Πονιιιείς???????????

Η έκφραση του Ψινάκη που έγινε μόδα σε όλα τα νιάνιαρα(και όχι μόνο)..."Είσαι θεά"!

"...Deep into that darkness peering, long I stood there, wondering, fearing, doubting, dreaming dreams no mortal ever dared to dream before..."

Tο κούκλα μου, το χρυσό μου, το χρυσούλι μου, το αγάπη μου/αγαπάκι/αγαπίτσα/αγαπουλάκι/ το μωρουλίνι και όλες αυτές οι προσφωνήσεις που και καλά δηλώνουν ουαου πόσο λατρευτός είναι κάποιος.

Επίσης μου την σπάει σφόδρα τα υποκοριστικά στα ονόματα. Νικολάκης, Γιωργάκης, Γιαννάκης, Βαγγελάκης. Μαράκι, Ελενάκι, Αφροδιτούλα, σκατούλα.

Spoiler: Highlight to view

παραδόξως και εντελώς αντίθετα με το παραπάνω μου αρέσει να με λένε Ευάκι. Κουκου το ξέρω.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Σε γκομενικά θέματα (εκεί που είσαι μέσα στα σιρόπια) η έκφραση, "πρέπει να μιλήσουμε".

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

eve wrote:

Σε γκομενικά θέματα (εκεί που είσαι μέσα στα σιρόπια) η έκφραση, "πρέπει να μιλήσουμε".

όντως.Αυτό δεν είναι ποτέ καλό.

"...Deep into that darkness peering, long I stood there, wondering, fearing, doubting, dreaming dreams no mortal ever dared to dream before..."

Να σημειωθεί πως τέτοιες φράσεις οι γυναίκες λέμε, οι άνδρες χωρίζουν πολύ πιο απλά, εμείς κάνουμε "βολτούλες" το θέμα.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Αν και την χρησιμοποιώ κι εγώ όταν κάτι μ'αρέσει πολύ...συγχρόνως μ'εκνευρίζει!
ΤΑ ΣΠΑΕΙ!

"...Deep into that darkness peering, long I stood there, wondering, fearing, doubting, dreaming dreams no mortal ever dared to dream before..."

eve wrote:

Να σημειωθεί πως τέτοιες φράσεις οι γυναίκες λέμε, οι άνδρες χωρίζουν πολύ πιο απλά, εμείς κάνουμε "βολτούλες" το θέμα.

εμείς κάνουμε βολτούλες σε όλα τα θέματα σε σχέση με τους άντρες...

"...Deep into that darkness peering, long I stood there, wondering, fearing, doubting, dreaming dreams no mortal ever dared to dream before..."

ω ναι!

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

-Ορέστης, στον πίνακα
-Μα δεν ξέρω δάσκαλε
-Δεν πηράζει, έλα στον πίνακα

Primitive_6 wrote:

-Ορέστης, στον πίνακα
-Μα δεν ξέρω δάσκαλε
-Δεν πηράζει, έλα στον πίνακα

Με παίρνει τηλ ο πατέρας μου...
-Έλα λίγο κάτω...
-Έρχομαι!(ωχ λέω απο μέσα μου κάτι έγινε)
Κατεβαίνω πανικόβλητη 3 3 τα σκαλιά και τον βλέπω να κάθεται μπροστά στην οθόνη της τηλέορασης...
-Τι έγινε;;
-Φτιάξε μου σε παρακαλώ τα κανάλια γιατί πάλι χάλασαν...
-Μα δεν ξέρω...
-Ξέρεις...

"...Deep into that darkness peering, long I stood there, wondering, fearing, doubting, dreaming dreams no mortal ever dared to dream before..."

-Μανα, κρυωσα...
-ΠΟΥ κρυωσες?

seriously...?

χαχαχαχαχαχαχχαχαχαχααχαχα...εγώ της εξηγώ πάντως.

"...Deep into that darkness peering, long I stood there, wondering, fearing, doubting, dreaming dreams no mortal ever dared to dream before..."

Έλαααα...ξεχάσατε το κλασικό που το κάνουμε όλοι μας.

-Ξέχασα τι ήθελα να σου πώ.
-Με τι είχε σχέση ?

Μου ανάβουν τα λαμπάκια όταν μου το λένε αλλά και όταν το κάνω

Οταν είμαι μέσα σε λεωφορείο/τρόλει ΟΛΟΙ είμαστε ως σαρδέλες και λέει η μανδάμ, για προχωρήστε λίγο εσείς εκεί κάτω. Αι μωρή, αν μπορούσαμε θα κάναμε και κοιλιακούς, δεν θα περιμέναμε εσένα κοκοτίτσα με το κουνουπιδέ μαλλί για να κάνουμε ωπ ωπ το βηματάκι.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Στο ταμείο...

-Πόσο έχει το γάλα κορίτσι μου;
-1,10.
-Έχω ψιλά αλλά τα χρειάζομαι.Πάρε 50αρικο για να μου το χαλάσεις.
-...

"...Deep into that darkness peering, long I stood there, wondering, fearing, doubting, dreaming dreams no mortal ever dared to dream before..."