Οι φυλές της Αθήνας

Εγώ έχω μεγάλο πρόβλημα με την "λογική της μάζας".

Καλύτερα η ουτοπία παρα η μουγκoπία

οι ματσο που δεν εχουν σαλιο

στην δουλεια εμφανιζονται κατι τυποι με τζαγκουαρ πορσε και τετοια και αρχιζουν το μπλαμπλα με το αφεντικο για διαφορα,σασ πληροφορω λοιπον πως αυτοι οι τυποι πουλανε φικια δεν έχουν σαλιο και τα αμαξια τα πηραν με δοσεις και δεν τους βρισκουν να τους τα παρουν πισω,ζουν καθε μερα για να πουλανε μουρη με κομμενες πιστωτικες και παραμυθιαζουν τις γκομενιτσες πως ειναι ματσο .αυτη δεν ειναι φυλη αυτοι ειναι για φυλακη

μπη κουάιετ νοτ του μπη άνξιους ιν δε τζομπ γουέν άι αμ

πουτ δε κοτ νταουν σλοουλι

Σωστός!!!

"Φωτιά να κάψω τον Παράδεισο
Νερό την κόλαση να σβήσω..."

Oι κακές πωλήτριες.
Πολυκατάστημα Attica. Οι κακές πωλήτριες τείνουν να γίνουν φυλή. Αν βγάλω απο τη σούμα τα γνωστά δικαιολογητικά: κακός μισθός, ορθοστασία, πολύ κακός επίσης κόσμος (ο πατέρας μου λέει πως ο πελάτης έχει πάντα άδικο) μένω με μια πωλήτρια που βαριέται τη ζωή της, τη δουλειά της και ενώ προσπαθείς να εξυπηρετηθείς μόνος σου, εκείνη κοιτάει αν το μανό έχει ξεφτίσει. Φεύγοντας και βρίζοντας απο μέσα μου, κατευθύνθηκα σε άλλο πολυκατάστημα, αποφασισμένη και έτοιμη για άλλη μια επέλαση κακής πωλήτριας. Ευτυχώς πάντα υπάρχουν και οι εξαιρέσεις. Συνάντησα το πιο χαμογελαστό μουτράκι και την καλύτερη πωλήτρια του 2009! Μέσα σε 10 λεπτά είχα κάνει όλες τις αλλαγές μου, πλήρώσει, και το βασικότερο είχα ένα χαμόγελο μέχρι τα αφτιά.

PS omnimyth κέντησες με την φυλακή σου.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Συμφωνώ με Lacrimosa και omnimyth!

"...Deep into that darkness peering, long I stood there, wondering, fearing, doubting, dreaming dreams no mortal ever dared to dream before..."

οι ματαιοδοξοι

εχω πολλες φορες αναρωτηθει που στο δυαολο χωρανε με αυτα τα τρακτερ[land rover-lexus-cayenne-mercedes-bmw]και κυκλοφορουν μερικοι/ες.δηλαδη που χωρανε εκτος απο την κηφισιας;η επιδειξη πλουτου θα ελεγε καποιος οτι ειναι φοβερη, ελα ομως που τα περισσοτερα καρα ειναι με ληζινγκ,και τα αλλα μισα ειναι με δοσεις.
υπαρχουν βεβαιως και πραγματικα πλουσιοι,οχι νεοπλουτοι ή δηθεν,αλλα αυτοι δεν κανουν τοση επιδειξη.ειναι χορτασμενοι φαινεται.η ελλαδα ειναι η νουμερο ενα χωρα στις πωλησεις porsche στην ευρωπη και αυτο κατι λεει,εκτος και αν ειμαστε οι πιο πλουσιοι και απλως μας ξεχασανε και μας λεει μαλακιες ο κωστακης.παντα το αυτοκινητο αποτελουσε στατους,αλλα στην ελλαδα εχει ξεφτιλιστει η φαση.ολος ο κοσμος χρωσταει τα μαλλια της κεφαλης του αλλα εκει,εκει,να το παρει το S3,δεν μπορει ο καραγκιοζης.και ας πηρε δανειο.τι ξεφτιλα.τωρα θα εχει πλακα.θα πεσουν ολοι πανω στα εορτοδανεια και στα καταναλωτικα για να πανε διακοπες.

Οι σφίκτες

Τώρα και λόγω της εποχής, γίνονται περισσότερο αντιληπτοί .

Περπατάνε με ύφος "εγώ είμαι και άλλος κανείς" κάνουν στην άκρη μόνο αν διασταυρωθούν με κάποιον πιο ογκώδη από αυτούς.

Κινδυνεύουν να θρυματιστούν ποτήρια και κουτάκια από το συνεχές σφίξιμο .
Ποτάμι ο ιδρώτας από την συνεχή πίεση των μυών.

Άνετη πρόσβαση σε όλα τα bar και club .Η συζήτησή τους περιστρέφεται γύρω από το "πόσα στον πάγκο" , ποιά τα καινούρια τρυπήματα και πόσα δίνει ο τάδε για πόρτα .

Η κοπέλα που είναι μαζί τους, αναρωτιέται συνεχώς αν το 15ποντο τακούνι είναι αρκετά ψηλό για αυτήν και αν το κάμπριο χαλάσει, την έτσι και αλλιώς,κιτς κουπ της.

Συνεχόμενο το άγχος τους μην γίνει κάποιος τσαμπουκάς και ο άλλος τους μαυρίσει στο ξύλο, είδηση που θα κυκλοφορήσει αστραπιαία στα στέκια .

ΤΑ ΨΩΝΙΑ (GLAMOUR)

Είναι παντού εντός Αθηνών, εκτός και επί ταύτα…
Πρότυπα τους, ότι υπάρχει στα περιοδικά και στην TV…
Καμουφλάρονται άνετα με τις χλιδάτες στολές τους (ARMANI, D&G, κτλ κτλ κτλ- ΜΟΝΟ μάρκες), πίσω από τον ζελέ οι μεν και πίσω από την λακ οι δε, όλοι στόχο τους έχουν το εξώφυλλο περιοδικού…
Είναι πάντα στην πένα, τους αρέσει να μετράνε, καλά μαγαζιά με IN κόσμο, ακριβά ρούχα, αξεσουάρ, αμάξι κάμπριο και δεν συμμαζεύονται με τίποτα…
Χόμπι τους ότι έχει να κάνει με διασκέδαση, χαλάρωση σε body spa, περιοδικά με τάσεις και προτάσεις για την νέα σεζόν, και φυσικά ΨΩΝΙΑ παντός τύπου…
Οι άντρες πασαλείβονται μέσα στην κρέμα… προσώπου, σώματος, αποτρίχωση και τεσπα δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από τις γκόμενες που βγάζουνε αφού και οι δυο μοιάζουνε τόσο πολύ…
Οι Γυναίκες ότι και οι Άντρες αλλά σε μια υπερβολή που δεν μπορώ να περιγράψω… σχεδόν άσχετες από απλά καθημερινά θέματα, κρύβονται πίσω από τον μπαμπά και μετά πίσω από τον βλάκα κου κουβαλάνε δίπλα τους έναν υποτιθέμενο τύπο καθώς πρέπει αν μη τι άλλο από ΤΖΑΚΙ…
Εξαπλώνονται πολύ εύκολα, μπορείς να τους δεις εκεί που δεν φαντάζεσαι… από το Σινεμά στο Μπαρ, στην Δουλειά σου και όπου υπάρχει κόσμος… ξεχωρίζουν από χιλιόμετρα και στόχος τους είναι να διαφέρουν πάντα εντός μόδας, φόβος τους, μην τους βγάλει κανείς την μάσκα!!!

Αν δεν είναι GLAMOUR … άσε φίλε δεν είναι στην ΜΟΔΑ !!!

Φυσικά περί ορέξεως κολοκυθόπιτα…

"Φωτιά να κάψω τον Παράδεισο
Νερό την κόλαση να σβήσω..."

Οι ταξιτζίδες.

Μεγάλη πληγή. Αν και προτιμώ να κινούμαι με μέσα μαζικής μεταφοράς πολλές φορές τυχαίνει να παίρνω ταξί. Οι περισσότεροι ακούνε ντέρτι fm, μέχρι να βγείς απο το ταξί νομίζεις πως είσαι έτοιμος να τραγουδήσεις σε σκυλάδικο της εθνικής όλα τα σουξέ της Αντζελας. Εχουνε στα παρμπρίζ του αυτοκινήτου αυτά τα σιχαμένα σκυλάκια που ο λαιμός τους συγχρονίζεται με την κίνηση του αυτοκινήτου. Αν δεν έχεις ψιλά να πληρώσεις σε κοντινές διαδρομές είναι έτοιμοι να βγάλουν το ούζι και να σε πυροβολήσουν. Αυτό όμως που δεν αντέχω είναι να μου πιάνουν συζήτηση για οποιοδήποτε θέμα. Η λύση είναι μία και άκρως αποτελεσματική. mp3 player, είμαι μονίμως καλωδιωμένη και κάθε φορά κάνω πως δεν ακούω. Ευτυχώς τον τελευταίο καιρό έχω πέσει σε πολύ καλούς ανθρώπους και η διαδρομή μου ήταν ευχάριστη. Οι εξαιρέσεις του επαγγέλματος.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Αμφιταλαντεύομαι αν κάνω καλά που κατατάσω εδώ τους ναρκομανείς και τους κακούς μπάτσους. Μάλλον έπρεπε να το βάλω στον ρατσισμό. Σήμερα κατεβαίνω την Πανεπιστημίου και βλέπω ένα ζευγάρι πρεζάκια. Λιώμα, πιο λιώμα δεν γίνεται. Εχουν κάτσει μπροστά απο μία τράπεζα, την Αγροτική και είναι ένας μπατσάκι που εξαντλεί όλη του την σαπισμένη και συμπλεγματική "εξουσία" πάνω σε δύο άρρωστα παιδιά. (πονάει η ψυχή μου όταν βλέπω ναρκομανείς και ας λένε ότι θέλουν ολοι οι άλλοι, εγώ θεωρώ πως είναι αδύναμα, βαθιά άρρωστα παιδιά, θεωρώ επίσης χρέος μου να τα χαρτζιλικώνω και ας λέει το αντίθετο ο ΟΚΑΝΑ ξέρω, πως δεν είναι σωστό αλλά το κάνω). Ενας μπάτσος που αν του έδινα μια ανάποδη θα σωριαζόταν κάτω. Και μετά σκέφτομαι πως και αυτός άρρωστος είναι και αδύναμος απο άλλη οπτική γωνία. Ενας άνθρωπος που περιφέρει την στολή του μόνο μέχρι εκεί που τον πάει ο ίσκιος του. Θύμωσα και με εμένα που δεν του είπα τίποτα. Σκατά.

Καληνύχτα μαλάκα και καλή τύχη.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Γυναίκες σε τακούνια. Εκτός απο εξαιρετικά ματαιόδοξο να περπατάς πουρνό πουρνό στην ανηφόρα με 12ποντο είναι και βλακώδες. Τα ψηλά τακούνια είναι ωραία όταν τα φοράς το πολύ 2 ώρες σε επίσημο κάλεσμα. Δεν καταλαβαίνω την χρησιμότητα τους όταν τα φοράς για να ανέβεις στον Λυκαβητό. Εγώ που τα κοιτώ μόνο ως εκθέματα στις βιτρίνες και έχω βάλει μόνο 2 φορές στην ζωή μου και ακόμα το μετανιώνω, πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω πως τα φοράνε 8ωρο. Πραγματικά τις θαυμάζω, τι και αν γίνεται το πόδι τσαρούχι, αν τα γόνατα επιβαρύνονται εκεί στο ύψος τους. Ηρωίδες.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Αντρες που ντύνονται σαν τον Μαζωνάκη στην χειρότερη, ή σαν τον Μπέκαμ στην καλύτερη. Και τα δυο γελοία είναι.
Με περίεργα κουρέματα και υπερβολικό στάιλινγκ, πουκάμισα ή μακό μπλουζάκια με ντεκολτέ! και απο το αποτριχωμένο στέρνο να ξεπροβάλουν κάθε είδους χαιμαλιά και φυσικά το σταυρουδάκι για να τους φυλάει. Με κοσμήματα στα χέρια, στα δάχτυλα με γελοίες χειροπέδες και κάπου εκεί να υπάρχει και ένα ματάκι για το κακό μάτι.
Με γυαλιά ηλίου μάσκες, και δεν φτάνει που φοράνε και μάσκα, οι πολύ προχωρημένοι την προτιμούν χρωματιστή.
Με τζιν ξεβαμένα (έτοιμα) και χιλιοτρυπημένα (πάλι έτοιμα).
Και αφού έχουν κάτσει στον καθρέφτη ένα τέρμηνο για να ετοιμάσουν αυτό το φρικτό πράγμα που το περιφέρουν περιχαρώς σε κάθε καφετέρια του λεκανοπεδίου ποτέ δεν θα καταλάβουν πως ένας άντρας είναι όμορφος με ένα απλό μονόχρωμο πουκάμισο ή μακό, ένα τζιν παντελόνι απλό και σοβαρά παπούτσια.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Γυναίκες που ντύνονται σαν την Βικτώρια Μπέκαμ. Φυσικά με κοντό μπομπέ καρέ, τους πάει δεν του πάει, γυαλιά ηλίου που αρχίζουν απο το μέτωπο και καταλήγουν στις αμυγδαλές και υπερμεγέθεις τσάντες. Αντε να κατανοήσώ, οτι τους αρέσει ο τρόπος που ντύνεται η συγκεκριμένη πάμπλουτη κυρισουλίνα, άντε να κατανοήσω, πως φορώντας όλα αυτά πιστεύουν πως είναι ωραίες, όταν βλέπουν δίπλα τους συνεχώς τον εαυτό τους σε άλλο μέγεθος και άλλη ηλικία δεν προβληματίζονται? Μάλλον όχι.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Γυναίκες ως παπουτσωμένοι γάτοι. Διευκρινίζω. Γυναίκες που φοράνε τις μπότες τους πάνω απο το παντελόνι. Το συγκεκριμένο στιλ απαιτεί να είσαι πάνω απο 1.70 και λυγερόκορμη για να το υποστηρίξεις αλλιώς είσαι σαν τους τρεις σωματοφύλακες. Η Κοκό Σανέλ έλεγε πριν βγείς απο το σπίτι, αφαίρεσε ένα πράγμα. Μάλλον δεν είχε κατά νου τις ελληνίδες. Στην περίπτωση μας ισχύει αφαίρεσε τα σκουλαρίκια, τα δέκα δαχτυλίδια, τα τρία φουλάρια και την τσαγαλί σκιά με το φούξια κραγιόν. Δεν είμαστε όμορφος λαός, δεν έχουμε καλό σώμα, και κάνουμε τα εντελώς αντίθετα απο αυτά που πρέπει. Επίσης ούτε γούστο έχουμε!

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Καλύτερα η ουτοπία παρα η μουγκoπία

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Οι κατοχικές δυνάμεις που βρίσκονται μέσα και πέριξ των εξαρχείων.
Ματάδες, ζητάδες, δελτάδες,...
πεζές περιπολίες ..μηχανές ...περιπολικά ...παπάκια ...ποδήλατα..

χακί...μπλε ...και μαύροι ...πίσσα ...μιλάμε

...και προπάντων οι κρυφοί .. κρυφοί με μακριά μαλλιά με ράστα ..με ράσα... με σκουλαρίκια ..με λαχεία ...στην έβγα απέναντι ...δίπλα στα σκουπίδια ..ο περιπτεράς ..η ψιλικατζού ...το κορίτσι με τα βιβλία στο χέρι ...ο κυριος με τον μπερέ ...οι δύο ..τρεις που πίνουν τον καφέ ...και άλλοι τόσοι ...σαλτιμπάγκοι

ρε ...σας βλέπουμε ...φτάνει...

Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από την πόλη...ο Δεκέμβρης.

Ενός Δεκέμβρη ... μύριοι έπονται.

Aγαπημένη μέρα η χθεσινή, είχε απο όλα, ντέρμι αθλητικά, πολιτικά, υστερίες για την γρίπη και όλα αυτά τα γραφικά. Και φυσικά παρακολουθήσα τις συζητήσεις στα δελτία ειδήσεων και μετά για την εκλογή προέδρου στη Ν.Δ. Εκεί συνάντησα και μια ακόμα φυλή. Ολους αυτούς που πήγαν και ψήφησαν είτε τον Σαμαρά είτε την Ντόρα. Εβλεπα ξανθές μικροαστές κυριούλες να φωνάζουν για το ποιός προηγείται, για τα συστήματα που είχαν "πέσει", για τον κύριο πίσω τους που τις έσπρωχνε. Και τους άλλους που φώναζαν υπέρ Ψωμιάδη με επιχειρήματα: "Ειναι Μακεδόνας, είναι άντρακλας". Στην αρχή διασκεδάζω βλέποντας όλο αυτό τον συρφετό σε ένα παραλήρημα αλλαζονείας, τοπογραφίας, και ανούσιου πολιτικού λόγου, αλλά μετά αντιλαμβάνομαι, οτι όλα τα παραπάνω είναι μέσα στις πολλές αιτίες, που δεν μας ξεκολλάνε απο τον πάτο.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Γριές σε ταξί. Απα πα. Φρικτό είδος. Εχουνε εξωφρενικές απαιτήσεις. "Μην με αφήνεις, μακριά απο το πεζούλι, άφησε με 3 χιλιοστά κοντά" "εδώ που είναι ο κάδος, ανάμεσα έχει νερά λίγο πιο δεξιά", "ο κλιματισμός είναι πολύ ψηλά κλείστον" λέω για τους ταρίφες, αλλά με μια γριά δίπλα, ο καθένας γίνεται ήρωας. Κάνουν πολυυυυυυυ ώρα να μπουν και να βγουν απο το ταξί (δεν μιλώ για ανθρώπους που έχουνε πρόβλημα) αλλά για όλες αυτές που για να καταφέρουν να βάλουν 1 τούρτα, μια ομπρέλα και μια τσάντα στο πίσω κάθισμα δημιουργούν ουρά απο ένα λεοφωρείο, 5 ΙΧ, 1 σχολικό και 1 νεκροφόρα.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Η νεκροφαρα γιατιιιι?

Περιμενει την γιαγια να βγει απο το ταξι? χα0αχ0χα0χα0αχ0

Nαι!

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Γυναίκες στα 50 και άνω που μπεμπεκίζουν και ντύνονται ως ξέκολα. Τα τελευταία χρόνια όλο και συχνότερα συναντώ γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας με πολύ προκλητικό ντύσιμο, πολύ μα πολύ χρώμα στα ρούχα, "επιθετική" σεξουαλική προσέγγιση στο άλλο φύλο και καθόλου αισθητική. Δεν είμαι απο αυτές που θέλουν τις γυναίκες αυτής της ηλικιακής κλίμακας με μαντήλα μαύρη και παστούφι, αλλά όταν πας να συναγωνιστείς μια 20χρονή με τέτοια όπλα είσαι καμένη απο χέρι. Αλλά εδώ που τα λέμε, με ότι όπλο και να συναγωνιστείς τα 20, είσαι ακυρη. Είναι θεμιτό μια γυναίκα να αισθάνεται επιθυμητή σε οτι ηλικία και αν είναι αυτή, όταν όμως βγαίνεις έξω με μίνι φουστίτσα, χιλιάδες κοσμήματα, υπερμπούστο απο το σουπερ γούοντερμπα και ξανθό ξασμένο μαλί η εικόνα που με τόσο κόπο ετοίμασες καταρρέει. Κάποιος γάλλος νομίζω συγγραφέας είχε πει πως "η αισθητική είναι δείγμα ηθικής" και κάτι τέτοιες παρακμιακές εικόνες αγωνίας, συνηγορούν απόλυτα την παραπάνω άποψη.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Οι κυρίες με τα καλά τους να πηγαίνουν επίσκεψη. Και απο δίπλα τον βαριεστημένο και νυσταγμένο σύζυγο. Τα μαλλιά φτιαγμένα απο κομμωτήριο, βεβαίως βεβαίως, με μπούκλα αυτήν την εντελως ψεύτικη που περπατάς και αναπηδάει ως ελατήριο ντοινγκ, ντοινγκ, ντόινγκ. Συνήθως οι γυναίκες κρατάνε τα γλυκά και οι άντρες λίγο πιο πίσω με το ουίσκι ή το κρασί. Οι σύζυγοι μάλλον πρέπει να κάνουν καταναγκαστικά έργα, αλλά μια απο κοινού εμφάνιση του ζεύγους είναι κοινωνικό στάτους, άλλωστε αν δεν συνοδεύσουν την σύζυγο στη γιορτή της τριτοξάδελφης βασούλας του μπατζανάκη του Αργύρη, του θείου Γιάννη θα ακούσουν τον εξάψαλμο. Επίσης οι κυρίες φορούν απο την μπιζουτέρα (την καλή) το μπριγιάν για επίδειξη στις άλλες ολόιδιες κυρίες, που και αυτές με την σειρά τους ακολουθούν τις ίδιες διαδικασίες. Αφού ολοκληρώσουν την μετάβαση στο σπίτι της βασούλας οι κυρίες κάθονται όλες μαζί τσακίζοντας μελομακάρονα και ξηροκάρπια και οι άντρες ανοίγουν την συζήτηση με την κλασική πλέον φράση τί έγινε μωρέ μαλάκα χθες στο γήπεδο?

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Ανδρες που μιλάνε σχεδόν πάντα με υποκοριστικά. Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί το κάνουνε. Προσπαθούν να γίνουν οικείοι? συμπαθείς? άνετοι? Το αποτέλεσμα δεν είναι ποτέ όμορφο. Αλλωστε που είναι το ωραίο να σε ρωτάει ο γείτονας: πως πάει η δουλίτσα? ο φούρναρης: τι ψωμάκι θέλετε?, ένας περαστικός στο δρόμο: να σου κάνω μια ερωτησούλα, o υποψήφιος γκόμενος: πάμε για ένα γλυκάκι πρώτα και μετά για ένα ποτάκι? Αν το κάνουν για χαριτωμενιά ας επαναπροσδιοριστούν δεν αρέσει σε καμία γυναίκα, αν το κάνουν για ευγένεια, έχω να δηλώσω πως η ευγένεια δεν κρύβεται στην κατάληξη.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Επανέρχομαι στο θέμα γυναίκες σε τακούνια. Σήμερα το πρωί στην Πανεπιστημίού μια κατεστραμένη προσπαθούσε να περπατήσει κρατώντας ισσοροπία πάνω στα 15 πόντων τακούνια της, (μπορεί να ήταν και ψηλότερα ) και όλοι την κοιτούσαμε. Ουχί με θαυμασμό, αλλά γιατί την λυπόμασταν. Ηταν τραγικό το θέαμα. Περπατούσε πολύ αργά, με τρόμο και αβεβαιότητα, μόνο φωτογραφίες δεν την βγάλανε! Τι παράνοια να ντύνεσαι, να βάφεσαι, να ανεβαίνεις σε σκάλα για να φορέσεις τακούνια και να περπατάς ως καβούρι απο τον τρόμο μιας πτώσης. Και όλα αυτά για να φαίνεται ωραιότερη η γάμπα και ψηλότερα ο κώλος. Ελεος.
Κινήσεις τέτοιας ματαιοδοξίας μου υπενθυμίζουν την αντοχή των γυναικών στον πόνο. Πλαστικές επεμβάσεις φρικτού πόνου, που τις κάνουν για να δείχνουν πιο νέες και ωραιότερες και να φοβούνται να πάνε στο οδοντίατρο για ένα σφράγισμα, γιατί φοβούνται τις βελόνες!

Spoiler: Highlight to view

Ο στρουφοκαμιλισμός στο μεγαλείο του.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Μπρος τα καλλη τι ειναι ο πονος?

Μια χαζομάρα. Σιγά μην υπομείνω τα μαρτύρια του ταντάλου για να είμαι ψηλότερη, ομορφότερη, νεότερη. Γιατί να μην δεχόμαστε τον εαυτό μας έτσι όπως είναι και να τον διορθώνουμε σε λογικό βαθμό και χωρίς άουτς? Ερωτώ και εγώ!

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Eφηβοι εν βρασμώ. Και θορυβώδεις. Είναι μια φυλή που συμπαθώ.
Στην εφηβεία και μετά τα 60 κινείσαι ανά φύλο. Τα αγόρια μαζί και τα κορίτσια μαζί. Με πλάγιες ματιές που αν και επιλέγεις το πλάγιο κοίταγμα είναι ολοφάνερο ποιαν ή ποιόν κοιτάς και ενώ το κάνεις με σκοπό να κρυφτείς λιγάκι, γίνεσαι αντιληπτός απο χιλιόμετρα. Αν το αγόρι ή το κορίτσι αντιδράσει θετικά στο λοξό κοίταγμα ή ταυρηδόν όπως αναφερόταν και στην Ιλιάδα (που το θυμήθηκα τώρα αυτό!) σειρά έχει το κοκκίνισμα μέχρι τα αφτιά και μετά απο αυτήν την άμεση και τόσο υπέροχη "μυστική" επικοινωνία, ξαναγυρίζει βιαστικά στο κινητό του, ή στην φιλενάδα του, ή στον κολλητό του. Αυτό μπορεί να πάρει βδομάδες μέχρι να στείλει κάποιο αγόρι ή κορίτσι μεσολαβητή για να δηλωθεί η προτίμηση και η ανταπόκριση. Ολα αυτά γίνονται πολύ σιγά χωρίς φωνές, γιατί σε όλα τα άλλα οι έφηβοι φωνάζουν, φωνάζουν πολύ, αλλά αυτές οι φωνές ποτέ δεν με ενοχλούνε.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Η οχύρωση μιας τσάντας. Και το κράτημα της απο πολύ νευρικές γυναίκες. Ακριβές τσάντες και ακριβές κυρίες ή δεσποινίδες. Ετυχε να πίνω καφέ πριν λίγες μέρες στην στοά του attica και δίπλα κάθονταν τέτοιους είδους κοπέλες. Φυσικά δεν γινόταν να μην τις άκουσω στο τι έλεγαν, γιατί μιλούσαν δυνατά και επιδεικτικά και ο λόγος συζήτησης τους ήταν τα γκομενικά τους. 3 νέες γυναίκες που είχαν πιάσει 1 μεγάλο τραπέζι με 7 καρέκλες! γιατί στις 3 κάθονταν αυτές και στις άλλες 4 οι τσάντες τους! Μια συζήτηση με τον πιο αισχρό τρόπο (δεν αναφέρομαι σε βωμολοχίες, αλλα στον τρόπο συμπεριφοράς τους που πήγαζε απο τα λεγόμενα τους) για το τι θέλουν, πως ζουν, τι τρώνε, τι δίαιτα κάνουν. Νομίζω πως όλες αυτές οι γυναίκες μιλάνε όχι, για να απευλευθερωθούν απο τα συναισθήματα τους, αλλά για να τις ακούνε (και να τις θαυμάζουν κυρίως) οι άλλοι. Φρικτά πρόσωπα (αν και ήταν όμορφες κοπέλες) απο το νεύρο, την επιθετικότητα και την και καλά μαγκιά. Δεν ξέρω γιατί αυξάνονται όλες αυτές οι περίεργες περσόνες, μάλλον πρέπει να σταματήσουν να διαβάζουν περιοδικά!

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"