, fearing, doubting, dreaming dreams no mortal ever dared to dream before..."
harry_lostone — Σαβ, 31/12/2011 - 23:32
Κατάσταση:
Εγγραφή: Σεπ 2009
Καταχωρήσεις: 952
επιστημονικη φαντασια ε.....
δεν ειναι ακριβως αυτο που φανταζεται καποιος για προτεινομενη ταινια "επιστημονικης φαντασιας"
αλλα οποιος δεν εχει δει το K-PAX να το κανει
....και καλη χρονια σε 26 λεπτα ....
what the hell am i doing here ?
i don't belong here..
eve — Κυρ, 01/01/2012 - 09:08
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιαν 2009
Καταχωρήσεις: 8449
Καλημέρα harry και καλωσήρθες, να πω την μαύρη μου αλήθεια εμένα δεν μου είχε αρέσει αυτή η ταινία. Την είδα μόνο γιατί έπαιζε ο λατρεμένος μου Σπέισι.
"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"