Epeidi to adokimasto kai to ap' allou fermeno, den to antexoun oi anthrwpoi, ine nwris, m' akous. Einai nwris akomi mes ton kosmo auton agapi mou na milw gia sena kai gia mena..
Epeidi to adokimasto kai to ap' allou fermeno, den to antexoun oi anthrwpoi, ine nwris, m' akous. Einai nwris akomi mes ton kosmo auton agapi mou na milw gia sena kai gia mena..
Πες μου αν μ’ αγάπησες όσο ο ήλιος την αυγή
όσο ο γκρίζος ουρανός κάποιας άνοιξης βροχή
αν τον φόβο μου έβλεπες πίσω από κάθε μου φιλί
πες μου αν μ’ αγάπησες όσο η νύχτα την σιωπή
είμαστε οι κούφιοι άνθρωποι,
οι βαλσαμωμένοι άνθρωποι
σκύβοντας μαζί
κεφαλοκαύκι γεμισμένο άχυρο. Aλίμονο!
οι στεγνές φωνές μας όταν
ψιθυρίζουμε μαζί
είναι ήσυχες κι ανόητες
σαν άνεμος σε ξερό χορτάρι
ή πόδια ποντικών σε σπασμένο γυαλί
στο ξερό μας κελάρι
σχήμα χωρίς μορφή, σκιά χωρίς χρώμα,
παραλυμένη δύναμη, χειρονομία χωρίς κίνηση
αυτοί που πέρασαν
με ολόισια μάτια, στου θανάτου το άλλο βασίλειο
μας θυμούνται -αν καθόλου μας θυμούνται-
σαν κούφιους ανθρώπους
σα βαλσαμωμένους
μάτια δεν τολμώ να δω στα όνειρα
στου θανάτου το ονειρικό βασίλειο
αυτά δεν εμφανίζονται εκεί:
τα μάτια είναι
ηλιόφως σε μια σπασμένη κολώνα
εκεί, είναι ένα δέντρο χορεύοντας
και φωνές
στου ανέμου το τραγούδισμα
πιο μακρινές και πιο τελεστικές
από ένα μαραμένο αστέρι
ας είμαι όχι πιο κοντά
στου θανάτου το ονειρικό βασίλειο
ας φορέσω επίσης
τις μεταμφιέσεις
αρουραίου τρίχωμα, κοράκου δέρμα, κουρελούδες
σ' έναν αγρό
φερόμενος όπως φέρεται ο άνεμος
όχι πιο κοντά
όχι αυτή την τελική συνάντηση
στου λυκόφωτος το βασίλειο
αυτή είναι η νεκρή χώρα
αυτή είναι του κάκτου η χώρα
εδώ τα πέτρινα είδωλα
σηκώνονται, εδώ λαμβάνουν
την ικεσία ενός χεριού νεκρού ανθρώπου
κάτω απ' το σπίθισμα σβησμένου άστρου
αυτό είναι σαν αυτό
στου θανάτου το άλλο βασίλειο
ξυπνώντας μόνοι
την ώρα που είμαστε
τρέμοντας με τρυφερότητα
χείλη που θα φιλούσαν
κάνουν προσευχές σε τσακισμένες πέτρες
αόμματοι
αν δεν τα μάτια μας ξαναφανούν
όπως το αέναο άστρο
του πολύφυλλου ρόδου
στου θανάτου το λυκοφωτικό βασίλειο
η ελπίδα μόνο
των κενών ανθρώπων
των άδειων ανθρώπων
μεταξύ ιδέας
και πραγματικότητας
μεταξύ κίνησης
και δράσης
πέφτει η σκιά
μεταξύ αντίληψης
και δημιουργίας
πέφτει η σκιά
η ζωή είναι πολύ μακριά
μεταξύ πόθου
και σπασμού
μεταξύ δύναμης
και ύπαρξης
μεταξύ ουσίας
και πτώσης
πέφτει η σκιά
γιατί δικό σου είναι το βασίλειο
γιατί δική σου είναι η ζωή
γιατί η ζωή σου είναι δική σου
δική σου
αυτός είναι ο τρόπος που τελειώνει ο κόσμος
όχι μ' ένα πάταγο αλλά μ' ένα λυγμό
είμαστε οι κούφιοι άνθρωποι,
οι βαλσαμωμένοι άνθρωποι
σκύβοντας μαζί
κεφαλοκαύκι γεμισμένο άχυρο. Aλίμονο!
οι στεγνές φωνές μας όταν
ψιθυρίζουμε μαζί
είναι ήσυχες κι ανόητες
σαν άνεμος σε ξερό χορτάρι
ή πόδια ποντικών σε σπασμένο γυαλί
στο ξερό μας κελάρι
σχήμα χωρίς μορφή, σκιά χωρίς χρώμα,
παραλυμένη δύναμη, χειρονομία χωρίς κίνηση
αυτοί που πέρασαν
με ολόισια μάτια, στου θανάτου το άλλο βασίλειο
μας θυμούνται -αν καθόλου μας θυμούνται-
σαν κούφιους ανθρώπους
σα βαλσαμωμένους
μάτια δεν τολμώ να δω στα όνειρα
στου θανάτου το ονειρικό βασίλειο
αυτά δεν εμφανίζονται εκεί:
τα μάτια είναι
ηλιόφως σε μια σπασμένη κολώνα
εκεί, είναι ένα δέντρο χορεύοντας
και φωνές
στου ανέμου το τραγούδισμα
πιο μακρινές και πιο τελεστικές
από ένα μαραμένο αστέρι
ας είμαι όχι πιο κοντά
στου θανάτου το ονειρικό βασίλειο
ας φορέσω επίσης
τις μεταμφιέσεις
αρουραίου τρίχωμα, κοράκου δέρμα, κουρελούδες
σ' έναν αγρό
φερόμενος όπως φέρεται ο άνεμος
όχι πιο κοντά
όχι αυτή την τελική συνάντηση
στου λυκόφωτος το βασίλειο
αυτή είναι η νεκρή χώρα
αυτή είναι του κάκτου η χώρα
εδώ τα πέτρινα είδωλα
σηκώνονται, εδώ λαμβάνουν
την ικεσία ενός χεριού νεκρού ανθρώπου
κάτω απ' το σπίθισμα σβησμένου άστρου
αυτό είναι σαν αυτό
στου θανάτου το άλλο βασίλειο
ξυπνώντας μόνοι
την ώρα που είμαστε
τρέμοντας με τρυφερότητα
χείλη που θα φιλούσαν
κάνουν προσευχές σε τσακισμένες πέτρες
αόμματοι
αν δεν τα μάτια μας ξαναφανούν
όπως το αέναο άστρο
του πολύφυλλου ρόδου
στου θανάτου το λυκοφωτικό βασίλειο
η ελπίδα μόνο
των κενών ανθρώπων
των άδειων ανθρώπων
μεταξύ ιδέας
και πραγματικότητας
μεταξύ κίνησης
και δράσης
πέφτει η σκιά
μεταξύ αντίληψης
και δημιουργίας
πέφτει η σκιά
η ζωή είναι πολύ μακριά
μεταξύ πόθου
και σπασμού
μεταξύ δύναμης
και ύπαρξης
μεταξύ ουσίας
και πτώσης
πέφτει η σκιά
γιατί δικό σου είναι το βασίλειο
γιατί δική σου είναι η ζωή
γιατί η ζωή σου είναι δική σου
δική σου
αυτός είναι ο τρόπος που τελειώνει ο κόσμος
όχι μ' ένα πάταγο αλλά μ' ένα λυγμό
Spoiler: Highlight to view
Spoiler: Highlight to view
____
"...Deep into that darkness peering, long I stood there, wondering, fearing, doubting, dreaming dreams no mortal ever dared to dream before..."
Πες μου αν μ’ αγάπησες όσο ο ήλιος την αυγή
όσο ο γκρίζος ουρανός κάποιας άνοιξης βροχή
αν τον φόβο μου έβλεπες πίσω από κάθε μου φιλί
πες μου αν μ’ αγάπησες όσο η νύχτα την σιωπή
Lacrimosa_daemon — Τρι, 21/12/2010 - 13:50
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιαν 2009
Καταχωρήσεις: 2113
Iron Maiden - afraid to shoot strangers
DEATH — Τρι, 21/12/2010 - 17:41
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιαν 2009
Καταχωρήσεις: 2219
Κόκκινο Θολό Φεγγάρι
Καλύτερα η ουτοπία παρα η μουγκoπία
marooned — Τρι, 21/12/2010 - 18:43
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιαν 2009
Καταχωρήσεις: 9028
Fadeaway....
"...Deep into that darkness peering, long I stood there, wondering, fearing, doubting, dreaming dreams no mortal ever dared to dream before..."
Lacrimosa_daemon — Τρι, 21/12/2010 - 20:13
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιαν 2009
Καταχωρήσεις: 2113
Rammstein - Ich Tu Dir Weh
Lacrimosa_daemon — Τρι, 21/12/2010 - 20:15
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιαν 2009
Καταχωρήσεις: 2113
Megaherz - Liebestöter
Lacrimosa_daemon — Τρι, 21/12/2010 - 20:20
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιαν 2009
Καταχωρήσεις: 2113
Diary of Dreams - Painkiller
Lacrimosa_daemon — Τρι, 21/12/2010 - 20:33
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιαν 2009
Καταχωρήσεις: 2113
Η eve το ξέρει είμαι σίγουρος
Mondsucht - Nachtfalter
Lacrimosa_daemon — Τρι, 21/12/2010 - 20:38
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιαν 2009
Καταχωρήσεις: 2113
Wumpscut - Opening the Gates of Hell
eve — Τρι, 21/12/2010 - 22:17
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιαν 2009
Καταχωρήσεις: 8449
Mondsucht - Nachtfalter
Καλέ ναι! αστεία λες?
με αυτό χτυπά το κινητό μου. Και αμέσως μόλις χτυπήσει, όλοι οι άλλοι με χτυπάνε με το κινητό μου. 
"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"
DALI — Τετ, 22/12/2010 - 02:11
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιαν 2009
Καταχωρήσεις: 481
Mondsucht - Nachtfalter
Καλέ ναι! αστεία λες?
με αυτό χτυπά το κινητό μου. Και αμέσως μόλις χτυπήσει, όλοι οι άλλοι με χτυπάνε με το κινητό μου. 
LOL
"Φωτιά να κάψω τον Παράδεισο
Νερό την κόλαση να σβήσω..."
DALI — Τετ, 22/12/2010 - 02:18
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιαν 2009
Καταχωρήσεις: 481
White Lines...
"Φωτιά να κάψω τον Παράδεισο
Νερό την κόλαση να σβήσω..."
SHAMAN — Τετ, 22/12/2010 - 05:45
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιουν 2009
Καταχωρήσεις: 268
lights...
dali
Epeidi to adokimasto kai to ap' allou fermeno, den to antexoun oi anthrwpoi, ine nwris, m' akous. Einai nwris akomi mes ton kosmo auton agapi mou na milw gia sena kai gia mena..
DEATH — Τετ, 22/12/2010 - 12:13
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιαν 2009
Καταχωρήσεις: 2219
My Companjera
Καλύτερα η ουτοπία παρα η μουγκoπία
marooned — Τετ, 22/12/2010 - 12:33
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιαν 2009
Καταχωρήσεις: 9028
Soil's Song...
"...Deep into that darkness peering, long I stood there, wondering, fearing, doubting, dreaming dreams no mortal ever dared to dream before..."
DALI — Τετ, 22/12/2010 - 19:09
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιαν 2009
Καταχωρήσεις: 481
Brett Anderson - Love Is Dead
"Φωτιά να κάψω τον Παράδεισο
Νερό την κόλαση να σβήσω..."
DALI — Τετ, 22/12/2010 - 19:29
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιαν 2009
Καταχωρήσεις: 481
dali
Again
"Φωτιά να κάψω τον Παράδεισο
Νερό την κόλαση να σβήσω..."
SHAMAN — Πεμ, 23/12/2010 - 04:28
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιουν 2009
Καταχωρήσεις: 268
dali
Again
DALI
THIS IS ME.....Always
Epeidi to adokimasto kai to ap' allou fermeno, den to antexoun oi anthrwpoi, ine nwris, m' akous. Einai nwris akomi mes ton kosmo auton agapi mou na milw gia sena kai gia mena..
marooned — Πεμ, 23/12/2010 - 15:00
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιαν 2009
Καταχωρήσεις: 9028
lol
"...Deep into that darkness peering, long I stood there, wondering, fearing, doubting, dreaming dreams no mortal ever dared to dream before..."
DALI — Πεμ, 23/12/2010 - 17:54
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιαν 2009
Καταχωρήσεις: 481
dali
Again
DALI
THIS IS ME.....Always
SHAMAN
Always On My Mind
"Φωτιά να κάψω τον Παράδεισο
Νερό την κόλαση να σβήσω..."
the little — Πεμ, 23/12/2010 - 21:40
Κατάσταση:
Εγγραφή: Όκτ 2010
Καταχωρήσεις: 143
Secret Garden
Πες μου αν μ’ αγάπησες όσο ο ήλιος την αυγή
όσο ο γκρίζος ουρανός κάποιας άνοιξης βροχή
αν τον φόβο μου έβλεπες πίσω από κάθε μου φιλί
πες μου αν μ’ αγάπησες όσο η νύχτα την σιωπή
DALI — Πεμ, 23/12/2010 - 22:11
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιαν 2009
Καταχωρήσεις: 481
Endless Dream
"Φωτιά να κάψω τον Παράδεισο
Νερό την κόλαση να σβήσω..."
marooned — Πεμ, 23/12/2010 - 23:22
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιαν 2009
Καταχωρήσεις: 9028
Α καλά......!
"...Deep into that darkness peering, long I stood there, wondering, fearing, doubting, dreaming dreams no mortal ever dared to dream before..."
Lacrimosa_daemon — Παρ, 24/12/2010 - 20:20
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιαν 2009
Καταχωρήσεις: 2113
Ωχρά Σπειροχαίτη - Κούφιοι άνθρωποι
Μελοποιημενο απο Ωχρα Σπειροχαιτη
ΟΙ ΚΟΥΦΙΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ
είμαστε οι κούφιοι άνθρωποι,
οι βαλσαμωμένοι άνθρωποι
σκύβοντας μαζί
κεφαλοκαύκι γεμισμένο άχυρο. Aλίμονο!
οι στεγνές φωνές μας όταν
ψιθυρίζουμε μαζί
είναι ήσυχες κι ανόητες
σαν άνεμος σε ξερό χορτάρι
ή πόδια ποντικών σε σπασμένο γυαλί
στο ξερό μας κελάρι
σχήμα χωρίς μορφή, σκιά χωρίς χρώμα,
παραλυμένη δύναμη, χειρονομία χωρίς κίνηση
αυτοί που πέρασαν
με ολόισια μάτια, στου θανάτου το άλλο βασίλειο
μας θυμούνται -αν καθόλου μας θυμούνται-
σαν κούφιους ανθρώπους
σα βαλσαμωμένους
μάτια δεν τολμώ να δω στα όνειρα
στου θανάτου το ονειρικό βασίλειο
αυτά δεν εμφανίζονται εκεί:
τα μάτια είναι
ηλιόφως σε μια σπασμένη κολώνα
εκεί, είναι ένα δέντρο χορεύοντας
και φωνές
στου ανέμου το τραγούδισμα
πιο μακρινές και πιο τελεστικές
από ένα μαραμένο αστέρι
ας είμαι όχι πιο κοντά
στου θανάτου το ονειρικό βασίλειο
ας φορέσω επίσης
τις μεταμφιέσεις
αρουραίου τρίχωμα, κοράκου δέρμα, κουρελούδες
σ' έναν αγρό
φερόμενος όπως φέρεται ο άνεμος
όχι πιο κοντά
όχι αυτή την τελική συνάντηση
στου λυκόφωτος το βασίλειο
αυτή είναι η νεκρή χώρα
αυτή είναι του κάκτου η χώρα
εδώ τα πέτρινα είδωλα
σηκώνονται, εδώ λαμβάνουν
την ικεσία ενός χεριού νεκρού ανθρώπου
κάτω απ' το σπίθισμα σβησμένου άστρου
αυτό είναι σαν αυτό
στου θανάτου το άλλο βασίλειο
ξυπνώντας μόνοι
την ώρα που είμαστε
τρέμοντας με τρυφερότητα
χείλη που θα φιλούσαν
κάνουν προσευχές σε τσακισμένες πέτρες
αόμματοι
αν δεν τα μάτια μας ξαναφανούν
όπως το αέναο άστρο
του πολύφυλλου ρόδου
στου θανάτου το λυκοφωτικό βασίλειο
η ελπίδα μόνο
των κενών ανθρώπων
των άδειων ανθρώπων
μεταξύ ιδέας
και πραγματικότητας
μεταξύ κίνησης
και δράσης
πέφτει η σκιά
μεταξύ αντίληψης
και δημιουργίας
πέφτει η σκιά
η ζωή είναι πολύ μακριά
μεταξύ πόθου
και σπασμού
μεταξύ δύναμης
και ύπαρξης
μεταξύ ουσίας
και πτώσης
πέφτει η σκιά
γιατί δικό σου είναι το βασίλειο
γιατί δική σου είναι η ζωή
γιατί η ζωή σου είναι δική σου
δική σου
αυτός είναι ο τρόπος που τελειώνει ο κόσμος
όχι μ' ένα πάταγο αλλά μ' ένα λυγμό
Re4cTiV3 — Παρ, 24/12/2010 - 23:46
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιαν 2009
Καταχωρήσεις: 607
http://www.youtube.com/watch?v=Bw1uFvzmpx4
ΑΛΕ ΙΣΚΑΝΤΑΡ
marooned — Σαβ, 25/12/2010 - 13:16
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιαν 2009
Καταχωρήσεις: 9028
Μελοποιημενο απο Ωχρα Σπειροχαιτη
ΟΙ ΚΟΥΦΙΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ
είμαστε οι κούφιοι άνθρωποι,
οι βαλσαμωμένοι άνθρωποι
σκύβοντας μαζί
κεφαλοκαύκι γεμισμένο άχυρο. Aλίμονο!
οι στεγνές φωνές μας όταν
ψιθυρίζουμε μαζί
είναι ήσυχες κι ανόητες
σαν άνεμος σε ξερό χορτάρι
ή πόδια ποντικών σε σπασμένο γυαλί
στο ξερό μας κελάρι
σχήμα χωρίς μορφή, σκιά χωρίς χρώμα,
παραλυμένη δύναμη, χειρονομία χωρίς κίνηση
αυτοί που πέρασαν
με ολόισια μάτια, στου θανάτου το άλλο βασίλειο
μας θυμούνται -αν καθόλου μας θυμούνται-
σαν κούφιους ανθρώπους
σα βαλσαμωμένους
μάτια δεν τολμώ να δω στα όνειρα
στου θανάτου το ονειρικό βασίλειο
αυτά δεν εμφανίζονται εκεί:
τα μάτια είναι
ηλιόφως σε μια σπασμένη κολώνα
εκεί, είναι ένα δέντρο χορεύοντας
και φωνές
στου ανέμου το τραγούδισμα
πιο μακρινές και πιο τελεστικές
από ένα μαραμένο αστέρι
ας είμαι όχι πιο κοντά
στου θανάτου το ονειρικό βασίλειο
ας φορέσω επίσης
τις μεταμφιέσεις
αρουραίου τρίχωμα, κοράκου δέρμα, κουρελούδες
σ' έναν αγρό
φερόμενος όπως φέρεται ο άνεμος
όχι πιο κοντά
όχι αυτή την τελική συνάντηση
στου λυκόφωτος το βασίλειο
αυτή είναι η νεκρή χώρα
αυτή είναι του κάκτου η χώρα
εδώ τα πέτρινα είδωλα
σηκώνονται, εδώ λαμβάνουν
την ικεσία ενός χεριού νεκρού ανθρώπου
κάτω απ' το σπίθισμα σβησμένου άστρου
αυτό είναι σαν αυτό
στου θανάτου το άλλο βασίλειο
ξυπνώντας μόνοι
την ώρα που είμαστε
τρέμοντας με τρυφερότητα
χείλη που θα φιλούσαν
κάνουν προσευχές σε τσακισμένες πέτρες
αόμματοι
αν δεν τα μάτια μας ξαναφανούν
όπως το αέναο άστρο
του πολύφυλλου ρόδου
στου θανάτου το λυκοφωτικό βασίλειο
η ελπίδα μόνο
των κενών ανθρώπων
των άδειων ανθρώπων
μεταξύ ιδέας
και πραγματικότητας
μεταξύ κίνησης
και δράσης
πέφτει η σκιά
μεταξύ αντίληψης
και δημιουργίας
πέφτει η σκιά
η ζωή είναι πολύ μακριά
μεταξύ πόθου
και σπασμού
μεταξύ δύναμης
και ύπαρξης
μεταξύ ουσίας
και πτώσης
πέφτει η σκιά
γιατί δικό σου είναι το βασίλειο
γιατί δική σου είναι η ζωή
γιατί η ζωή σου είναι δική σου
δική σου
αυτός είναι ο τρόπος που τελειώνει ο κόσμος
όχι μ' ένα πάταγο αλλά μ' ένα λυγμό
"...Deep into that darkness peering, long I stood there, wondering, fearing, doubting, dreaming dreams no mortal ever dared to dream before..."
Lacrimosa_daemon — Σαβ, 25/12/2010 - 21:38
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιαν 2009
Καταχωρήσεις: 2113
Έρεβος - Το σπίτι με τα παράξενα
Lacrimosa_daemon — Σαβ, 25/12/2010 - 21:45
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιαν 2009
Καταχωρήσεις: 2113
Λευκή συμφωνία - Κάθε στιγμή (τραγούδι στον άνεμο)
the little — Κυρ, 26/12/2010 - 06:40
Κατάσταση:
Εγγραφή: Όκτ 2010
Καταχωρήσεις: 143
AS AKOUSOUME LIGH SOVARH MOUSIKH
Πες μου αν μ’ αγάπησες όσο ο ήλιος την αυγή
όσο ο γκρίζος ουρανός κάποιας άνοιξης βροχή
αν τον φόβο μου έβλεπες πίσω από κάθε μου φιλί
πες μου αν μ’ αγάπησες όσο η νύχτα την σιωπή
marooned — Κυρ, 26/12/2010 - 12:42
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιαν 2009
Καταχωρήσεις: 9028
Leave...
"...Deep into that darkness peering, long I stood there, wondering, fearing, doubting, dreaming dreams no mortal ever dared to dream before..."
marooned — Κυρ, 26/12/2010 - 12:44
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιαν 2009
Καταχωρήσεις: 9028
(Σε) βαρέθηκα...!
"...Deep into that darkness peering, long I stood there, wondering, fearing, doubting, dreaming dreams no mortal ever dared to dream before..."