Review: Nvidia Geforce GTX 680

Bindless Textures 

Η Nvidia με την παρουσίαση της αρχιτεκτονικής Kepler, εισήγαγε και ένα νέο χαρακτηριστικό που ονομάζει Bindless Textures. Παλαιότερα, για την χρήση ενός texture, η GPU έπρεπε να το τοποθετήσει - και αργότερα να επεξεργαστεί - σε ένα slot ενός σταθερού μεγέθους πίνακα στην μνήμη ο οποίος μειώνει τον αριθμό των textures που ένας shader μπορεί να διευθυνσιοδοτήσει σε μία δεδομένη στιγμή (στην αρχιτεκτονική Fermi ο αριθμός αυτός περιοριζόταν στα 128).

Η αρχιτεκτονική Kepler απελευθερώνει τον αριθμό των υφών που μπορεί να διευθυνσιοδοτήσει ένας shader απευθείας πια στην μνήμη (δεν υπάρχει λόγος ύπαρξης του σταθερού μεγέθους πίνακα), προσφέρωντας απεριόριστες δυνατότητες - μιλάμε για 1 εκατομμύριο textures σε σχέση με τα 128 παλαιότερα -  ενώ και η μνήμη χρησιμοποιείται με πολύ αποδοτικότερο τρόπο. 

Ένα ακόμη σημαντικό πλεονέκτημα των Bindless Textures είναι η μείωση του CPU utilization. Για την ώρα το συγκεκριμένο χαρακτηριστικό είναι διαθέσιμο μόνο στο OpenGL. Δεν αποκλείεται πάντως σύντομα να είναι διαθέσιμο στο DirectX μέσω του NVAPI.