Μέσα από την TV , cinema, μουσική σκηνή κτλ… μέσα από την ματιά μας τα ξεχωρίσαμε και τα αγαπήσαμε…
Εδώ… γράφουμε για πρόσωπα γνωστά και γνώριμα σε όλους μας… DALI
Η Marilyn monroe αποτελεί το νούμερο ένα σύμβολο του σεξ, του οποίου η εικόνα έχει καταφέρει να μην αλειωθει εδώ και περίπου έναν αιώνα. Το πραγματικό όνομα της Marilyn Monroe ήταν Norma Jeane Mortenson. Γεννημένη τον Ιούνιο του ’29 στο Los Angeles.
Tα παιδικά της χρόνια ήταν αρκετά δύσκολα.H καριέρα της ξεκινά ως απλή υπάλληλος σε μια αεροπορική εταιρία στην οποία έκανε έλεγχο στα αλεξίπτωτα ώσπου τελικά την ανακάλυψε ένα πρακτορείο μοντέλων μέσω του οποίου έκανε αρκετές επιτυχημένες φωτογραφίσεις για πολλά περιοδικά. Στην συνέχεια μετά από συνεχή καστ ανέλαβε αρκετούς δευτέρους ρόλους όπου τελικά την επέλεξαν σε πρωταγωνιστικό ρόλο σε μια δεύτερης κατηγορίας ταινία.
Στις περιόδους όπου ήταν άνεργη έκανε γυμνές φωτογραφίσεις ώσπου τελικά μια από αυτές ήταν εξώφυλλο στο Playboy. Στους μετ΄ έπειτα μήνες έφτασε να πρωταγωνιστεί σε αρκετές Α κατηγορίας ταινίες οπού και πλέον ήταν και μια από τις διάσημες ηθοποιούς του κόσμου αναλαμβάνοντας και την παραγωγή ταινιών.
Διάσημες σχέσεις τις ήταν με τους James Dougherty ,Joe DiMaggio ,Arthur Miller και Robert Kennedy και John F. Kennedy.
Σταθμός της ερωτικής της ζωης για το κοινό, αποτέλεσε και το σκάνδαλο με τους αδελφούς Kennedy οπού λέγεται oτι έβγαινε και με τους δυο ταυτόχρονα. Σε αυτό το σημείο δεν πρέπει να ξεχάσουμε και το θρυλικό “Happy birthday Mr. President” στην τελευταία δημόσια εμφάνιση της Marilyn αφιερωμένο στον J.F.K.
O DiMaggio κατηγόρησε τους Kennedy ότι την δολοφονήσαν.
Το αστυνομικό τμήμα του Los Angeles δέχτηκε ένα τηλεφώνημα στις 4.25 μμ τον Αύγουστο του ΄62 οπού η Marilyn ήταν νεκρή. Η αιτία θανάτου ήταν « δηλητηρίαση από βαρβιτουρικά» αφήνοντας με πολλά κενά την κοινή γνώμη. Ήταν δολοφονία ; ή αυτοκτονία ;. Πολλά ερωτηματικά έμειναν και μένουν αναπάντητα.
Πολλές από τις θεωρίες ενέπλεκαν τους Kennedy , την Μαφία και την CIA ως υπεύθυνους για τον θάνατο της Monroe.
H Monroe έχει γίνει είδωλο για αρκετές γυναίκες. Πολλές ήταν εκείνες που θέλησαν να την αντιγράψουν. Δυστυχώς καμία δεν έχει καταφέρει μέχρι τώρα να αφομοιώσει το ρόλο της Σειρήνας που διέπει την Marilyn. Ήταν η μοναδική που κατάφερε να συνδυάσει το χαρακτήρα της Lollita με εκείνο της μοιραίας γυναίκας.
(Πηγή: Internet)
........................................................................................................................................................................................................
Υποκλίνομαι στην ομορφιά και την γοητεία της… !!!
Αποτελεί πρότυπο ομορφιάς ακόμη και στις μέρες μας για πολλές γυναίκες…
Ένα θηλυκό που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τις σημερινές Dives αφού έφτιαξε το “καλούπι” της ξανθιάς γοητείας…
Σήμερα εξακολουθεί να πουλάει τόσο η ζωή της μέσα από τον τύπο και την TV όσο και οι φωτογραφίες της!!!
Μετά το τραγικό τέλος της αποθεώθηκε ακόμη περισσότερο και πλέων αποτελεί έναν μύθο του παρελθόντος !!!
____
"Φωτιά να κάψω τον Παράδεισο
Νερό την κόλαση να σβήσω..."
«Ενώ θα μπορούσα να τα έχω όλα για να μην έχω τίποτα, αποφάσισα να μην έχω τίποτα για να τα έχω όλα»
Subcomandante Marcos
Το κίνημα των Ζαπατίστας (Ejercito Zapatista de Liberacion Nacional EZLN -Στρατός των Ζαπατίστας για την Εθνική Απελευθέρωση) ξεκίνησε την δράση του το 1994. Ιθαγενείς στην πλειοψηφία τους, αλλά και λευκοί και μιγάδες, εξεγέρθηκαν και δημιούργησαν τον Στρατό των Ζαπατίστας.
Η εξέγερση ξεκίνησε την 1η Ιανουαρίου του 1994 όταν κατέλαβαν την πρωτεύουσα του ομόσπονδου μεξικανικού κρατιδίου Τσιάπας το Σαν Κριστόμπαλ δε λας Κάσας. Σταδιακά η εξέγερση επεκτάθηκε και σε άλλες πολιτείες στο νότιο Μεξικό. Οι Ζαπατίστας ζητούν για λογαριασμό των ιθαγενών Ινδιάνων να ζήσουν ελεύθεροι χωρίς διώξεις, γη για να καλλιεργήσουν και να πάψουν να αποτελούν το περιθώριο της μεξικανικής κοινωνίας. Ο ρατσισμός, η γενικευμένη μιζέρια και η έλλειψη στοιχειωδών συνθηκών διαβίωσης αλλά πάνω από όλα η πείνα είναι οι αιτίες που όπλισαν το χέρι των ιθαγενών αγροτών που απαρτίζουν τον Στρατό των Ζαπατίστας (ΕΖLN).
Εκπρόσωπος και οργανωτής του κινήματος είναι ο Subcomandante Marcos. Ο «υποδιοικητής» όπως αυτοαποκαλείται, (αφού διοικητής κατά τον Μάρκος είναι ο λαός), δεν γεννήθηκε στη ζούγκλα αλλά ξέρει να την εκπροσωπεί με χιούμορ, να την εκφράζει και να την ενθουσιάζει. Ο ίδιος έχει πανεπιστημιακή μόρφωση και επαναστατική εμπειρία, και δηλώνει πως ο αγώνας του είναι αγώνας για όλους τους φτωχούς του Μεξικού. Είναι αγώνας για να ζει ο λαός με ελευθερία, δημοκρατία, δικαιοσύνη και αξιοπρέπεια.
Οι Ζαπατίστας είναι ίσως το μοναδικό αντάρτικο κίνημα στη Λατινική Αμερική το οποίο πολεμάει με τη δύναμη του λόγου περισσότερο παρα των όπλων. Ο Μάρκος άριστος γνώστης της δύναμης των μέσων μαζικής ενημέρωσης τα χρησιμοποίησε για να κάνει γνωστά σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα τα αιτήματα των Ζαπατίστας σε όλο τον κόσμο και να κερδίσει την συμπάθεια εκατομμυρίων ανθρώπων.
Αποφεύγει την ξύλινη γλώσσα της αριστεράς και δανείζεται εκφραστικά μέσα των ιθαγενών αλλά και ποιήματα και στίχους τραγουδιών δημιουργώντας έναν λόγο πρωτότυπο. Με αυτόν τον τρόπο κατάφερε να γνωστοποιήσει σε όλον τον κόσμο τα άιτήματα του κινήματος. Στο λόγο του είναι συγκινητικός, ρομαντικός, χιουμορίστας, και μάλιστα έχει εκδόσει βιβλία και περιοδικά. Έχει δώσει συνεντεύξεις σε εφημερίδες, τηλεοπτικά δίκτυα, ραδιόφωνα και έχει χαρακτηριστεί ως ένας από τους μεγαλύτερους συγγραφείς στη Λατινική Αμερική.
Ο ίδιος είχε πει για τον εαυτό του. Ο Μάρκος είναι όλες οι καταπιεσμένες μειονότητες που αντιστέκονται, εκρήγνυνται και λένε "Φθάνει πια!". Όλες οι μειονότητες την ώρα που πρέπει να μιλήσουν, και όλες οι πλειονότητες την ώρα που πρέπει να σωπάσουν και να υπομείνουν. Όλοι οι αποκλεισμένοι που αναζητούν ένα λόγο, το λόγο τους, αυτό που ξαναδίνει την πλειοψηφία στους αιώνια διασπασμένους, εμάς. Ό,τι ενοχλεί την εξουσία και τις καθησυχασμένες συνειδήσεις, αυτό είναι ο Μάρκος...
Ουφ! είναι πάρα πολλά. Για αρχή μια ελληνίδα. Την ωραιότερη απο όλες. Ολες οι άλλες ήταν σαν φτωχοί συγγενείς δίπλα της. Μελίνα Μερκούρη.
Αγαπάω πολύ τους Queen. Για μένα το μεγαλύτερο ροκ συγκρότημα. Ο Φρέντι Μέρκιουρι μου προκαλούσε πάντα μια περίεργη οικειότητα. Θα ήθελα να τον είχα γνωρίσει.
Λορίν Μπακόλ. Με καθήλωνε. Δεν ήταν η γυναίκα που χαζονιαούριζε όλη την ώρα. "Ξέρεις να σφυράς, έτσι δεν είναι Στιβ". Θανατηφόρα ατάκα. Grecory Peck ακόμα και σήμερα τον θεωρώ τον ομορφότερο άντρα που πέρασε ποτέ απο το πανί. Αυτόν και τον Κρίστοφερ Πλάμερ. Carre Otis τελικά τα παιδικά βιώματα είναι καθοριστικά. Την είχα δεί όταν είχε πρωτοβγεί η άγρια ορχιδέα στην αφίσα της ταινίας και την κοιτούσα ώωωρα. Μπροστά της η Αnjelina μου φαίνεται άσχημη. Υπερβάλω λιγάκι αλλά δεν νομίζω πως τέτοια ομορφιά συναντάται συχνά.
Αυτά προς το παρόν.
____
"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"
Γιος μεταναστών με καταγωγή από τη Ρόδο (ο Πατέρας του ήταν απο τον Άγιο Ισίδωρο της Ρόδου), μεγάλωσε στην Αμερική. Εκεί ασχολήθηκε αρχικά με την πυγμαχία, αλλά γρήγορα τον κέρδισε η καλαθοσφαίριση, όπου σημείωσε αξιόλογες επιδόσεις με τις ομάδες των σχολείων του. Χάρη σε αυτές, επιλέχθηκε από την ομάδα Boston Celtics στο νούμερο 68 του ντραφτ, αλλά προτίμησε να κάνει καριέρα στην Ελλάδα.
Για μένα ο άνθρωπος που έφερε το μπάσκετ εδώ .
Ο μεγαλύτερος αθλητής που ανέδειξε ποτέ η Ελλάδα .
Γιώργος Γεννηματάς.Τον αγάπησα για το ήθος του,την λεβεντιά του,την ευγενική ψυχή του και την ευπρέπεια του.Αναρωτιέμαι πως θα γραφόταν η ιστορία αν δεν κοβόταν το νήμα της ζωής του τόσο πρόωρα...!
____
"...Deep into that darkness peering, long I stood there, wondering, fearing, doubting, dreaming dreams no mortal ever dared to dream before..."
Megalwsa me th mama mou...To baba mou.....Kai ton Jim D Morrison..
Edit: Κεφαλαία σε πεζά
voltmod
____
Epeidi to adokimasto kai to ap' allou fermeno, den to antexoun oi anthrwpoi, ine nwris, m' akous. Einai nwris akomi mes ton kosmo auton agapi mou na milw gia sena kai gia mena..
Ο 'Αγγλος ηθοποιός και σκηνοθέτης έγινε παγκόσμια γνωστός με το όνομα Τσάρλυ Τσάπλιν. Οι γονείς του ήταν τραγουδιστές στο βαριετέ, ο πατέρας βαρύτονος και τσελίστας, η μητέρα ηθοποιός, χορεύτρια και τραγουδίστρια. Ο Τσάπλιν δεν είχε ανάμνηση από τον πατέρα του, ο οποίος εγκατέλειψε νωρίς την οικογένειά του. Αργότερα έγινε γνωστό ότι ο πατέρας Τσάπλιν πέθανε αλκοολικός στα 37 του χρόνια.
Η μητέρα του, Lily Harley, έγινε αργότερα μοδίστρα και, επειδή είχε άτακτο ωράριο εργασίας, έδωσε τα 4 παιδιά της σε ένα πτωχοκομείο, η ίδια νοσηλευόταν όμως κατά καιρούς σε ψυχιατρεία. Όταν αργότερα ξαναπήρε τα παιδιά, τα παρότρυνε να ακολουθήσουν επαγγέλματα θεάματος και ψυχαγωγίας. Ο Τσάρλυ προορίστηκε να γίνει ηθοποιός και ο αδελφός του Σίντνευ τρομπετίστας, προσλήφθηκε δε σε τουριστικό σκάφος. Στα χρόνια 1905-1912, όταν η μητέρα βρισκόταν πάλι σε ψυχιατρική κλινική, ο Τσάρλυ εργάστηκε ως εφημεριδοπώλης, τυπογράφος, υαλουργός κλπ. Κάποια στιγμή τού προτάθηκε από πρακτορείο ηθοποιών, σε ηλικία 12 ετών, να παίξει τον κλητήρα Μπίλυ σε ένα αστυνομικό φιλμ με τον Σέρλοκ Χολμς. Μέχρι τα 17 χρόνια του παρουσιάστηκε σε διάφορα θεατρικά μπουλούκια.
Το 1909 πήρε μέρος ο Τσάπλιν σε περιοδεία στο Παρίσι και ένα χρόνο μετά στην Αμερική. Και οι δύο περιοδείες απέτυχαν, γιατί τα θεατρικά κομμάτια που επελέγησαν δεν προκάλεσαν ενδιαφέρον. Λίγο μετά ξαναπήγε στην Αμερική, με την ελπίδα να βρει μονιμότερη απασχόληση. Το 1913 βρισκόταν η ανάπτυξη του
βωβού κινηματογράφου σε εξέλιξη. Σε περίπου 15.000 αίθουσες της Αμερικής παρουσιάζονταν πρώιμα καουμπόικα φιλμ και μελοδράματα και σχεδόν κάθε μέρα έβγαινε σε κυκλοφορία ένα νέο φιλμ. Το έτος αυτό, προσπάθησε ο Τσάπλιν, 24 ετών ήδη, να βρει μόνιμη απασχόληση σε κάποια εταιρία παραγωγής, αλλά δεν είχε σημαντικές επιτυχίες.
Το 1914 στάθηκε πιο τυχερός: Παρουσίασε σε μια εταιρία τη γνωστή φιγούρα του Σαρλώ και έγινε δεκτός για το φιλμ «Making A Living». Στο φιλμ «Kid Auto Races at Venice» βελτιώθηκε αυτή η φιγούρα με τα σουρτά βήματα και το περιστρεφόμενο μπαστουνάκι. Στο τρίτο φιλμ, «Mabel's Strange Predicament» πήρε η φιγούρα του Σαρλώ την τελική της μορφή. Εντωμεταξύ έφταναν μηνύματα για την επιτυχία της φιγούρας σε Αμερική και Ευρώπη και ο Τσάπλιν έγινε δια μιας διάσημος. Μόνο το 1914 γύρισε περί τα 35 φιλμ με τον Σαρλώ. Το ίδιο έτος δραστηριοποιήθηκε δε και ως σκηνοθέτης του εαυτού του, παίζοντας στο φιλμ «Caught in the Rain» ένα μεθυσμένο. Ο Τσάπλιν ήταν ήδη επιτυχημένος και άρχισε να αντιγράφεται από άλλους κωμικούς.
Στα επόμενα χρόνια συνεργάστηκε με διάφορες εταιρίες και γνωρίστηκε επαγγελματικά με πολλούς σημαντικούς ανθρώπους από το χώρο του θεάτρου και του κινηματογράφου. Τα οικονομικά του βελτιώθηκαν σημαντικά και έβλεπε με αισιοδοξία στο μέλλον. Το 1919 ίδρυσε ο Τσάπλιν με τη Μαίρη Πίκφορντ και τον
Ντάγκλας Φαίρμπανκς την εταιρία παραγωγής ταινιών United Artists, για να είναι ανεξάρτητος από τους παραγωγούς. Αν και η εταιρία αρχικά είχε οργανωτικά και οικονομικά προβλήματα, το 1927 κατάφερε με πρωταγωνιστή τον Τσάπλιν μια τεράστια επιτυχία με το φιλμ «The Gold Rush». Το 1929 πήρε για την ταινία του «The Circus» το πρώτο βραβείο Όσκαρ. Αν και ήδη είχε αρχίσει η εξέλιξη του κινηματογράφου με ομιλία, ο Τσάπλιν παρέμενε στο βωβό, αλλιώς η φιγούρα του Σαρλώ δεν είχε πια νόημα. Το 1932 άρχισαν τα γυρίσματα για την ταινία «Modern Times», βωβή ταινία με ηχητικά, η οποία παρουσιάστηκε το 1936. Το 1940 παρουσιάστηκε η ταινία του Τσάπλιν «The Great Dictator» η πρώτη «ομιλούσα», με την οποία χλεύαζε τον Χίτλερ.
Το 1947 άρχισαν παρενοχλήσεις στα πλαίσια του μακαρθισμού, λόγω αριστερών φρονημάτων του Τσάπλιν. Το 1952 βρισκόταν στην Αγγλία και πληροφορήθηκε ότι κατά την επιστροφή του στην Αμερική θα τον αντιμετώπιζαν ως νέο μετανάστη. Έτσι αποφάσισε να παραμείνει στην Ευρώπη. Το 1954 απέβαλε και την αμερικάνικη υπηκοότητα, ενώ παράλληλα δεχόταν βραβεία από διάφορες ευρωπαϊκές και αμερικάνικες οργανώσεις και εταιρίες. Πέθανε τα Χριστούγεννα του 1977 στην Ελβετία και δυστυχώς κάποιοι έκλεψαν, για άγνωστους λόγους, το νεκρό σώμα του. Αργότερα βρέθηκε ο νεκρός και θάφτηκε οριστικά.
(Πηγή:Internet)
Είναι δύσκολο στις μέρες μας να κάνει κανείς πολιτική μέσα από μια ταινία … Ο Charles Chaplin το έκανε, μπόρεσε να σατιρίσει τον Χίτλερ μέσα από την ταινία του «The Great Dictator», φυσικά πλήρωσε το τίμημα για αυτό.
Για φανταστείτε λοιπόν να γελάτε μέσα από μια ταινία που δεν έχει ήχο, κι όμως … η εικόνα μπορεί να κάνει θαύματα ειδικά όταν εκεί βρίσκεται ο Charles Chaplin!!!
Εξαιρετική ταινία-βιογραφία με τον σπουδαίο ηθοποιό Robert Downey jr …
Μια μικρή αναφορά στην "οργισμένη" ποιήτρια και μια ματιά στην παρουσία της στην ελληνική δισκογραφία
Εμένα οι φίλοι μου είναι μαύρα πουλιά
που κάνουν τραμπάλα στις ταράτσες ετοιμόρροπων σπιτιών
Κατερίνα Γώγου
Για τους πολλούς, η Κατερίνα Γώγου είναι γνωστή σαν μια καλή ηθοποιός του παλαιού ελληνικού κινηματογράφου. Η εικόνα του χαριτωμένου, ατίθασου, τσαμπουκαλεμένου τρελοκόριτσου είναι αποτυπωμένη στις πάμπολλες ελληνικές ταινίες, κυρίως της Φίνος Φιλμ, αλλά και στη μνήμη των Ελλήνων.
Η Γώγου ηθοποιός όμως, των δεκαετιών του '60 και του '70, συμπορεύτηκε, από τα τέλη της δεκαετίας του '70, παράλληλα με τη ηθοποιία, και με την ποίηση. Παρουσίασε, μέσα από τα ραγισμένα ποιήματά της, ένα ξεχωριστό ποιητικό πρόσωπο, που σημάδεψε την ελληνική ποίηση.
«Εν αρχή ην το Χάος»*
Η Κατερίνα Γώγου γεννήθηκε στην Αθήνα την 1η Ιούνη 1940. Από πολύ μικρή, 5 χρονών, ως παιδί θαύμα, δούλεψε σε παιδικούς θιάσους και στη συνέχεια επαγγελματικά, σαν ηθοποιός στον κινηματογράφο και στο θέατρο. Συμμετείχε σε πολλές ταινίες("Το ξύλο βγήκε από τον Παράδεισο/1959", "Άπονη ζωή/1964", "Δεσποινίς Διευθυντής/1964", "Η δε γυνή να φοβείται τον άντρα/1965", "Τι έκανες στον πόλεμο Θανάση/1971" κ.ά.) , ενώ στο θέατρο έπαιξε από επιθεώρηση μέχρι τραγωδία(θίασος Κ. Κουν). Πρωταγωνίστησε στις εξής ταινίες : α) «Το & βαρύ πεπόνι»(Π. Τάσιου, 1977 κέρδισε το Βραβείο Ερμηνείας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης), β) «Παραγγελιά»(Π. Τάσιου, 1980 μέρος της ταινίας βασίζεται σε ποιήματά της) και γ) «Όστρια»(Α. Θωμόπουλου, 1984 / συνεργάστηκε στο σενάριο / πήρε το Κρατικό Βραβείο Ερμηνείας και μοιράστηκε το Βραβείο Σεναρίου με τον Α. Θωμόπουλο).
Η Κατερίνα Γώγου παντρεύτηκε τον σκηνοθέτη Παύλο Τάσιο και απέκτησαν μια κόρη, την Μυρτώ Τάσιου.1
«Εν αρχή ην ο Πόνος»*
Αμέσως, με την εμφάνιση της πρώτης της ποιητικής συλλογής, ξεκίνησε, όπως γράφτηκε, η "μεταφορά" της «από τα πλατό της Φίνος στο πλατό των Εξαρχείων, χώροι απατημένης φαντασίας και οι δύο». Εξ αρχής άσκησαν γοητεία πάνω της «ο κόσμος του εξαναγκασμένου περιθωρίου» και «ο χώρος της μαχόμενης αναρχίας τροτσκιστικών καταβολών», αλλά, εν συνεχεία, καταβυθίστηκε «στην περιοχή των ευφορικών ουσιών» και «στην πολιτικοποιημένη, όπως όπως, ψυχεδέλεια». Μπορεί η Κατερίνα Γώγου να «υπονόμευσε τον ποιητικό της βίο από τις δυστροπίες και τις ατοπίες της πολιτείας της» κατάφερε όμως να μας παραδώσει ακέραια τα ποιήματά της.2
Η ατίθαση και σπαρακτική ποιητική φωνή της Γώγου έγινε, τόσο η φωνή της δικής της μεταπολεμικής γενιάς, όσο και της μεταπολιτευτικής γενιάς, αλλά και των ακόμη νεότερων. Μέσα από τα ποιήματά της, αυτή η ασυμβίβαστη και, συνάμα, ευαίσθητη ποιήτρια έκανε τον πόνο της στίχους και αποτύπωσε μέσα από τις ποιητικές της κραυγές όλη την αθλιότητα που υπήρχε γύρω της. Η Γώγου, μια γνήσια "δακρυσμένη ψυχή", κατά την τσεχοφική ορολογία, "συνομίλησε", κυρίως, με τους νέους. Όπως ειπώθηκε, «έκανε ποίηση σε μια εποχή που άλλοι "ποιητές" έκαναν δημόσιες σχέσεις», γι' αυτό και ήταν έξω από τα εκδοτικά και κάθε λογής κυκλώματα και κλίκες. Παρόλα αυτά όμως, σύμφωνα με τις δηλώσεις του ίδιου του εκδότη της Θανάση Καστανιώτη, τα ποιητικά της βιβλία πούλαγαν από 40.000 αντίτυπα(!), αριθμό που μέχρι τότε είχαν πιάσει μόνο ο Ελύτης ή ο Ρίτσος τη μεταπολίτευση!3
Το ποιητικό της έργο κυκλοφορεί σε επτά(7) ποιητικές συλλογές : α) «Τρία κλικ αριστερά»(εκδ. Καστανιώτη, 1978), β) «Ιδιώνυμο» (εκδ. Καστανιώτη, 1980), γ) «Το ξύλινο παλτό» (εκδ. Καστανιώτη, 1982), δ) «Απόντες» (εκδ. Καστανιώτη, 1986), ε) «Ο μήνας των παγωμένων σταφυλιών» (εκδ. Καστανιώτη, 1988), στ) «Νόστος» (εκδ. Νέα Σύνορα Α.Α. Λιβάνη, 1990) και ζ) «Με λένε Οδύσσεια» (εκδ. Καστανιώτη, 2002 / μεταθανάτια έκδοση).
«Στο δρόμο» της ελληνικής δισκογραφίας4
Την πιο ουσιαστική προσέγγιση στην ποίηση της Κατερίνας Γώγου, με την έννοια ότι αποτελεί μια ολοκληρωμένη δισκογραφική πρόταση, αποτελεί ο δίσκος «Στο δρόμο»(LP, COLUMBIA 71155, 1981 & CD, EMI 833664, 1995) σε μουσική Κυριάκου Σφέτσα. Ο δίσκος αυτός αποτελεί το soundtrack της ταινίας «Παραγγελιά»(1980 Βραβείο καλύτερης μουσικής στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης) και η ίδια η Γώγου ερμηνεύει ποιήματά της από τις συλλογές της «Τρία κλικ αριστερά» και «Ιδιώνυμο».
Περιλαμβάνονται τα εξής εννέα(9) ποιήματα : «Η ζωή μας είναι σουγιάδες», «Θέλω να κουβεντιάσω», «Μοναξιά», «Κανείς δεν θα γλυτώσει», «Πάει αυτό ήταν», «Κοίτα πως χάνονται οι δρόμοι», «Καμιά φορά», «Πόσο νωρίς φεύγει το φως», «Θα 'ρθει καιρός».
Αξίζει να "δώσουμε" το λόγο στον ίδιον τον Κυριάκο Σφέτσα, ο οποίος αφηγείται πολύ χαρακτηριστικά το πώς έγραψε τη μουσική για την «Παραγγελιά» και πως μελοποίησε την ποίηση της Κατερίνας Γώγου :
«Κατά τα μέσα του Ιουλίου του '80 ο Παύλος Τάσιος κι η Κατερίνα Γώγου με καλούν να μιλήσουμε για την ταινία&Βλέπω το υλικό στη μουβιόλα& Την ιστορία του Κοεμτζή την είχα ακουστά μέσα σε άκρες& Αποδέχομαι την πρόταση, παίρνω υπό μάλης τα ποιήματα της Κατερίνας&Έχω στο μυαλό μου και στην οπτική μου μνήμη, όσες εικόνες μπόρεσα να συγκρατήσω από τη μουβιόλα. Στο αναλόγιο του πιάνου τα ποιήματα της Γώγου και είμαι "φτιαγμένος" από την τραγική ιστορία του Κοεμτζή& Γράφω λοιπόν, κάποια αιχμηρά κομμάτια και δυο μπαλάντες, όπου το μπλουζ, το ροκ, η τζαζ κι ο αυτοσχεδιασμός σε ανατολίζουσες και δυτικότροπες εκδοχές συμβιώνουν πονετικά, αλλά πάντα σε μια ρέουσα έξαρση&Όταν επέστρεψα για την ηχοληψία, τους είπα, "έχουμε να κάνουμε με πράγματα που μας πάνε αλλού. Έχουμε να υπηρετήσουμε μια φλόγωση, ένα φοβερό συγκινησιακό πάθος κι ένα πεδίο που στις ρήξεις του δεν υπακούει στα κοινά πλαίσια της λογικής. Κι ο μόνος τρόπος να σταθούμε δίπλα του, είναι να του δοθούμε αισθαντικά&Και να που όλοι μας, από τις πρώτες κιόλας ηχογραφήσεις παθαίνουμε&Η αξέχαστή μου Κατερίνα, αναρχικώς κι ευθέως εκδηλωτική, τρέμει από τη χαρά της&
&Η μουσική πρόταση της ταινίας υπεδείκνυε τρόπους εναλλακτικής έκφρασης. Θέλω να πιστεύω πως βοήθησε νεότερους μουσικούς εκείνης της εποχής. Κάποιους που δεν είχαν την τύχη να θητεύσουν και εκτός Ελλάδας. Όμως, έτσι κι αλλιώς, ο μουσικός δημιουργός δεν φτιάχνεται μόνο από τις νότες&
&Η Κατερίνα Γώγου εμφανιζόταν, σε ανάλογες με τα ποιήματά της sequencesτης ταινίας, ως κορυφαία θα έλεγα ενός αόρατου χορού, επιχειρώντας ίσως να σχολιάσει ή και να εξορκίσει το κακό, πότε ταυτισμένη με τη δραματική φιγούρα του τραγικού ήρωα, πότε πιο απόμακρη κι αινιγματική, προσκαλώντας μας σε μια συμμετοχή και την δια μέσου αυτής κάθαρσής μας, αφού έτσι κι αλλιώς μας θεωρούσε όλους υπεύθυνους για το κακό που είχε συμβεί, αναιρώντας μας το δικαίωμα να αποτελούμε σιωπηλή πλειοψηφία, και επιζητώντας να μας πείσει ότι ζούμε όλοι σε μια σάπια, από κάθε πλευρά, κοινωνία, για την οποία φυσικά είμαστε άκρως υπεύθυνοι, χωρίς καμία εξαίρεση.»5.
Το 1990 κυκλοφόρησε η συλλογή «ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ 2»(LP & CD, EMI 170323/480752), όπου περιλαμβάνει το κομμάτι «Θέλω να κουβεντιάσω», που το ερμηνεύει η Κατερίνα Γώγου, από το LP «Στο δρόμο», το οποίο το 1995 κυκλοφόρησε και σε CD από την EMI.
Το 1998 κυκλοφόρησε το CD των "MagicDeSpell" «Τραμπάλα στις ταράτσες ετοιμόρροπων σπιτιών»(FM RECORDS 458). Στη δισκογραφική αυτή δουλειά του γνωστού ελληνικού ροκ συγκροτήματος εμπεριέχεται και το τραγούδι «Εμένα οι φίλοι μου» σε ποίηση Κατερίνας Γώγου από τη συλλογή της «Τρία κλικ αριστερά».6
Τέλος, το 2001, κυκλοφόρησε από τη MINOS η κασετίνα «70 ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ», στην οποία υπάρχει και δεύτερο κομμάτι από τη δουλειά «Στο δρόμο», πάλι με ερμηνεύτρια τη Γώγου, συγκεκριμένα το «Θα 'ρθει καιρός».
Το τέλος7
Είμαι ένα κομματάκι τ' ουρανού
Τετράγωνο, ολομόναχο, φωτισμένο.
Κατερίνα Γώγου
«Η Κατερίνα ήταν μια ταραγμένη ψυχή. Ένιωθε σαν αγρίμι παγιδευμένο, ήταν διαρκώς σε διωγμό. Μια λέξη μπορούσε να την πληγώσει, μια κίνηση να την ταπεινώσει. Δυο μήνες πριν πεθάνει την συνάντησα τυχαία. Ήταν γερασμένη, σαν μάγισσα από παραμύθι, με άσπρα μαλλιά, ατημέλητη, με βραχνή φωνή&Η Κατερίνα πέθανε αγρίμι όπως έζησε και σαν αγρίμι.» Νίκος Κούνδουρος, Σκηνοθέτης
«Το τελευταίο χρόνο ένιωθε πως είχε κλείσει ο κύκλος της. Τις τρεις τελευταίες μέρες γύρισε στο σπίτι που μεγάλωσε, στης γιαγιάς, στο Μεταξουργείο. Μπήκε μέσα στο χαμό&».
Μυρτώ Τάσιου
κόρη της Κατερίνας Γώγου
Η Κατερίνα Γώγου έκλεισε ποιητικά τον βίο της. Επέλεξε να έχει μια ροκ εν ρολ αυτοκτονία. Αυτοκτόνησε, παίρνοντας χάπια, στις 3 Οκτώβρη του 1993, σε ηλικία 53 χρονών. Τάσος Π. Καραντής
Αν και το τέλος της δηλώνει αδυναμία, δεν μπορώ να πω ότι μου αρέσει να βλέπω ανθρώπους πνιγμένους να εγκαταλείπουν την ζωή με αυτό τον τρόπο(Παράδειγμα τρανταχτό είναι και ο Καρυωτάκη αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει προσπαθώντας μάταια να πνιγεί. Την επόμενη μέρα, αυτοκτόνησε με περίστροφο κάτω από έναν ευκάλυπτο, έχοντας πάνω του ένα σημείωμα... υπάρχουν και άλλοι πολλοί φυσικά...)
… καθώς όμως την πρόσεξα, την διάβασα, την άκουσα, μπορώ να την περάσω στην σελίδα ως αγαπημένο μου πρόσωπο μιας και τα γραπτά της είναι αρκετά κοντά στην γενιά μου, τα προβλήματα σχεδόν ίδια για όσα φώναζε η Γώγου τότε… Είναι ο λόγος της μαχαιριά στο κατεστημένο, στο σύστημα που μας θέλει πιόνια μας στημένης παρτίδας σε σκακιέρα…
Στα προμελετημένα εγκλήματα της πολιτικής η Κατερίνα φώναζε με πάθος για τον αριθμό των θυμάτων, όραμα της να ασπρίσει λίγο η μαυρίλα που μας πλακώνει καθημερινά, μην ξεχνάμε τα μεγάλα πνεύματα πάντα είναι ανήσυχα, πάντα επαναστατούν γιατί δεν συμβιβάζονται με τον πόνο και την αδικία… έτσι και Κατερίνα, άλλο ένα μεγάλο πνεύμα έγραψε την ιστορία της.
Η Κατερίνα ήταν κατά την ταπεινή μου άποψη η μάνα για την ορφάνια, η μάνα της αδικίας, μια μάνα όλων εκείνων που προσπαθούσαν να κερδίσουν την ζωή τους… Και η μάνα έχει μεγάλη καρδία… Μπόρεσε λοιπόν να αγγίξει ανθρώπους μακριά από τα πιστεύω της γιατί ο λόγος της ήταν γιατρειά στο τότε και στο αύριο, το τώρα που όπως πολύ καλά είδε θα συνεχίσει να αιμορραγεί… όπως και σήμερα…!!!
Αξίζει τον κόπο να διαβάσετε… Όποιος χρειαστεί πληροφορίες ας μην διστάσει… με ένα σφύριγμα είμαι εδώ να δώσω πληροφορίες για τα έργα της, να προτείνω κάποιο βιβλίο της κτλ μιας και τα έχω διαβάσει όλα (Γενικότερα για οτιδήποτε θελήσετε να με ρωτήσετε είμαι στην διάθεση όλων με πολύ μεγάλη χαρά)… DALI
Καμμιά φορά ανοίγει η πόρτα σιγά σιγά και μπαίνεις.
Φοράς κάτασπρο κουστούμι και λινά παπούτσια.
Σκύβεις βάζεις στοργικά στη χούφτα μου 72 φράγκα και φεύγεις.
Έχω μείνει στη θέση που με άφησες για να με ξαναβρείς.
Όμως πρέπει να έχει περάσει πολύς καιρός γιατί τα νύχια μου μακρύνανε και
οι φίλοι μου με φοβούνται. Κάθε μέρα μαγειρεύω πατάτες
έχω χάσει την φαντασία μου και κάθε
φορά που ακούω "Κατερίνα" τρομάζω. Νομίζω ότι πρέπει να καταδώσω κάποιον.
Έχω φυλάξει κάτι αποκόμματα με κάποιον που λέγανε
πως είσαι εσύ. Ξέρω πως λένε ψέματα οι εφημερίδες,
γιατί γράψανε ότι σου ρίξανε στα πόδια.
Ξέρω πως ποτέ δε σημαδεύουνε στα πόδια.
Στο μυαλό είναι ο Στόχος
το νου σου ε;
Κατερίνα Γώγου
____
"Φωτιά να κάψω τον Παράδεισο
Νερό την κόλαση να σβήσω..."
Η Αλίκη Σταματίνα Βουγιουκλάκη το γένος Κουμουνδούρου, (20 Ιουλίου 1933-23 Ιουλίου 1996) υπήρξε μια δημοφιλέστατη ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου. Γεννήθηκε στο Μαρούσι Αττικής, στην Αθήνα.
Το υποκριτικό της ταλέντο φάνηκε από τα μαθητικά της χρόνια. Το 1952 έδωσε εξετάσεις στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου από την οποία αποφοίτησε με Λίαν Καλώς. Προτού ακόμη αποφοιτήσει από τη Σχολή ξεκίνησε τη σταδιοδρομία της από το θέατρο και από τα μέσα της δεκαετίας του '1950 άρχισε να εμφανίζεται στον κινηματογράφο σε πρωταγωνιστικούς ρόλους. Σύντομα καθιερώθηκε στο χώρο και λόγω της εξαιρετικής δημοτικότητας που απέκτησε στο ευρύ κοινό ονομάστηκε (από τον Φιλοποίμενα Φίνο αρχικά) Εθνική Σταρ της Ελλάδας. Το 1960, της απονεμήθηκε το 1ο Βραβείο ερμηνείας Α' Γυναικείου ρόλου στο Α' Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για την ερμηνεία της στην κινηματογραφική ταινία Μανταλένα, σε σκηνοθεσία Ντίνου Δημόπουλου.
Σάκης Ρουβάς γεννήθηκε στην Κέρκυρα στις 5 Ιανουαρίου του 1972 και είναι δημοφιλής Έλληνας τραγουδιστής. Γεννήθηκε στο Μαντούκι της Κέρκυρας και οι γονείς του είναι ο Κωσταντίνος Ρουβάς και η Άννα Μαρία Παναρέτου. έχει έναν μικρότερο αδερφό τον Τόλη. Ο πατέρας του ήταν οδηγός στο επάγγελμα ενώ η μητέρα του εργαζόταν στο αεροδρόμιο της Κέρκυρας στα Duty Free.
Στην ηλικία των 10 ετών πρωταγωνίστησε στην παράσταση "Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι". Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία συμπρωταγωνιστές του ενθουσιάστηκαν με το ταλέντο του και τον αποκαλούσαν το παιδί θαύμα. Τότε ήταν που ανακάλυψε την μεγάλη του αγάπη για την μουσική. Είναι αυτοδίδακτος στην κιθάρα και το ίνδαλμα του ήταν ο Elvis Presley.
Το 1984, οι γονείς του χώρισαν και λόγω διαφόρων του ζευγαριού ο Ρουβάς και ο αδερφός του αναγκάστηκαν να μετακομίσουν στο χωριό Ποταμός με τους παππούδες τους από την μεριά του πατέρα τους. Ο πατέρας του ξαναπαντρεύτηκε και έκανε και άλλα παιδιά. Στην ηλικία των δώδεκα ο Σάκης έπιασε δουλειά για να βοηθήσει οικονομικά την οικογένεια του καθώς και την μητέρα του που ζούσε μόνη της.
Σε μικρή ηλικία ασχολήθηκε με την ενόργανη γυμναστική όπου κατέκτησε εθνικά βραβεία. Διακρίθηκε επίσης στο άλμα επί κοντώ και έγινε μέλος της Ελληνικής Εθνικής Ομάδας. Στα δεκαεφτά του άφησε την Κέρκυρα λόγω οικογενειακών προβλημάτων και μετακόμισε στην Πάτρα. Ο Σάκης έκανε την πρώτη του επαγγελματική εμφάνιση στην Αθήνα το 1991 στο Show Center όπου τον ανακάλυψε η δισκογραφική Polygram. Λίγους μήνες αργότερα, έκανε το ντεμπούτο του στο Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης με το τραγούδι "Παρ' τα" σε μουσική του Νίκου Τερζή και στίχους του Γιώργου Παυριανού κατακτώντας την 1η θέση.
Το 2004 επιλέχτηκε για να εκπροσωπήσει την Ελλάδα στο διαγωνισμό τραγουδιού Eurovision του 2004, με το τραγούδι "Shake It" του Νίκου Τερζή, όπου κατέκτησε την 3η θέση. Το 2006 ήταν ο παρουσιαστής της Eurovision στην Αθήνα, μαζί με την Μαρία Μενούνος. Το 2008 παρουσίαζε το μουσικό talent show «X Factor».
Με τη σύντροφό του, Κάτια Ζυγούλη, έχουν αποκτήσει μία κόρη στις 2 Νοεμβρίου 2008.
Λατρεμένος, και γαμώτο έφυγε τόσο νωρίς, και με έναν από τους χειρότερους τρόπους...
Τί να πεις...
Indian για σένα, το απόσπασμα από αφιέρωμα που είχα κάνει στον Sagan μερικές μέρες μετά το θάνατό του το 1996:
..."Υπάρχει ένα μέρος με τέσσερις Ήλιους στον ουρανό, κόκκινο, άσπρο, μπλε και κίτρινο. Οι δύο από αυτούς είναι τόσο κοντά που σχεδόν αγγίζονται και αστρική ύλη ρέει ανάμεσά τους. Ξέρω έναν κόσμο με ένα εκατομμύριο φεγγάρια. Ξέρω έναν Ήλιο στο μέγεθος της Γης και φτιαγμένο από διαμάντια... Το σύμπαν είναι τεράστιο και υπέροχο και για πρώτη φορά γινόμαστε μέρος του.
-Carl Sagan
9 Νοεμβρίου 1934 - 20 Δεκεμβρίου 1996
του El Niño
Πριν από πολλά πολλά χρόνια η ελληνική τηλεόραση είχε βάλει μία εκπομπή για το Διάστημα όπου ένας επιστήμονας παρουσίαζε τα μυστικά του Σύμπαντος. Ήταν απογευματάκι και καθώς τότε δεν είχαμε και πολλά κανάλια στην τηλεόραση τη βρήκα ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα. Ειδικά ο παρουσιαστής φαινόταν να ξέρει πολλά. Στο πρώτο επεισόδιο ξεκίναγε με την περιγραφή των γαλαξιών, των τεράστιων μεγεθών του σύμπαντος και μέσα σε όλα αυτά του πλανήτη Γη. Σε κάποια στιγμή σχολίαζε : "Ο Κόσμος είναι όλα όσα υπάρχουν και όλα όσα θα υπάρξουν ποτέ"… 'Αυτός ο τύπος είναι καλός', σκέφτηκα και συνέχιζε περιγράφοντας με θαυμασμό και πάθος το Σύμπαν και τα μεγαλύτερα μυστήρια της ανθρώπινης ύπαρξης. Μέσα σε όλο αυτό το απίστευτα τεράστιο σύμπαν ο ίδιος επιστήμονας τονίζει τη μικρότητα αλλά και τη μοναδικότητα της ανθρώπινης ύπαρξης και του πλανήτη μας. "Είμαστε φτιαγμένοι από αστρικό υλικό"…
Η τηλεοπτική σειρά δεν ήταν άλλη από την "Cosmos" και ο επιστήμονας ήταν ο Carl Sagan που με τα χρόνια καταλάβαμε ότι δεν ήταν απλώς καλός… ήταν ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ!
16 χρόνια μετά, στις 20 Δεκεμβρίου του 1996 βρισκόμουν στο γραφείο μου ετοιμάζοντας την ύλη του περιοδικού ως συνήθως. Η είδηση που μεταδόθηκε από τα μέσα ενημέρωσης ήταν ξαφνική και τραγική: "O Carl Sagan, διάσημος αστρονόμος, πέθανε ύστερα από μακροχρόνια ασθένεια σε ηλικία 62 χρονών"… Μια ξαφνική θλίψη, σαν απώλεια αγαπημένου προσώπου, με κυρίευσε. Οι διάφορες παραστάσεις από τις τηλεοπτικές εκπομπές του, τα βιβλία και τις επιτυχίες του όλα αυτά τα χρόνια, πέρασαν από το μυαλό μου. Έκλεισα τον υπολογιστή και έμεινα να παρακολουθώ τηλεόραση χωρίς να δίνω σημασία στο περιεχόμενό της. Οι σκέψεις με είχαν συνεπάρει. Ποιο ήταν το χάρισμα που επέτρεψε στον Carl να έχει γίνει δάσκαλος για χιλιάδες και τον βοήθησε να αλλάξει την αντίληψη εκατομμυρίων ανθρώπων για την επιστήμη και το Σύμπαν; Τι ήταν αυτό που έκανε την Αμερικάνικη Υπηρεσία Επιστήμης να πει για τον Carl, “η έρευνά του μεταμόρφωσε την πλανητική επιστήμη… τα δώρα του στην ανθρωπότητα ήταν αμέτρητα…”;
Στην τρυφερή ηλικία των 7 χρόνων ο Carl Sagan αναρωτήθηκε “τι είναι τα άστρα;”, και ευτυχώς για εκείνον αλλά και για εμάς, οι γονείς του τον πήγαν κατευθείαν στην κοντινότερη βιβλιοθήκη. Αυτό ήταν το πρώτο βήμα για μια ζωή που θα οδηγούσε τον ίδιο αλλά και εκατομμύρια άλλους στην καλύτερη κατανόηση του Σύμπαντος.
Ο Carl ανήκε στο σπανιότερο είδος. Ένα είδος που περιλαμβάνει ελάχιστους ανθρώπους του αιώνα μας: αυτό του επιστήμονα διασημότητα. Συχνά, για τους ανθρώπους που δεν είχαν παρακολουθήσει το έργο του ή την καθημερινή επιστημονική του παρουσία, μπορεί να έμοιαζε περισσότερο σαν ένα άτομο που τράβαγε πάνω του τα φώτα της δημοσιότητας.
Στη ζωή του έπαιξε ταυτόχρονα πολλούς ρόλους. Του καθηγητή, του ερευνητή, του συγγραφέα, της τηλεοπτικής διασημότητας ακόμα και του σεναριογράφου κινηματογραφικής ταινίας. Την ίδια στιγμή έκανε πρωτοποριακές έρευνες στον τομέα της αστρονομίας και θεμελίωνε ερευνητικά προγράμματα που θα ολοκληρώνονταν χρόνια αργότερα προσθέτοντας στην επιστημονική μας γνώση. Ακόμα ήταν άνθρωπος που δεν δίσταζε να ρισκάρει την υστεροφημία και την υπόληψή του ώστε να ξεκινήσει προγράμματα έρευνας για την ύπαρξη εξωγήινης μορφής ζωής. Το σημείο αναφοράς για τον Carl Sagan ήταν μία και μοναδική λέξη που χαρακτηρίζει τους μεγαλύτερους επιστήμονες όλων των εποχών: έρευνα.
Όποια πλευρά της προσωπικότητάς του κι αν ξεχωρίσει κανείς δεν μπορεί παρά να παραδεχτεί ότι υπήρξε ο πιο διάσημος Αμερικανός επιστήμονας του αιώνα μας και ο άνθρωπος που με το έργο, την προσωπικότητα και την παρουσία του μέσα από τα μαζικά μέσα ενημέρωσης κατάφερε να κάνει εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο να πλησιάσουν την εξέλιξη της επιστήμης σε συνδυασμό με τα μεγαλύτερα αναπάντητα ερωτήματα για την ανθρώπινη ύπαρξη και την προέλευση του κόσμου.
Ο Carl Sagan εξειδικεύτηκε στην εξωβιολογία, έναν τομέα της βιολογίας που εξερευνά την ύπαρξη εξωγήινων μορφών ζωής, έγραψε πάνω από 20 βιβλία, κέρδισε το βραβείο Pulizer και η τηλεοπτική σειρά του, Cosmos, παραμένει η πιο πολυειδωμένη σειρά στην ιστορία της τηλεόρασης.
Ο Carl Sagan έπαιξε σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη του αμερικάνικου διαστημικού προγράμματος από το ξεκίνημά του. Ήταν αυτός που έκανε την τελευταία ενημέρωση στο πλήρωμα του Apollo πριν την πτήση του στο Φεγγάρι. Υπήρξε ίσως ο φανατικότερος υποστηρικτής της εξερεύνησης του διαστήματος στον αιώνα μας και συνεισέφερε τα μέγιστα στην υλοποίηση των περισσότερων από τις μη επανδρωμένες αποστολές που έγιναν στο ηλιακό μας σύστημα, στο τελευταίο τέταρτο του 20ου αιώνα. Σε αυτά περιλαμβάνονται το Mariner 9 που έδωσε τις πρώτες λεπτομερείς εικόνες από τον πλανήτη Άρη, δείχνοντας ότι ο κόκκινος πλανήτης είναι έρημος και γεμάτος κρατήρες.
Δική του έμπνευσή ήταν τα σκάφη Viking που κινούνταν γύρω από τον ίδιο πλανήτη και προσγειώθηκαν εκεί ψάχνοντας, χωρίς επιτυχία, για ίχνη ζωής. Στα δημιουργήματά του πρέπει να συμπεριλάβουμε και το ερευνητικό διαστημόπλοιο Galileo που πριν λίγα χρόνια μας έστειλε λεπτομερείς εικόνες του Δία και των τεράστιων δορυφόρων του.
Ο Carl Sagan βοήθησε να δοθεί λύση στο μυστήριο των υψηλών θερμοκρασιών στην Αφροδίτη (η οποία προέρχεται από το φαινόμενο του θερμοκηπίου), το μυστήριο με την αλλαγή στην εμφάνιση του Πλανήτη Άρη ανά τακτά χρονικά διαστήματα (αλλαγές που οφείλονται τελικά σε σκόνη την οποία παρασέρνουν ισχυροί άνεμοι) και το παράξενο κοκκινωπό χαλάζι στον Τιτάνα (που προέρχεται μάλλον από οργανικά μόρια).
Με το ανοιχτό μυαλό του ήταν ένας από τους ελάχιστους επιστήμονες που μπορούσαν να κάνουν ταυτόχρονα έρευνα στη Βιολογία και την Αστροφυσική. Στο εργαστήριό του, αναπαράστησε τις συνθήκες που οδήγησαν στη δημιουργία ζωής στην πρωτόγονη Γη και διεύρυνε την κατανόησή μας γύρω από τις πιθανότητες της εξέλιξης της ζωής σε άλλους πλανήτες. Όταν η NASA σχεδίαζε τους Pioneer 10 και 11 για να γίνουν τα πρώτα διαστημόπλοια που θα έφταναν στον Δία και τον Κρόνο, κατάλαβαν ότι είχαν κατασκευάσει τα πρώτα διαστρικά διαστημόπλοια! Διότι η ενέργεια που χρειαζόταν για να φτάσουν μέχρι τον Δία ήταν τόσο μεγάλη που τα Pioneer δεν θα σταμάταγαν από την έλξη του Ήλιου λόγο της ταχύτητάς τους! Θα συνέχιζαν να κινούνται μέσα στο γαλαξία μας για δισεκατομμύρια χρόνια! Και ίσως μια μέρα να τα ανακάλυπτε κάποιος άλλος πολιτισμός. Οπότε τι πιο βολικό από το να συμπεριληφθεί ένα μήνυμα της ανθρωπότητας προς άλλους εξωγήινους πολιτισμούς μέσα τους; Όμως ποιος θα μπορούσε να σχεδιάσει ένα μήνυμα προς εξωγήινα όντα χωρίς κοινή γλώσσα πέρα από τα μαθηματικά;
Όπως ήταν φυσικό ζήτησαν τη βοήθεια του Sagan. Αυτός κατέληξε σε έναν ιδιοφυή χάρτη ο οποίος δείχνει σε ποιο σημείο του Γαλαξία βρισκόμαστε, σχεδιάζοντας τις θέσεις των pulsars, δηλαδή των νεκρών supernova άστρων που εκπέμπουν τεράστιες και σταθερά περιοδικές δέσμες ενέργειας. Για να δείξει ποιος είχε κατασκευάσει τον χάρτη συμπεριέλαβε μία φιγούρα ενός ανδρικού και ενός γυναικείου σώματος. Σήμερα πλέον οι πλάκες αυτές έχουν περάσει τους πιο μακρινούς πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος, σαν ένα μήνυμα μέσα σε μπουκάλι που ταξιδεύει στον αστρικό ωκεανό. Ίσως κάποτε, σε εκατομμύρια χρόνια και δισεκατομμύρια μίλια μακριά, κάποια εξωγήινη φυλή να διαβάσει τα μηνύματα που εμπνεύστηκε ο Carl. Είναι σίγουρα μια τιμή που του αξίζει.
Ύστερα από την εκτόξευση των Pioneer ηγήθηκε μιας ομάδας --στην οποία συμμετείχε και η μέλλουσα σύζυγός του Ann Druyan-- η οποία σχεδίασε δύο πιο εξελιγμένα μηνύματα για τα δύο διαστημόπλοια Voyager που θα ακολουθούσαν τα αχνάρια των Pioneer. Σχεδίασαν ένα είδος “videoδίσκου” που περιείχε φωτογραφίες της Γης, δείγματα της μουσικής μας (όπως την 5η Συμφωνία του Μπετόβεν) καθώς και χαιρετισμούς σε πολλές γλώσσες. Και αυτά τα μηνύματα πλέον ταξιδεύουν στο διάστημα.
Ενόσω τα Voyager κινούνταν από τον Δία στον Κρόνο, ο Carl και οι συνάδελφοί του Bruce Murray και Louis Friedman έφτιαξαν έναν οργανισμό για την περαιτέρω εξερεύνηση του διαστήματος και την έρευνα για εξωγήινη ευφυία (SETI). Έτσι δημιουργήθηκε η Planetary Society. Έγινε η ταχύτερα εξελισσόμενη, ανοιχτή στο κοινό, οργάνωση του κόσμου που σύντομα έφτασε τα 100.000 μέλη σε όλες τις Ηπείρους, διαφωτίζοντας τους ανθρώπους γύρω από το Σύμπαν, υποστηρίζοντας έρευνες ειδικά γύρω από τον πλανήτη Άρη και το SETI"...
Ο Carl Sagan είναι ιδιαίτερα αγαπητός και σε μένα. Το σύμπαν και η κοσμολογία πάντα με συνέπαιρναν, και ήταν ένας άνθρωπος που άλλαξε πολύ τον τρόπο που σκεφτόμουν για τη ζωή.
Πάντα όμως με συνέπαιρνε και η θάλασσα, οι ωκεανοί και οι κάτοικοι τους. Ένας αγαπημένος ήρωας και μεγάλος άνθρωπος που είχα την ευκαιρία να "γνωρίσω" παρακολουθώντας τον στην τηλεόραση ήταν ο Ζακ-Υβ Κουστώ (Jacques-Yves Cousteau).
Αξέχαστος, όπως αξέχαστη θα μου μείνει και η μεγάλη του αγάπη, η Καλυψώ.
Ο Μάνος Χατζιδάκις γεννήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 1925 στην Ξάνθη, μια ακριτική καπνοπαραγωγική πόλη της Ελλάδας. Ο πατέρας του, Γεώργιος Χατζιδάκις, καταγόταν από τη Μύρθιο Ρεθύμνου και ήταν δικηγόρος. Η μητέρα του, Αλίκη (Βασιλική), το γένος Αρβανιτίδου καταγόταν από την Αδριανούπολη. «Από την μητέρα μου», όπως έλεγε ο ίδιος, «κληρονόμησα όλους τους γρίφους που από παιδί μ' απασχολούν και μέχρι σήμερα κάνω προσπάθειες να τους λύσω. Χωρίς τους γρίφους της δεν θα 'μουν ποιητής...»
El Niño, με συγκίνησες βρε μπαγάσα, ειλικρινά...
Και με την αναφορά σου στις προσωπικές σου στιγμές : θυμήθηκα το "άδειασμα" που ένιωσα όταν άκουσα τον θάνατό του στην tv - ήταν μάλιστα ελάχιστες μέρες μετά από τα γεννέθλιά μου, και μου τα σημάδεψε από τότε... Ένιωσα σα να έφυγε ένας συγγενής όλης της ανθρωπότητας...
Σαν ταινία πέρασαν από μπροστά μου, οι εκπομπές του Cosmos, που και 'γω ξεκάρφωτα πέτυχα πιτσιρικάς κάποτε στην τότε ΕΤ2, και είχα καρφωθεί κυριολεκτικά και ρούφαγα κάθε στιγμή, και αδημονούσα πότε θα τις δείξουν σ' επανάληψη...Και κάθε φορά που την έβλεπα στο πρόγραμμα των τηλεοπτικών περιοδικών, μου ξέφευγε κι ένα "...ΓΙΟΥΧΟΥ!!!"...
Απαράμιλλος, μ' έναν πραγματικά ζεστό τρόπο, και ΠΛΗΡΩΣ καταννοητό (είτε μιλούσε σε μαθητές δημοτικού, είτε σε συναδέλφους αστρονόμους/κοσμολόγους), σε ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ καλοσώριζε στο να γνωρίσεις τον Κόσμο γύρω, πέρα, μέσα σου...
Δε νομίζω πως έχει υπάρξει άλλος τόσο καλός πρεσβευτής της συγκεκριμένης επιστήμης, την οποία την ανέδειχνε με τον τρόπο του σε παν-επιστήμη, μιλώντας για από γλουόνια και κουάρκ, μέχρι για τα κβάζαρς στις εσχατιές του σύμπαντος, κάνοντας στάσεις ν' αναφερθεί στο περιβάλλον, στον άνθρωπο και τη φυσιολογία του, και στις πολιτικο-θρησκευτικές του συνήθειες...
Θυμάμαι πως εκτός απ' τον ζεστό και γλαφυρό του τρόπο, τον ενίοτε διανθισμένο με ΤΟΣΟ όμορφο αλλά ταυτόχρονα ήρεμο ΟΣΟ κι έξυπνο χιούμορ, που με μάγευε, είχα νιώσει και ΡΙΓΗ συγκίνησης, καθώς το εφηβικό μυαλό είχε ήδη αρχίσει τις δικές του απορίες, αναζητήσεις, αμφισβητήσεις, θεωρήσεις και τα λοιπά γνωστά, χωρίς όμως να βρίσκει ιδιαίτερη αναγνώριση, ανταπόκριση, τάυτιση, ουσιαστικές πηγές ακόμα-ακόμα, στο σύνολο του περίγυρού του, και είχα μείνει παγωτό, όταν τον άκουγα να αναλύει κάποιες είτε καταστάσεις, είτε θεωρίες, που είχαν περάσει από τις δικές μου σκέψεις, κι ένιωθα κομμάτι "εξωγήινος"......
Επίσης ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε το πως "άγγιζε" τις θρησκείες, κι αντί να θάψει κτλ, μίλαγε απλά κι όμορφα με κοινή (...) λογική, αναδεικνύοντας τον άνθρωπο, και το ότι ΜΠΟΡΟΥΜΕ στηριζόμενοι στη γνώση και στην συνειδητοποίηση ότι όλα ξεκινάν από το "ουδέν οίδα", να είμαστε ισορροπημένοι με την αποδοχή του "αγνώστου", και υπεύθυνοι για τον εαυτό, τη συνείδηση και τις πράξεις μας, χωρίς να χρειάζεται ν' ακουμπάμε........"αλλού", με όλες τις τραγικές συνέπειες που αυτό δυνητικά ενέχει, και έχει αποδείξει ότι επιφέρει...
Ειλικρινά, είναι από τους λίγους ανθρώπους που έχω "γνωρίσει", και που θα έπεφτα στη φωτιά γι' αυτούς, αν τύχαινε και χρειαζόταν, και ήμουν παρών.... (...)
Δυστυχώς ο καρκίνος του μυελού των οστών του, δεν το έβλεπε το ίδιο, και τον πήρε από τον Κόσμο που τόσο αγαπούσε, σχεδόν μια γενιά πιο νωρίς. Στεναχωρέθηκα για όσα δεν πρόλαβε, και όσα είναι να γίνουν (απ' τα......καλά...), στις επόμενες 2 δεκαετίες....
Anyway.
Mου έχει μείνει ιδιαίτερα δε, στο επεισόδιο "Blues For A Red Planet", η περιγραφή του για τα παιδικά του χρόνια, τότε που...καπάκι που διάβαζε κόμιξ περί Άρεως, έβγαινε και επικαλούνταν τους...Αρειανούς να...κάνουν και καμμιά βόλτα από 'δω...
Πράγματα που πιθανώς η συντριπτική πλειοψηφία των πιτσιρικάδων έχει κάνει στην Ιστορία, κι αυτός, έτσι απλά, το παρέθεσε στην εκπομπή του...
Ανθρωπινότατος, χωρίς ίχνος έπαρσης ή μιζέριας, "ΑΦΥΣΙΚΑ" σίγουρος για την γνώση των όσων πρέσβευε, ένας πραγματικός δάσκαλος...
Πυροσβέστες, ΕΜΑΚ και πιλότους. Μερικά επαγγέλματα (πολύ λίγα) πρέπει να τα αγαπάς πολύ για να τα κάνεις. Δεν μπαίνεις σε αυτά για τον παρά ή για την δόξα μόνο, σε παρακινεί κάτι πολύ αγνό. Η υπέρβαση του δυνατού, του αδύνατου, του ανθρώπινου και εμένα αυτοί οι άνθρωποι με συγκινούν βαθιά. Εχω βέβαια μια παραπάνω αδυναμία στους πιλότους, κυρίως μαχητικών και καναντέρ, με τους δεύτερους να αγωνίζονται σε παλιά σίδερα με ελάχιστους πόρους, για να σώσουν τα αυθαίρετα των άλλων και να προσπαθούν να σβήσουν τις φωτιές ενός άκρως μελετημένου σχεδίου οικοδόμησης ενός δάσους. Αλλά ως γνωστόν οι "αετοί" δεν μασάνε, και τα πουλιά είναι σύμβολα υπερβατικότητας...
____
"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"
DALI — Τετ, 17/06/2009 - 12:42
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιαν 2009
Καταχωρήσεις: 481
Η Marilyn monroe αποτελεί το νούμερο ένα σύμβολο του σεξ, του οποίου η εικόνα έχει καταφέρει να μην αλειωθει εδώ και περίπου έναν αιώνα. Το πραγματικό όνομα της Marilyn Monroe ήταν Norma Jeane Mortenson. Γεννημένη τον Ιούνιο του ’29 στο Los Angeles.
Tα παιδικά της χρόνια ήταν αρκετά δύσκολα.H καριέρα της ξεκινά ως απλή υπάλληλος σε μια αεροπορική εταιρία στην οποία έκανε έλεγχο στα αλεξίπτωτα ώσπου τελικά την ανακάλυψε ένα πρακτορείο μοντέλων μέσω του οποίου έκανε αρκετές επιτυχημένες φωτογραφίσεις για πολλά περιοδικά. Στην συνέχεια μετά από συνεχή καστ ανέλαβε αρκετούς δευτέρους ρόλους όπου τελικά την επέλεξαν σε πρωταγωνιστικό ρόλο σε μια δεύτερης κατηγορίας ταινία.
Στις περιόδους όπου ήταν άνεργη έκανε γυμνές φωτογραφίσεις ώσπου τελικά μια από αυτές ήταν εξώφυλλο στο Playboy. Στους μετ΄ έπειτα μήνες έφτασε να πρωταγωνιστεί σε αρκετές Α κατηγορίας ταινίες οπού και πλέον ήταν και μια από τις διάσημες ηθοποιούς του κόσμου αναλαμβάνοντας και την παραγωγή ταινιών.
Διάσημες σχέσεις τις ήταν με τους James Dougherty ,Joe DiMaggio ,Arthur Miller και Robert Kennedy και John F. Kennedy.
Σταθμός της ερωτικής της ζωης για το κοινό, αποτέλεσε και το σκάνδαλο με τους αδελφούς Kennedy οπού λέγεται oτι έβγαινε και με τους δυο ταυτόχρονα. Σε αυτό το σημείο δεν πρέπει να ξεχάσουμε και το θρυλικό “Happy birthday Mr. President” στην τελευταία δημόσια εμφάνιση της Marilyn αφιερωμένο στον J.F.K.
O DiMaggio κατηγόρησε τους Kennedy ότι την δολοφονήσαν.
Το αστυνομικό τμήμα του Los Angeles δέχτηκε ένα τηλεφώνημα στις 4.25 μμ τον Αύγουστο του ΄62 οπού η Marilyn ήταν νεκρή. Η αιτία θανάτου ήταν « δηλητηρίαση από βαρβιτουρικά» αφήνοντας με πολλά κενά την κοινή γνώμη. Ήταν δολοφονία ; ή αυτοκτονία ;. Πολλά ερωτηματικά έμειναν και μένουν αναπάντητα.
Πολλές από τις θεωρίες ενέπλεκαν τους Kennedy , την Μαφία και την CIA ως υπεύθυνους για τον θάνατο της Monroe.
H Monroe έχει γίνει είδωλο για αρκετές γυναίκες. Πολλές ήταν εκείνες που θέλησαν να την αντιγράψουν. Δυστυχώς καμία δεν έχει καταφέρει μέχρι τώρα να αφομοιώσει το ρόλο της Σειρήνας που διέπει την Marilyn. Ήταν η μοναδική που κατάφερε να συνδυάσει το χαρακτήρα της Lollita με εκείνο της μοιραίας γυναίκας.
(Πηγή: Internet)
........................................................................................................................................................................................................
Υποκλίνομαι στην ομορφιά και την γοητεία της… !!!
Αποτελεί πρότυπο ομορφιάς ακόμη και στις μέρες μας για πολλές γυναίκες…
Ένα θηλυκό που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τις σημερινές Dives αφού έφτιαξε το “καλούπι” της ξανθιάς γοητείας…
Σήμερα εξακολουθεί να πουλάει τόσο η ζωή της μέσα από τον τύπο και την TV όσο και οι φωτογραφίες της!!!
Μετά το τραγικό τέλος της αποθεώθηκε ακόμη περισσότερο και πλέων αποτελεί έναν μύθο του παρελθόντος !!!
"Φωτιά να κάψω τον Παράδεισο
Νερό την κόλαση να σβήσω..."
katerina — Τετ, 17/06/2009 - 16:23
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιαν 2009
Καταχωρήσεις: 1117
«Ενώ θα μπορούσα να τα έχω όλα για να μην έχω τίποτα, αποφάσισα να μην έχω τίποτα για να τα έχω όλα»
Subcomandante Marcos
Το κίνημα των Ζαπατίστας (Ejercito Zapatista de Liberacion Nacional EZLN -Στρατός των Ζαπατίστας για την Εθνική Απελευθέρωση) ξεκίνησε την δράση του το 1994. Ιθαγενείς στην πλειοψηφία τους, αλλά και λευκοί και μιγάδες, εξεγέρθηκαν και δημιούργησαν τον Στρατό των Ζαπατίστας.
Η εξέγερση ξεκίνησε την 1η Ιανουαρίου του 1994 όταν κατέλαβαν την πρωτεύουσα του ομόσπονδου μεξικανικού κρατιδίου Τσιάπας το Σαν Κριστόμπαλ δε λας Κάσας. Σταδιακά η εξέγερση επεκτάθηκε και σε άλλες πολιτείες στο νότιο Μεξικό. Οι Ζαπατίστας ζητούν για λογαριασμό των ιθαγενών Ινδιάνων να ζήσουν ελεύθεροι χωρίς διώξεις, γη για να καλλιεργήσουν και να πάψουν να αποτελούν το περιθώριο της μεξικανικής κοινωνίας. Ο ρατσισμός, η γενικευμένη μιζέρια και η έλλειψη στοιχειωδών συνθηκών διαβίωσης αλλά πάνω από όλα η πείνα είναι οι αιτίες που όπλισαν το χέρι των ιθαγενών αγροτών που απαρτίζουν τον Στρατό των Ζαπατίστας (ΕΖLN).
Εκπρόσωπος και οργανωτής του κινήματος είναι ο Subcomandante Marcos. Ο «υποδιοικητής» όπως αυτοαποκαλείται, (αφού διοικητής κατά τον Μάρκος είναι ο λαός), δεν γεννήθηκε στη ζούγκλα αλλά ξέρει να την εκπροσωπεί με χιούμορ, να την εκφράζει και να την ενθουσιάζει. Ο ίδιος έχει πανεπιστημιακή μόρφωση και επαναστατική εμπειρία, και δηλώνει πως ο αγώνας του είναι αγώνας για όλους τους φτωχούς του Μεξικού. Είναι αγώνας για να ζει ο λαός με ελευθερία, δημοκρατία, δικαιοσύνη και αξιοπρέπεια.
Οι Ζαπατίστας είναι ίσως το μοναδικό αντάρτικο κίνημα στη Λατινική Αμερική το οποίο πολεμάει με τη δύναμη του λόγου περισσότερο παρα των όπλων. Ο Μάρκος άριστος γνώστης της δύναμης των μέσων μαζικής ενημέρωσης τα χρησιμοποίησε για να κάνει γνωστά σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα τα αιτήματα των Ζαπατίστας σε όλο τον κόσμο και να κερδίσει την συμπάθεια εκατομμυρίων ανθρώπων.
Αποφεύγει την ξύλινη γλώσσα της αριστεράς και δανείζεται εκφραστικά μέσα των ιθαγενών αλλά και ποιήματα και στίχους τραγουδιών δημιουργώντας έναν λόγο πρωτότυπο. Με αυτόν τον τρόπο κατάφερε να γνωστοποιήσει σε όλον τον κόσμο τα άιτήματα του κινήματος. Στο λόγο του είναι συγκινητικός, ρομαντικός, χιουμορίστας, και μάλιστα έχει εκδόσει βιβλία και περιοδικά. Έχει δώσει συνεντεύξεις σε εφημερίδες, τηλεοπτικά δίκτυα, ραδιόφωνα και έχει χαρακτηριστεί ως ένας από τους μεγαλύτερους συγγραφείς στη Λατινική Αμερική.
Ο ίδιος είχε πει για τον εαυτό του. Ο Μάρκος είναι όλες οι καταπιεσμένες μειονότητες που αντιστέκονται, εκρήγνυνται και λένε "Φθάνει πια!". Όλες οι μειονότητες την ώρα που πρέπει να μιλήσουν, και όλες οι πλειονότητες την ώρα που πρέπει να σωπάσουν και να υπομείνουν. Όλοι οι αποκλεισμένοι που αναζητούν ένα λόγο, το λόγο τους, αυτό που ξαναδίνει την πλειοψηφία στους αιώνια διασπασμένους, εμάς. Ό,τι ενοχλεί την εξουσία και τις καθησυχασμένες συνειδήσεις, αυτό είναι ο Μάρκος...
http://americalatina.gr/php/articles.php?lng=gr&pg=42
Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από την πόλη...ο Δεκέμβρης.
Ενός Δεκέμβρη ... μύριοι έπονται.
eve — Τετ, 17/06/2009 - 18:06
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιαν 2009
Καταχωρήσεις: 8449
Ουφ! είναι πάρα πολλά. Για αρχή μια ελληνίδα. Την ωραιότερη απο όλες. Ολες οι άλλες ήταν σαν φτωχοί συγγενείς δίπλα της. Μελίνα Μερκούρη.
Αγαπάω πολύ τους Queen. Για μένα το μεγαλύτερο ροκ συγκρότημα. Ο Φρέντι Μέρκιουρι μου προκαλούσε πάντα μια περίεργη οικειότητα. Θα ήθελα να τον είχα γνωρίσει.
Λορίν Μπακόλ. Με καθήλωνε. Δεν ήταν η γυναίκα που χαζονιαούριζε όλη την ώρα. "Ξέρεις να σφυράς, έτσι δεν είναι Στιβ". Θανατηφόρα ατάκα.
Grecory Peck ακόμα και σήμερα τον θεωρώ τον ομορφότερο άντρα που πέρασε ποτέ απο το πανί. Αυτόν και τον Κρίστοφερ Πλάμερ.
Carre Otis τελικά τα παιδικά βιώματα είναι καθοριστικά. Την είχα δεί όταν είχε πρωτοβγεί η άγρια ορχιδέα στην αφίσα της ταινίας και την κοιτούσα ώωωρα. Μπροστά της η Αnjelina μου φαίνεται άσχημη. Υπερβάλω λιγάκι αλλά δεν νομίζω πως τέτοια ομορφιά συναντάται συχνά.
Αυτά προς το παρόν.
"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"
fidelio — Τετ, 17/06/2009 - 18:32
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιουν 2009
Καταχωρήσεις: 173
Nίκος Γκάλης (Πραγματικό όνομα: Νίκος Γεωργαλής)
Γιος μεταναστών με καταγωγή από τη Ρόδο (ο Πατέρας του ήταν απο τον Άγιο Ισίδωρο της Ρόδου), μεγάλωσε στην Αμερική. Εκεί ασχολήθηκε αρχικά με την πυγμαχία, αλλά γρήγορα τον κέρδισε η καλαθοσφαίριση, όπου σημείωσε αξιόλογες επιδόσεις με τις ομάδες των σχολείων του. Χάρη σε αυτές, επιλέχθηκε από την ομάδα Boston Celtics στο νούμερο 68 του ντραφτ, αλλά προτίμησε να κάνει καριέρα στην Ελλάδα.
Για μένα ο άνθρωπος που έφερε το μπάσκετ εδώ .
Ο μεγαλύτερος αθλητής που ανέδειξε ποτέ η Ελλάδα .
omnimyth — Τετ, 17/06/2009 - 20:28
Κατάσταση:
Εγγραφή: Μάι 2009
Καταχωρήσεις: 299
pamelaρα
την αγαπησα για τα νυχια και τις βλεφαριδες της,μονο
μπη κουάιετ νοτ του μπη άνξιους ιν δε τζομπ γουέν άι αμ
πουτ δε κοτ νταουν σλοουλι
marooned — Τετ, 17/06/2009 - 23:22
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιαν 2009
Καταχωρήσεις: 9028
Γιώργος Γεννηματάς.Τον αγάπησα για το ήθος του,την λεβεντιά του,την ευγενική ψυχή του και την ευπρέπεια του.Αναρωτιέμαι πως θα γραφόταν η ιστορία αν δεν κοβόταν το νήμα της ζωής του τόσο πρόωρα...!
"...Deep into that darkness peering, long I stood there, wondering, fearing, doubting, dreaming dreams no mortal ever dared to dream before..."
SHAMAN — Πεμ, 18/06/2009 - 02:09
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιουν 2009
Καταχωρήσεις: 268
http://www.youtube.com/watch?v=Z7ZucE_olEs
Megalwsa me th mama mou...To baba mou.....Kai ton Jim D Morrison..
Edit: Κεφαλαία σε πεζά
voltmod
Epeidi to adokimasto kai to ap' allou fermeno, den to antexoun oi anthrwpoi, ine nwris, m' akous. Einai nwris akomi mes ton kosmo auton agapi mou na milw gia sena kai gia mena..
DALI — Πεμ, 18/06/2009 - 08:36
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιαν 2009
Καταχωρήσεις: 481
pamelaρα
την αγαπησα για τα νυχια και τις βλεφαριδες της,μονο
Και εγώ για όλα τα υπόλοιπα !!!!
LOL!!!
"Φωτιά να κάψω τον Παράδεισο
Νερό την κόλαση να σβήσω..."
marooned — Πεμ, 18/06/2009 - 11:08
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιαν 2009
Καταχωρήσεις: 9028
Και φυσικά...U2!Τους αγάπησα για όλα τα κομμάτια τους που μ'εκαναν να κλάψω...να χαρώ...να ξεχαστώ...να τραγουδήσω!u2 rulzzz!
"...Deep into that darkness peering, long I stood there, wondering, fearing, doubting, dreaming dreams no mortal ever dared to dream before..."
DEATH — Πεμ, 18/06/2009 - 14:38
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιαν 2009
Καταχωρήσεις: 2219
Νικόλας Άσημος γιατί με εκφράζουν απόλυτα τα τραγούδια, ήταν εξαιρετικός ΑΝΘΡΩΠΟΣ
Καλύτερα η ουτοπία παρα η μουγκoπία
fidelio — Πεμ, 18/06/2009 - 16:15
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιουν 2009
Καταχωρήσεις: 173
Και εγώ για όλα τα υπόλοιπα !!!!
LOL!!!
DALI — Πεμ, 18/06/2009 - 17:41
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιαν 2009
Καταχωρήσεις: 481
Και εγώ για όλα τα υπόλοιπα !!!!
LOL!!!
xaxaxaxa... μάλλον όλοι μας !!! χα χα χα!!!
"Φωτιά να κάψω τον Παράδεισο
Νερό την κόλαση να σβήσω..."
DALI — Πεμ, 18/06/2009 - 18:07
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιαν 2009
Καταχωρήσεις: 481
Charles Spencer Chaplin (1889 - 1977)
Ο 'Αγγλος ηθοποιός και σκηνοθέτης έγινε παγκόσμια γνωστός με το όνομα Τσάρλυ Τσάπλιν. Οι γονείς του ήταν τραγουδιστές στο βαριετέ, ο πατέρας βαρύτονος και τσελίστας, η μητέρα ηθοποιός, χορεύτρια και τραγουδίστρια. Ο Τσάπλιν δεν είχε ανάμνηση από τον πατέρα του, ο οποίος εγκατέλειψε νωρίς την οικογένειά του. Αργότερα έγινε γνωστό ότι ο πατέρας Τσάπλιν πέθανε αλκοολικός στα 37 του χρόνια.
Η μητέρα του, Lily Harley, έγινε αργότερα μοδίστρα και, επειδή είχε άτακτο ωράριο εργασίας, έδωσε τα 4 παιδιά της σε ένα πτωχοκομείο, η ίδια νοσηλευόταν όμως κατά καιρούς σε ψυχιατρεία. Όταν αργότερα ξαναπήρε τα παιδιά, τα παρότρυνε να ακολουθήσουν επαγγέλματα θεάματος και ψυχαγωγίας. Ο Τσάρλυ προορίστηκε να γίνει ηθοποιός και ο αδελφός του Σίντνευ τρομπετίστας, προσλήφθηκε δε σε τουριστικό σκάφος. Στα χρόνια 1905-1912, όταν η μητέρα βρισκόταν πάλι σε ψυχιατρική κλινική, ο Τσάρλυ εργάστηκε ως εφημεριδοπώλης, τυπογράφος, υαλουργός κλπ. Κάποια στιγμή τού προτάθηκε από πρακτορείο ηθοποιών, σε ηλικία 12 ετών, να παίξει τον κλητήρα Μπίλυ σε ένα αστυνομικό φιλμ με τον Σέρλοκ Χολμς. Μέχρι τα 17 χρόνια του παρουσιάστηκε σε διάφορα θεατρικά μπουλούκια.
Το 1909 πήρε μέρος ο Τσάπλιν σε περιοδεία στο Παρίσι και ένα χρόνο μετά στην Αμερική. Και οι δύο περιοδείες απέτυχαν, γιατί τα θεατρικά κομμάτια που επελέγησαν δεν προκάλεσαν ενδιαφέρον. Λίγο μετά ξαναπήγε στην Αμερική, με την ελπίδα να βρει μονιμότερη απασχόληση. Το 1913 βρισκόταν η ανάπτυξη του
βωβού κινηματογράφου σε εξέλιξη. Σε περίπου 15.000 αίθουσες της Αμερικής παρουσιάζονταν πρώιμα καουμπόικα φιλμ και μελοδράματα και σχεδόν κάθε μέρα έβγαινε σε κυκλοφορία ένα νέο φιλμ. Το έτος αυτό, προσπάθησε ο Τσάπλιν, 24 ετών ήδη, να βρει μόνιμη απασχόληση σε κάποια εταιρία παραγωγής, αλλά δεν είχε σημαντικές επιτυχίες.
Το 1914 στάθηκε πιο τυχερός: Παρουσίασε σε μια εταιρία τη γνωστή φιγούρα του Σαρλώ και έγινε δεκτός για το φιλμ «Making A Living». Στο φιλμ «Kid Auto Races at Venice» βελτιώθηκε αυτή η φιγούρα με τα σουρτά βήματα και το περιστρεφόμενο μπαστουνάκι. Στο τρίτο φιλμ, «Mabel's Strange Predicament» πήρε η φιγούρα του Σαρλώ την τελική της μορφή. Εντωμεταξύ έφταναν μηνύματα για την επιτυχία της φιγούρας σε Αμερική και Ευρώπη και ο Τσάπλιν έγινε δια μιας διάσημος. Μόνο το 1914 γύρισε περί τα 35 φιλμ με τον Σαρλώ. Το ίδιο έτος δραστηριοποιήθηκε δε και ως σκηνοθέτης του εαυτού του, παίζοντας στο φιλμ «Caught in the Rain» ένα μεθυσμένο. Ο Τσάπλιν ήταν ήδη επιτυχημένος και άρχισε να αντιγράφεται από άλλους κωμικούς.
Στα επόμενα χρόνια συνεργάστηκε με διάφορες εταιρίες και γνωρίστηκε επαγγελματικά με πολλούς σημαντικούς ανθρώπους από το χώρο του θεάτρου και του κινηματογράφου. Τα οικονομικά του βελτιώθηκαν σημαντικά και έβλεπε με αισιοδοξία στο μέλλον. Το 1919 ίδρυσε ο Τσάπλιν με τη Μαίρη Πίκφορντ και τον
Ντάγκλας Φαίρμπανκς την εταιρία παραγωγής ταινιών United Artists, για να είναι ανεξάρτητος από τους παραγωγούς. Αν και η εταιρία αρχικά είχε οργανωτικά και οικονομικά προβλήματα, το 1927 κατάφερε με πρωταγωνιστή τον Τσάπλιν μια τεράστια επιτυχία με το φιλμ «The Gold Rush». Το 1929 πήρε για την ταινία του «The Circus» το πρώτο βραβείο Όσκαρ. Αν και ήδη είχε αρχίσει η εξέλιξη του κινηματογράφου με ομιλία, ο Τσάπλιν παρέμενε στο βωβό, αλλιώς η φιγούρα του Σαρλώ δεν είχε πια νόημα. Το 1932 άρχισαν τα γυρίσματα για την ταινία «Modern Times», βωβή ταινία με ηχητικά, η οποία παρουσιάστηκε το 1936. Το 1940 παρουσιάστηκε η ταινία του Τσάπλιν «The Great Dictator» η πρώτη «ομιλούσα», με την οποία χλεύαζε τον Χίτλερ.
Το 1947 άρχισαν παρενοχλήσεις στα πλαίσια του μακαρθισμού, λόγω αριστερών φρονημάτων του Τσάπλιν. Το 1952 βρισκόταν στην Αγγλία και πληροφορήθηκε ότι κατά την επιστροφή του στην Αμερική θα τον αντιμετώπιζαν ως νέο μετανάστη. Έτσι αποφάσισε να παραμείνει στην Ευρώπη. Το 1954 απέβαλε και την αμερικάνικη υπηκοότητα, ενώ παράλληλα δεχόταν βραβεία από διάφορες ευρωπαϊκές και αμερικάνικες οργανώσεις και εταιρίες. Πέθανε τα Χριστούγεννα του 1977 στην Ελβετία και δυστυχώς κάποιοι έκλεψαν, για άγνωστους λόγους, το νεκρό σώμα του. Αργότερα βρέθηκε ο νεκρός και θάφτηκε οριστικά.
(Πηγή:Internet)
Είναι δύσκολο στις μέρες μας να κάνει κανείς πολιτική μέσα από μια ταινία … Ο Charles Chaplin το έκανε, μπόρεσε να σατιρίσει τον Χίτλερ μέσα από την ταινία του «The Great Dictator», φυσικά πλήρωσε το τίμημα για αυτό.
Για φανταστείτε λοιπόν να γελάτε μέσα από μια ταινία που δεν έχει ήχο, κι όμως … η εικόνα μπορεί να κάνει θαύματα ειδικά όταν εκεί βρίσκεται ο Charles Chaplin!!!
Εξαιρετική ταινία-βιογραφία με τον σπουδαίο ηθοποιό Robert Downey jr …
Robert Downey jr - Smile-Charles Chaplin
"Φωτιά να κάψω τον Παράδεισο
Νερό την κόλαση να σβήσω..."
eve — Πεμ, 18/06/2009 - 20:16
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιαν 2009
Καταχωρήσεις: 8449
Aνέκαθεν αγαπούσα πολύ τα κόμικ. Εδώ μερικοί κλασσικοί ήρωες.
Kαι κάποιοι λίγο περισσότερο ανατρεπτικοί.
"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"
marooned — Πεμ, 18/06/2009 - 20:20
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιαν 2009
Καταχωρήσεις: 9028
Aνέκαθεν αγαπούσα πολύ τα κόμικ. Εδώ μερικοί κλασσικοί ήρωες.
Kαι κάποιοι λίγο περισσότερο ανατρεπτικοί.
Συμφωνώ...!
"...Deep into that darkness peering, long I stood there, wondering, fearing, doubting, dreaming dreams no mortal ever dared to dream before..."
IndianCloud — Πεμ, 18/06/2009 - 22:16
Κατάσταση:
Εγγραφή: Μάι 2009
Καταχωρήσεις: 277
Aνέκαθεν αγαπούσα πολύ τα κόμικ.
Εδώ μερικοί κλασσικοί ήρωες [...κι ακολουθεί Αρκας.jpg μπλαμπλαμπλα]
Hβ, βαλτή είσαι ;
Do you see the Indian running into the wind?
IndianCloud — Πεμ, 18/06/2009 - 23:16
Κατάσταση:
Εγγραφή: Μάι 2009
Καταχωρήσεις: 277
http://www.youtube.com/watch?v=g566gjtwBq4
Λατρεμένος, και γαμώτο έφυγε τόσο νωρίς, και με έναν από τους χειρότερους τρόπους...
Τί να πεις...
Do you see the Indian running into the wind?
DALI — Σαβ, 20/06/2009 - 11:44
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιαν 2009
Καταχωρήσεις: 481
Κατερίνα Γώγου
Μια μικρή αναφορά στην "οργισμένη" ποιήτρια και μια ματιά στην παρουσία της στην ελληνική δισκογραφία
Εμένα οι φίλοι μου είναι μαύρα πουλιά
που κάνουν τραμπάλα στις ταράτσες ετοιμόρροπων σπιτιών
Κατερίνα Γώγου
Για τους πολλούς, η Κατερίνα Γώγου είναι γνωστή σαν μια καλή ηθοποιός του παλαιού ελληνικού κινηματογράφου. Η εικόνα του χαριτωμένου, ατίθασου, τσαμπουκαλεμένου τρελοκόριτσου είναι αποτυπωμένη στις πάμπολλες ελληνικές ταινίες, κυρίως της Φίνος Φιλμ, αλλά και στη μνήμη των Ελλήνων.
Η Γώγου ηθοποιός όμως, των δεκαετιών του '60 και του '70, συμπορεύτηκε, από τα τέλη της δεκαετίας του '70, παράλληλα με τη ηθοποιία, και με την ποίηση. Παρουσίασε, μέσα από τα ραγισμένα ποιήματά της, ένα ξεχωριστό ποιητικό πρόσωπο, που σημάδεψε την ελληνική ποίηση.
«Εν αρχή ην το Χάος»*
Η Κατερίνα Γώγου γεννήθηκε στην Αθήνα την 1η Ιούνη 1940. Από πολύ μικρή, 5 χρονών, ως παιδί θαύμα, δούλεψε σε παιδικούς θιάσους και στη συνέχεια επαγγελματικά, σαν ηθοποιός στον κινηματογράφο και στο θέατρο. Συμμετείχε σε πολλές ταινίες("Το ξύλο βγήκε από τον Παράδεισο/1959", "Άπονη ζωή/1964", "Δεσποινίς Διευθυντής/1964", "Η δε γυνή να φοβείται τον άντρα/1965", "Τι έκανες στον πόλεμο Θανάση/1971" κ.ά.) , ενώ στο θέατρο έπαιξε από επιθεώρηση μέχρι τραγωδία(θίασος Κ. Κουν). Πρωταγωνίστησε στις εξής ταινίες : α) «Το & βαρύ πεπόνι»(Π. Τάσιου, 1977 κέρδισε το Βραβείο Ερμηνείας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης), β) «Παραγγελιά»(Π. Τάσιου, 1980 μέρος της ταινίας βασίζεται σε ποιήματά της) και γ) «Όστρια»(Α. Θωμόπουλου, 1984 / συνεργάστηκε στο σενάριο / πήρε το Κρατικό Βραβείο Ερμηνείας και μοιράστηκε το Βραβείο Σεναρίου με τον Α. Θωμόπουλο).
Η Κατερίνα Γώγου παντρεύτηκε τον σκηνοθέτη Παύλο Τάσιο και απέκτησαν μια κόρη, την Μυρτώ Τάσιου.1
«Εν αρχή ην ο Πόνος»*
Αμέσως, με την εμφάνιση της πρώτης της ποιητικής συλλογής, ξεκίνησε, όπως γράφτηκε, η "μεταφορά" της «από τα πλατό της Φίνος στο πλατό των Εξαρχείων, χώροι απατημένης φαντασίας και οι δύο». Εξ αρχής άσκησαν γοητεία πάνω της «ο κόσμος του εξαναγκασμένου περιθωρίου» και «ο χώρος της μαχόμενης αναρχίας τροτσκιστικών καταβολών», αλλά, εν συνεχεία, καταβυθίστηκε «στην περιοχή των ευφορικών ουσιών» και «στην πολιτικοποιημένη, όπως όπως, ψυχεδέλεια». Μπορεί η Κατερίνα Γώγου να «υπονόμευσε τον ποιητικό της βίο από τις δυστροπίες και τις ατοπίες της πολιτείας της» κατάφερε όμως να μας παραδώσει ακέραια τα ποιήματά της.2
Η ατίθαση και σπαρακτική ποιητική φωνή της Γώγου έγινε, τόσο η φωνή της δικής της μεταπολεμικής γενιάς, όσο και της μεταπολιτευτικής γενιάς, αλλά και των ακόμη νεότερων. Μέσα από τα ποιήματά της, αυτή η ασυμβίβαστη και, συνάμα, ευαίσθητη ποιήτρια έκανε τον πόνο της στίχους και αποτύπωσε μέσα από τις ποιητικές της κραυγές όλη την αθλιότητα που υπήρχε γύρω της. Η Γώγου, μια γνήσια "δακρυσμένη ψυχή", κατά την τσεχοφική ορολογία, "συνομίλησε", κυρίως, με τους νέους. Όπως ειπώθηκε, «έκανε ποίηση σε μια εποχή που άλλοι "ποιητές" έκαναν δημόσιες σχέσεις», γι' αυτό και ήταν έξω από τα εκδοτικά και κάθε λογής κυκλώματα και κλίκες. Παρόλα αυτά όμως, σύμφωνα με τις δηλώσεις του ίδιου του εκδότη της Θανάση Καστανιώτη, τα ποιητικά της βιβλία πούλαγαν από 40.000 αντίτυπα(!), αριθμό που μέχρι τότε είχαν πιάσει μόνο ο Ελύτης ή ο Ρίτσος τη μεταπολίτευση!3
Το ποιητικό της έργο κυκλοφορεί σε επτά(7) ποιητικές συλλογές : α) «Τρία κλικ αριστερά»(εκδ. Καστανιώτη, 1978), β) «Ιδιώνυμο» (εκδ. Καστανιώτη, 1980), γ) «Το ξύλινο παλτό» (εκδ. Καστανιώτη, 1982), δ) «Απόντες» (εκδ. Καστανιώτη, 1986), ε) «Ο μήνας των παγωμένων σταφυλιών» (εκδ. Καστανιώτη, 1988), στ) «Νόστος» (εκδ. Νέα Σύνορα Α.Α. Λιβάνη, 1990) και ζ) «Με λένε Οδύσσεια» (εκδ. Καστανιώτη, 2002 / μεταθανάτια έκδοση).
«Στο δρόμο» της ελληνικής δισκογραφίας4
Την πιο ουσιαστική προσέγγιση στην ποίηση της Κατερίνας Γώγου, με την έννοια ότι αποτελεί μια ολοκληρωμένη δισκογραφική πρόταση, αποτελεί ο δίσκος «Στο δρόμο»(LP, COLUMBIA 71155, 1981 & CD, EMI 833664, 1995) σε μουσική Κυριάκου Σφέτσα. Ο δίσκος αυτός αποτελεί το soundtrack της ταινίας «Παραγγελιά»(1980 Βραβείο καλύτερης μουσικής στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης) και η ίδια η Γώγου ερμηνεύει ποιήματά της από τις συλλογές της «Τρία κλικ αριστερά» και «Ιδιώνυμο».
Περιλαμβάνονται τα εξής εννέα(9) ποιήματα : «Η ζωή μας είναι σουγιάδες», «Θέλω να κουβεντιάσω», «Μοναξιά», «Κανείς δεν θα γλυτώσει», «Πάει αυτό ήταν», «Κοίτα πως χάνονται οι δρόμοι», «Καμιά φορά», «Πόσο νωρίς φεύγει το φως», «Θα 'ρθει καιρός».
Αξίζει να "δώσουμε" το λόγο στον ίδιον τον Κυριάκο Σφέτσα, ο οποίος αφηγείται πολύ χαρακτηριστικά το πώς έγραψε τη μουσική για την «Παραγγελιά» και πως μελοποίησε την ποίηση της Κατερίνας Γώγου :
«Κατά τα μέσα του Ιουλίου του '80 ο Παύλος Τάσιος κι η Κατερίνα Γώγου με καλούν να μιλήσουμε για την ταινία&Βλέπω το υλικό στη μουβιόλα& Την ιστορία του Κοεμτζή την είχα ακουστά μέσα σε άκρες& Αποδέχομαι την πρόταση, παίρνω υπό μάλης τα ποιήματα της Κατερίνας&Έχω στο μυαλό μου και στην οπτική μου μνήμη, όσες εικόνες μπόρεσα να συγκρατήσω από τη μουβιόλα. Στο αναλόγιο του πιάνου τα ποιήματα της Γώγου και είμαι "φτιαγμένος" από την τραγική ιστορία του Κοεμτζή& Γράφω λοιπόν, κάποια αιχμηρά κομμάτια και δυο μπαλάντες, όπου το μπλουζ, το ροκ, η τζαζ κι ο αυτοσχεδιασμός σε ανατολίζουσες και δυτικότροπες εκδοχές συμβιώνουν πονετικά, αλλά πάντα σε μια ρέουσα έξαρση&Όταν επέστρεψα για την ηχοληψία, τους είπα, "έχουμε να κάνουμε με πράγματα που μας πάνε αλλού. Έχουμε να υπηρετήσουμε μια φλόγωση, ένα φοβερό συγκινησιακό πάθος κι ένα πεδίο που στις ρήξεις του δεν υπακούει στα κοινά πλαίσια της λογικής. Κι ο μόνος τρόπος να σταθούμε δίπλα του, είναι να του δοθούμε αισθαντικά&Και να που όλοι μας, από τις πρώτες κιόλας ηχογραφήσεις παθαίνουμε&Η αξέχαστή μου Κατερίνα, αναρχικώς κι ευθέως εκδηλωτική, τρέμει από τη χαρά της&
&Η μουσική πρόταση της ταινίας υπεδείκνυε τρόπους εναλλακτικής έκφρασης. Θέλω να πιστεύω πως βοήθησε νεότερους μουσικούς εκείνης της εποχής. Κάποιους που δεν είχαν την τύχη να θητεύσουν και εκτός Ελλάδας. Όμως, έτσι κι αλλιώς, ο μουσικός δημιουργός δεν φτιάχνεται μόνο από τις νότες&
&Η Κατερίνα Γώγου εμφανιζόταν, σε ανάλογες με τα ποιήματά της sequencesτης ταινίας, ως κορυφαία θα έλεγα ενός αόρατου χορού, επιχειρώντας ίσως να σχολιάσει ή και να εξορκίσει το κακό, πότε ταυτισμένη με τη δραματική φιγούρα του τραγικού ήρωα, πότε πιο απόμακρη κι αινιγματική, προσκαλώντας μας σε μια συμμετοχή και την δια μέσου αυτής κάθαρσής μας, αφού έτσι κι αλλιώς μας θεωρούσε όλους υπεύθυνους για το κακό που είχε συμβεί, αναιρώντας μας το δικαίωμα να αποτελούμε σιωπηλή πλειοψηφία, και επιζητώντας να μας πείσει ότι ζούμε όλοι σε μια σάπια, από κάθε πλευρά, κοινωνία, για την οποία φυσικά είμαστε άκρως υπεύθυνοι, χωρίς καμία εξαίρεση.»5.
Το 1990 κυκλοφόρησε η συλλογή «ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ 2»(LP & CD, EMI 170323/480752), όπου περιλαμβάνει το κομμάτι «Θέλω να κουβεντιάσω», που το ερμηνεύει η Κατερίνα Γώγου, από το LP «Στο δρόμο», το οποίο το 1995 κυκλοφόρησε και σε CD από την EMI.
Το 1998 κυκλοφόρησε το CD των "MagicDeSpell" «Τραμπάλα στις ταράτσες ετοιμόρροπων σπιτιών»(FM RECORDS 458). Στη δισκογραφική αυτή δουλειά του γνωστού ελληνικού ροκ συγκροτήματος εμπεριέχεται και το τραγούδι «Εμένα οι φίλοι μου» σε ποίηση Κατερίνας Γώγου από τη συλλογή της «Τρία κλικ αριστερά».6
Τέλος, το 2001, κυκλοφόρησε από τη MINOS η κασετίνα «70 ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ», στην οποία υπάρχει και δεύτερο κομμάτι από τη δουλειά «Στο δρόμο», πάλι με ερμηνεύτρια τη Γώγου, συγκεκριμένα το «Θα 'ρθει καιρός».
Το τέλος7
Είμαι ένα κομματάκι τ' ουρανού
Τετράγωνο, ολομόναχο, φωτισμένο.
Κατερίνα Γώγου
«Η Κατερίνα ήταν μια ταραγμένη ψυχή. Ένιωθε σαν αγρίμι παγιδευμένο, ήταν διαρκώς σε διωγμό. Μια λέξη μπορούσε να την πληγώσει, μια κίνηση να την ταπεινώσει. Δυο μήνες πριν πεθάνει την συνάντησα τυχαία. Ήταν γερασμένη, σαν μάγισσα από παραμύθι, με άσπρα μαλλιά, ατημέλητη, με βραχνή φωνή&Η Κατερίνα πέθανε αγρίμι όπως έζησε και σαν αγρίμι.» Νίκος Κούνδουρος, Σκηνοθέτης
«Το τελευταίο χρόνο ένιωθε πως είχε κλείσει ο κύκλος της. Τις τρεις τελευταίες μέρες γύρισε στο σπίτι που μεγάλωσε, στης γιαγιάς, στο Μεταξουργείο. Μπήκε μέσα στο χαμό&».
Μυρτώ Τάσιου
κόρη της Κατερίνας Γώγου
Η Κατερίνα Γώγου έκλεισε ποιητικά τον βίο της. Επέλεξε να έχει μια ροκ εν ρολ αυτοκτονία. Αυτοκτόνησε, παίρνοντας χάπια, στις 3 Οκτώβρη του 1993, σε ηλικία 53 χρονών.
Τάσος Π. Καραντής
Αν και το τέλος της δηλώνει αδυναμία, δεν μπορώ να πω ότι μου αρέσει να βλέπω ανθρώπους πνιγμένους να εγκαταλείπουν την ζωή με αυτό τον τρόπο(Παράδειγμα τρανταχτό είναι και ο Καρυωτάκη αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει προσπαθώντας μάταια να πνιγεί. Την επόμενη μέρα, αυτοκτόνησε με περίστροφο κάτω από έναν ευκάλυπτο, έχοντας πάνω του ένα σημείωμα... υπάρχουν και άλλοι πολλοί φυσικά...)
… καθώς όμως την πρόσεξα, την διάβασα, την άκουσα, μπορώ να την περάσω στην σελίδα ως αγαπημένο μου πρόσωπο μιας και τα γραπτά της είναι αρκετά κοντά στην γενιά μου, τα προβλήματα σχεδόν ίδια για όσα φώναζε η Γώγου τότε… Είναι ο λόγος της μαχαιριά στο κατεστημένο, στο σύστημα που μας θέλει πιόνια μας στημένης παρτίδας σε σκακιέρα…
Στα προμελετημένα εγκλήματα της πολιτικής η Κατερίνα φώναζε με πάθος για τον αριθμό των θυμάτων, όραμα της να ασπρίσει λίγο η μαυρίλα που μας πλακώνει καθημερινά, μην ξεχνάμε τα μεγάλα πνεύματα πάντα είναι ανήσυχα, πάντα επαναστατούν γιατί δεν συμβιβάζονται με τον πόνο και την αδικία… έτσι και Κατερίνα, άλλο ένα μεγάλο πνεύμα έγραψε την ιστορία της.
Η Κατερίνα ήταν κατά την ταπεινή μου άποψη η μάνα για την ορφάνια, η μάνα της αδικίας, μια μάνα όλων εκείνων που προσπαθούσαν να κερδίσουν την ζωή τους… Και η μάνα έχει μεγάλη καρδία… Μπόρεσε λοιπόν να αγγίξει ανθρώπους μακριά από τα πιστεύω της γιατί ο λόγος της ήταν γιατρειά στο τότε και στο αύριο, το τώρα που όπως πολύ καλά είδε θα συνεχίσει να αιμορραγεί… όπως και σήμερα…!!!
Αξίζει τον κόπο να διαβάσετε… Όποιος χρειαστεί πληροφορίες ας μην διστάσει… με ένα σφύριγμα είμαι εδώ να δώσω πληροφορίες για τα έργα της, να προτείνω κάποιο βιβλίο της κτλ μιας και τα έχω διαβάσει όλα (Γενικότερα για οτιδήποτε θελήσετε να με ρωτήσετε είμαι στην διάθεση όλων με πολύ μεγάλη χαρά)…
DALI
Καμμιά φορά ανοίγει η πόρτα σιγά σιγά και μπαίνεις.
Φοράς κάτασπρο κουστούμι και λινά παπούτσια.
Σκύβεις βάζεις στοργικά στη χούφτα μου 72 φράγκα και φεύγεις.
Έχω μείνει στη θέση που με άφησες για να με ξαναβρείς.
Όμως πρέπει να έχει περάσει πολύς καιρός γιατί τα νύχια μου μακρύνανε και
οι φίλοι μου με φοβούνται. Κάθε μέρα μαγειρεύω πατάτες
έχω χάσει την φαντασία μου και κάθε
φορά που ακούω "Κατερίνα" τρομάζω. Νομίζω ότι πρέπει να καταδώσω κάποιον.
Έχω φυλάξει κάτι αποκόμματα με κάποιον που λέγανε
πως είσαι εσύ. Ξέρω πως λένε ψέματα οι εφημερίδες,
γιατί γράψανε ότι σου ρίξανε στα πόδια.
Ξέρω πως ποτέ δε σημαδεύουνε στα πόδια.
Στο μυαλό είναι ο Στόχος
το νου σου ε;
Κατερίνα Γώγου
"Φωτιά να κάψω τον Παράδεισο
Νερό την κόλαση να σβήσω..."
Asperatus 0 — Σαβ, 20/06/2009 - 16:24
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιουν 2009
Καταχωρήσεις: 31
Το υποκριτικό της ταλέντο φάνηκε από τα μαθητικά της χρόνια. Το 1952 έδωσε εξετάσεις στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου από την οποία αποφοίτησε με Λίαν Καλώς. Προτού ακόμη αποφοιτήσει από τη Σχολή ξεκίνησε τη σταδιοδρομία της από το θέατρο και από τα μέσα της δεκαετίας του '1950 άρχισε να εμφανίζεται στον κινηματογράφο σε πρωταγωνιστικούς ρόλους. Σύντομα καθιερώθηκε στο χώρο και λόγω της εξαιρετικής δημοτικότητας που απέκτησε στο ευρύ κοινό ονομάστηκε (από τον Φιλοποίμενα Φίνο αρχικά) Εθνική Σταρ της Ελλάδας. Το 1960, της απονεμήθηκε το 1ο Βραβείο ερμηνείας Α' Γυναικείου ρόλου στο Α' Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για την ερμηνεία της στην κινηματογραφική ταινία Μανταλένα, σε σκηνοθεσία Ντίνου Δημόπουλου.
τα πιο παιχνιδιάρικα μάτια
paolinta — Σαβ, 20/06/2009 - 18:41
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιουν 2009
Καταχωρήσεις: 6
Σάκης Ρουβάς γεννήθηκε στην Κέρκυρα στις 5 Ιανουαρίου του 1972 και είναι δημοφιλής Έλληνας τραγουδιστής. Γεννήθηκε στο Μαντούκι της Κέρκυρας και οι γονείς του είναι ο Κωσταντίνος Ρουβάς και η Άννα Μαρία Παναρέτου. έχει έναν μικρότερο αδερφό τον Τόλη. Ο πατέρας του ήταν οδηγός στο επάγγελμα ενώ η μητέρα του εργαζόταν στο αεροδρόμιο της Κέρκυρας στα Duty Free.
Στην ηλικία των 10 ετών πρωταγωνίστησε στην παράσταση "Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι". Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία συμπρωταγωνιστές του ενθουσιάστηκαν με το ταλέντο του και τον αποκαλούσαν το παιδί θαύμα. Τότε ήταν που ανακάλυψε την μεγάλη του αγάπη για την μουσική. Είναι αυτοδίδακτος στην κιθάρα και το ίνδαλμα του ήταν ο Elvis Presley.
Το 1984, οι γονείς του χώρισαν και λόγω διαφόρων του ζευγαριού ο Ρουβάς και ο αδερφός του αναγκάστηκαν να μετακομίσουν στο χωριό Ποταμός με τους παππούδες τους από την μεριά του πατέρα τους. Ο πατέρας του ξαναπαντρεύτηκε και έκανε και άλλα παιδιά. Στην ηλικία των δώδεκα ο Σάκης έπιασε δουλειά για να βοηθήσει οικονομικά την οικογένεια του καθώς και την μητέρα του που ζούσε μόνη της.
Σε μικρή ηλικία ασχολήθηκε με την ενόργανη γυμναστική όπου κατέκτησε εθνικά βραβεία. Διακρίθηκε επίσης στο άλμα επί κοντώ και έγινε μέλος της Ελληνικής Εθνικής Ομάδας. Στα δεκαεφτά του άφησε την Κέρκυρα λόγω οικογενειακών προβλημάτων και μετακόμισε στην Πάτρα. Ο Σάκης έκανε την πρώτη του επαγγελματική εμφάνιση στην Αθήνα το 1991 στο Show Center όπου τον ανακάλυψε η δισκογραφική Polygram. Λίγους μήνες αργότερα, έκανε το ντεμπούτο του στο Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης με το τραγούδι "Παρ' τα" σε μουσική του Νίκου Τερζή και στίχους του Γιώργου Παυριανού κατακτώντας την 1η θέση.
Το 2004 επιλέχτηκε για να εκπροσωπήσει την Ελλάδα στο διαγωνισμό τραγουδιού Eurovision του 2004, με το τραγούδι "Shake It" του Νίκου Τερζή, όπου κατέκτησε την 3η θέση. Το 2006 ήταν ο παρουσιαστής της Eurovision στην Αθήνα, μαζί με την Μαρία Μενούνος. Το 2008 παρουσίαζε το μουσικό talent show «X Factor».
Με τη σύντροφό του, Κάτια Ζυγούλη, έχουν αποκτήσει μία κόρη στις 2 Νοεμβρίου 2008.
Μάτια-κορμί-χαμόγελο τα έχει όλα αυτός ο άνδρας.
Kύroς — Σαβ, 20/06/2009 - 20:11
Κατάσταση:
Εγγραφή: Απρ 2009
Καταχωρήσεις: 225
Βασίλης Tσιτσάνης
Ο μύθος του ελληνικού ρεμπέτικου τραγουδιού .
" Κουράστηκα για να σε αποκτήσω αρχόντισσά μου μάγισσα τρελή
σαν θαλασσοδαρμένος μες στο κύμα παρηγοριά ζητούσα ο δόλιος στη ζωή "
El Niño — Σαβ, 20/06/2009 - 20:43
Κατάσταση:
Εγγραφή: Δεκ 2008
Καταχωρήσεις: 798
Λατρεμένος, και γαμώτο έφυγε τόσο νωρίς, και με έναν από τους χειρότερους τρόπους...
Τί να πεις...
Indian για σένα, το απόσπασμα από αφιέρωμα που είχα κάνει στον Sagan μερικές μέρες μετά το θάνατό του το 1996:
..."Υπάρχει ένα μέρος με τέσσερις Ήλιους στον ουρανό, κόκκινο, άσπρο, μπλε και κίτρινο. Οι δύο από αυτούς είναι τόσο κοντά που σχεδόν αγγίζονται και αστρική ύλη ρέει ανάμεσά τους. Ξέρω έναν κόσμο με ένα εκατομμύριο φεγγάρια. Ξέρω έναν Ήλιο στο μέγεθος της Γης και φτιαγμένο από διαμάντια... Το σύμπαν είναι τεράστιο και υπέροχο και για πρώτη φορά γινόμαστε μέρος του.
-Carl Sagan
9 Νοεμβρίου 1934 - 20 Δεκεμβρίου 1996
του El Niño
Πριν από πολλά πολλά χρόνια η ελληνική τηλεόραση είχε βάλει μία εκπομπή για το Διάστημα όπου ένας επιστήμονας παρουσίαζε τα μυστικά του Σύμπαντος. Ήταν απογευματάκι και καθώς τότε δεν είχαμε και πολλά κανάλια στην τηλεόραση τη βρήκα ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα. Ειδικά ο παρουσιαστής φαινόταν να ξέρει πολλά. Στο πρώτο επεισόδιο ξεκίναγε με την περιγραφή των γαλαξιών, των τεράστιων μεγεθών του σύμπαντος και μέσα σε όλα αυτά του πλανήτη Γη. Σε κάποια στιγμή σχολίαζε : "Ο Κόσμος είναι όλα όσα υπάρχουν και όλα όσα θα υπάρξουν ποτέ"… 'Αυτός ο τύπος είναι καλός', σκέφτηκα και συνέχιζε περιγράφοντας με θαυμασμό και πάθος το Σύμπαν και τα μεγαλύτερα μυστήρια της ανθρώπινης ύπαρξης. Μέσα σε όλο αυτό το απίστευτα τεράστιο σύμπαν ο ίδιος επιστήμονας τονίζει τη μικρότητα αλλά και τη μοναδικότητα της ανθρώπινης ύπαρξης και του πλανήτη μας. "Είμαστε φτιαγμένοι από αστρικό υλικό"…
Η τηλεοπτική σειρά δεν ήταν άλλη από την "Cosmos" και ο επιστήμονας ήταν ο Carl Sagan που με τα χρόνια καταλάβαμε ότι δεν ήταν απλώς καλός… ήταν ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ!
16 χρόνια μετά, στις 20 Δεκεμβρίου του 1996 βρισκόμουν στο γραφείο μου ετοιμάζοντας την ύλη του περιοδικού ως συνήθως. Η είδηση που μεταδόθηκε από τα μέσα ενημέρωσης ήταν ξαφνική και τραγική: "O Carl Sagan, διάσημος αστρονόμος, πέθανε ύστερα από μακροχρόνια ασθένεια σε ηλικία 62 χρονών"… Μια ξαφνική θλίψη, σαν απώλεια αγαπημένου προσώπου, με κυρίευσε. Οι διάφορες παραστάσεις από τις τηλεοπτικές εκπομπές του, τα βιβλία και τις επιτυχίες του όλα αυτά τα χρόνια, πέρασαν από το μυαλό μου. Έκλεισα τον υπολογιστή και έμεινα να παρακολουθώ τηλεόραση χωρίς να δίνω σημασία στο περιεχόμενό της. Οι σκέψεις με είχαν συνεπάρει. Ποιο ήταν το χάρισμα που επέτρεψε στον Carl να έχει γίνει δάσκαλος για χιλιάδες και τον βοήθησε να αλλάξει την αντίληψη εκατομμυρίων ανθρώπων για την επιστήμη και το Σύμπαν; Τι ήταν αυτό που έκανε την Αμερικάνικη Υπηρεσία Επιστήμης να πει για τον Carl, “η έρευνά του μεταμόρφωσε την πλανητική επιστήμη… τα δώρα του στην ανθρωπότητα ήταν αμέτρητα…”;
Στην τρυφερή ηλικία των 7 χρόνων ο Carl Sagan αναρωτήθηκε “τι είναι τα άστρα;”, και ευτυχώς για εκείνον αλλά και για εμάς, οι γονείς του τον πήγαν κατευθείαν στην κοντινότερη βιβλιοθήκη. Αυτό ήταν το πρώτο βήμα για μια ζωή που θα οδηγούσε τον ίδιο αλλά και εκατομμύρια άλλους στην καλύτερη κατανόηση του Σύμπαντος.
Ο Carl ανήκε στο σπανιότερο είδος. Ένα είδος που περιλαμβάνει ελάχιστους ανθρώπους του αιώνα μας: αυτό του επιστήμονα διασημότητα. Συχνά, για τους ανθρώπους που δεν είχαν παρακολουθήσει το έργο του ή την καθημερινή επιστημονική του παρουσία, μπορεί να έμοιαζε περισσότερο σαν ένα άτομο που τράβαγε πάνω του τα φώτα της δημοσιότητας.
Στη ζωή του έπαιξε ταυτόχρονα πολλούς ρόλους. Του καθηγητή, του ερευνητή, του συγγραφέα, της τηλεοπτικής διασημότητας ακόμα και του σεναριογράφου κινηματογραφικής ταινίας. Την ίδια στιγμή έκανε πρωτοποριακές έρευνες στον τομέα της αστρονομίας και θεμελίωνε ερευνητικά προγράμματα που θα ολοκληρώνονταν χρόνια αργότερα προσθέτοντας στην επιστημονική μας γνώση. Ακόμα ήταν άνθρωπος που δεν δίσταζε να ρισκάρει την υστεροφημία και την υπόληψή του ώστε να ξεκινήσει προγράμματα έρευνας για την ύπαρξη εξωγήινης μορφής ζωής. Το σημείο αναφοράς για τον Carl Sagan ήταν μία και μοναδική λέξη που χαρακτηρίζει τους μεγαλύτερους επιστήμονες όλων των εποχών: έρευνα.
Όποια πλευρά της προσωπικότητάς του κι αν ξεχωρίσει κανείς δεν μπορεί παρά να παραδεχτεί ότι υπήρξε ο πιο διάσημος Αμερικανός επιστήμονας του αιώνα μας και ο άνθρωπος που με το έργο, την προσωπικότητα και την παρουσία του μέσα από τα μαζικά μέσα ενημέρωσης κατάφερε να κάνει εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο να πλησιάσουν την εξέλιξη της επιστήμης σε συνδυασμό με τα μεγαλύτερα αναπάντητα ερωτήματα για την ανθρώπινη ύπαρξη και την προέλευση του κόσμου.
Ο Carl Sagan εξειδικεύτηκε στην εξωβιολογία, έναν τομέα της βιολογίας που εξερευνά την ύπαρξη εξωγήινων μορφών ζωής, έγραψε πάνω από 20 βιβλία, κέρδισε το βραβείο Pulizer και η τηλεοπτική σειρά του, Cosmos, παραμένει η πιο πολυειδωμένη σειρά στην ιστορία της τηλεόρασης.
Ο Carl Sagan έπαιξε σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη του αμερικάνικου διαστημικού προγράμματος από το ξεκίνημά του. Ήταν αυτός που έκανε την τελευταία ενημέρωση στο πλήρωμα του Apollo πριν την πτήση του στο Φεγγάρι. Υπήρξε ίσως ο φανατικότερος υποστηρικτής της εξερεύνησης του διαστήματος στον αιώνα μας και συνεισέφερε τα μέγιστα στην υλοποίηση των περισσότερων από τις μη επανδρωμένες αποστολές που έγιναν στο ηλιακό μας σύστημα, στο τελευταίο τέταρτο του 20ου αιώνα. Σε αυτά περιλαμβάνονται το Mariner 9 που έδωσε τις πρώτες λεπτομερείς εικόνες από τον πλανήτη Άρη, δείχνοντας ότι ο κόκκινος πλανήτης είναι έρημος και γεμάτος κρατήρες.
Δική του έμπνευσή ήταν τα σκάφη Viking που κινούνταν γύρω από τον ίδιο πλανήτη και προσγειώθηκαν εκεί ψάχνοντας, χωρίς επιτυχία, για ίχνη ζωής. Στα δημιουργήματά του πρέπει να συμπεριλάβουμε και το ερευνητικό διαστημόπλοιο Galileo που πριν λίγα χρόνια μας έστειλε λεπτομερείς εικόνες του Δία και των τεράστιων δορυφόρων του.
Ο Carl Sagan βοήθησε να δοθεί λύση στο μυστήριο των υψηλών θερμοκρασιών στην Αφροδίτη (η οποία προέρχεται από το φαινόμενο του θερμοκηπίου), το μυστήριο με την αλλαγή στην εμφάνιση του Πλανήτη Άρη ανά τακτά χρονικά διαστήματα (αλλαγές που οφείλονται τελικά σε σκόνη την οποία παρασέρνουν ισχυροί άνεμοι) και το παράξενο κοκκινωπό χαλάζι στον Τιτάνα (που προέρχεται μάλλον από οργανικά μόρια).
Με το ανοιχτό μυαλό του ήταν ένας από τους ελάχιστους επιστήμονες που μπορούσαν να κάνουν ταυτόχρονα έρευνα στη Βιολογία και την Αστροφυσική. Στο εργαστήριό του, αναπαράστησε τις συνθήκες που οδήγησαν στη δημιουργία ζωής στην πρωτόγονη Γη και διεύρυνε την κατανόησή μας γύρω από τις πιθανότητες της εξέλιξης της ζωής σε άλλους πλανήτες. Όταν η NASA σχεδίαζε τους Pioneer 10 και 11 για να γίνουν τα πρώτα διαστημόπλοια που θα έφταναν στον Δία και τον Κρόνο, κατάλαβαν ότι είχαν κατασκευάσει τα πρώτα διαστρικά διαστημόπλοια! Διότι η ενέργεια που χρειαζόταν για να φτάσουν μέχρι τον Δία ήταν τόσο μεγάλη που τα Pioneer δεν θα σταμάταγαν από την έλξη του Ήλιου λόγο της ταχύτητάς τους! Θα συνέχιζαν να κινούνται μέσα στο γαλαξία μας για δισεκατομμύρια χρόνια! Και ίσως μια μέρα να τα ανακάλυπτε κάποιος άλλος πολιτισμός. Οπότε τι πιο βολικό από το να συμπεριληφθεί ένα μήνυμα της ανθρωπότητας προς άλλους εξωγήινους πολιτισμούς μέσα τους; Όμως ποιος θα μπορούσε να σχεδιάσει ένα μήνυμα προς εξωγήινα όντα χωρίς κοινή γλώσσα πέρα από τα μαθηματικά;
Όπως ήταν φυσικό ζήτησαν τη βοήθεια του Sagan. Αυτός κατέληξε σε έναν ιδιοφυή χάρτη ο οποίος δείχνει σε ποιο σημείο του Γαλαξία βρισκόμαστε, σχεδιάζοντας τις θέσεις των pulsars, δηλαδή των νεκρών supernova άστρων που εκπέμπουν τεράστιες και σταθερά περιοδικές δέσμες ενέργειας. Για να δείξει ποιος είχε κατασκευάσει τον χάρτη συμπεριέλαβε μία φιγούρα ενός ανδρικού και ενός γυναικείου σώματος. Σήμερα πλέον οι πλάκες αυτές έχουν περάσει τους πιο μακρινούς πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος, σαν ένα μήνυμα μέσα σε μπουκάλι που ταξιδεύει στον αστρικό ωκεανό. Ίσως κάποτε, σε εκατομμύρια χρόνια και δισεκατομμύρια μίλια μακριά, κάποια εξωγήινη φυλή να διαβάσει τα μηνύματα που εμπνεύστηκε ο Carl. Είναι σίγουρα μια τιμή που του αξίζει.
Ύστερα από την εκτόξευση των Pioneer ηγήθηκε μιας ομάδας --στην οποία συμμετείχε και η μέλλουσα σύζυγός του Ann Druyan-- η οποία σχεδίασε δύο πιο εξελιγμένα μηνύματα για τα δύο διαστημόπλοια Voyager που θα ακολουθούσαν τα αχνάρια των Pioneer. Σχεδίασαν ένα είδος “videoδίσκου” που περιείχε φωτογραφίες της Γης, δείγματα της μουσικής μας (όπως την 5η Συμφωνία του Μπετόβεν) καθώς και χαιρετισμούς σε πολλές γλώσσες. Και αυτά τα μηνύματα πλέον ταξιδεύουν στο διάστημα.
Ενόσω τα Voyager κινούνταν από τον Δία στον Κρόνο, ο Carl και οι συνάδελφοί του Bruce Murray και Louis Friedman έφτιαξαν έναν οργανισμό για την περαιτέρω εξερεύνηση του διαστήματος και την έρευνα για εξωγήινη ευφυία (SETI). Έτσι δημιουργήθηκε η Planetary Society. Έγινε η ταχύτερα εξελισσόμενη, ανοιχτή στο κοινό, οργάνωση του κόσμου που σύντομα έφτασε τα 100.000 μέλη σε όλες τις Ηπείρους, διαφωτίζοντας τους ανθρώπους γύρω από το Σύμπαν, υποστηρίζοντας έρευνες ειδικά γύρω από τον πλανήτη Άρη και το SETI"...
Νίκος "sonic" Κροντηράς
voltmod — Σαβ, 20/06/2009 - 21:04
Κατάσταση:
Εγγραφή: Δεκ 2008
Καταχωρήσεις: 2764
Ο Carl Sagan είναι ιδιαίτερα αγαπητός και σε μένα. Το σύμπαν και η κοσμολογία πάντα με συνέπαιρναν, και ήταν ένας άνθρωπος που άλλαξε πολύ τον τρόπο που σκεφτόμουν για τη ζωή.
Πάντα όμως με συνέπαιρνε και η θάλασσα, οι ωκεανοί και οι κάτοικοι τους. Ένας αγαπημένος ήρωας και μεγάλος άνθρωπος που είχα την ευκαιρία να "γνωρίσω" παρακολουθώντας τον στην τηλεόραση ήταν ο Ζακ-Υβ Κουστώ (Jacques-Yves Cousteau).
Αξέχαστος, όπως αξέχαστη θα μου μείνει και η μεγάλη του αγάπη, η Καλυψώ.
Γιώργος Ιωσηφίδης
spurs2222 — Σαβ, 20/06/2009 - 23:33
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιουν 2009
Καταχωρήσεις: 27
Για πάντα στην καρδιά μου
El Niño — Κυρ, 21/06/2009 - 00:06
Κατάσταση:
Εγγραφή: Δεκ 2008
Καταχωρήσεις: 798
Ennio Morricone και Clint Eastwood
Νίκος "sonic" Κροντηράς
IndianCloud — Κυρ, 21/06/2009 - 00:47
Κατάσταση:
Εγγραφή: Μάι 2009
Καταχωρήσεις: 277
El Niño, με συγκίνησες βρε μπαγάσα, ειλικρινά...
Και με την αναφορά σου στις προσωπικές σου στιγμές : θυμήθηκα το "άδειασμα" που ένιωσα όταν άκουσα τον θάνατό του στην tv - ήταν μάλιστα ελάχιστες μέρες μετά από τα γεννέθλιά μου, και μου τα σημάδεψε από τότε... Ένιωσα σα να έφυγε ένας συγγενής όλης της ανθρωπότητας...
Σαν ταινία πέρασαν από μπροστά μου, οι εκπομπές του Cosmos, που και 'γω ξεκάρφωτα πέτυχα πιτσιρικάς κάποτε στην τότε ΕΤ2, και είχα καρφωθεί κυριολεκτικά και ρούφαγα κάθε στιγμή, και αδημονούσα πότε θα τις δείξουν σ' επανάληψη...Και κάθε φορά που την έβλεπα στο πρόγραμμα των τηλεοπτικών περιοδικών, μου ξέφευγε κι ένα "...ΓΙΟΥΧΟΥ!!!"...
Απαράμιλλος, μ' έναν πραγματικά ζεστό τρόπο, και ΠΛΗΡΩΣ καταννοητό (είτε μιλούσε σε μαθητές δημοτικού, είτε σε συναδέλφους αστρονόμους/κοσμολόγους), σε ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ καλοσώριζε στο να γνωρίσεις τον Κόσμο γύρω, πέρα, μέσα σου...
Δε νομίζω πως έχει υπάρξει άλλος τόσο καλός πρεσβευτής της συγκεκριμένης επιστήμης, την οποία την ανέδειχνε με τον τρόπο του σε παν-επιστήμη, μιλώντας για από γλουόνια και κουάρκ, μέχρι για τα κβάζαρς στις εσχατιές του σύμπαντος, κάνοντας στάσεις ν' αναφερθεί στο περιβάλλον, στον άνθρωπο και τη φυσιολογία του, και στις πολιτικο-θρησκευτικές του συνήθειες...
Θυμάμαι πως εκτός απ' τον ζεστό και γλαφυρό του τρόπο, τον ενίοτε διανθισμένο με ΤΟΣΟ όμορφο αλλά ταυτόχρονα ήρεμο ΟΣΟ κι έξυπνο χιούμορ, που με μάγευε, είχα νιώσει και ΡΙΓΗ συγκίνησης, καθώς το εφηβικό μυαλό είχε ήδη αρχίσει τις δικές του απορίες, αναζητήσεις, αμφισβητήσεις, θεωρήσεις και τα λοιπά γνωστά, χωρίς όμως να βρίσκει ιδιαίτερη αναγνώριση, ανταπόκριση, τάυτιση, ουσιαστικές πηγές ακόμα-ακόμα, στο σύνολο του περίγυρού του, και είχα μείνει παγωτό, όταν τον άκουγα να αναλύει κάποιες είτε καταστάσεις, είτε θεωρίες, που είχαν περάσει από τις δικές μου σκέψεις, κι ένιωθα κομμάτι "εξωγήινος"......
Επίσης ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε το πως "άγγιζε" τις θρησκείες, κι αντί να θάψει κτλ, μίλαγε απλά κι όμορφα με κοινή (...) λογική, αναδεικνύοντας τον άνθρωπο, και το ότι ΜΠΟΡΟΥΜΕ στηριζόμενοι στη γνώση και στην συνειδητοποίηση ότι όλα ξεκινάν από το "ουδέν οίδα", να είμαστε ισορροπημένοι με την αποδοχή του "αγνώστου", και υπεύθυνοι για τον εαυτό, τη συνείδηση και τις πράξεις μας, χωρίς να χρειάζεται ν' ακουμπάμε........"αλλού", με όλες τις τραγικές συνέπειες που αυτό δυνητικά ενέχει, και έχει αποδείξει ότι επιφέρει...
Ειλικρινά, είναι από τους λίγους ανθρώπους που έχω "γνωρίσει", και που θα έπεφτα στη φωτιά γι' αυτούς, αν τύχαινε και χρειαζόταν, και ήμουν παρών.... (...)
Δυστυχώς ο καρκίνος του μυελού των οστών του, δεν το έβλεπε το ίδιο, και τον πήρε από τον Κόσμο που τόσο αγαπούσε, σχεδόν μια γενιά πιο νωρίς. Στεναχωρέθηκα για όσα δεν πρόλαβε, και όσα είναι να γίνουν (απ' τα......καλά...), στις επόμενες 2 δεκαετίες....
Anyway.
Mου έχει μείνει ιδιαίτερα δε, στο επεισόδιο "Blues For A Red Planet", η περιγραφή του για τα παιδικά του χρόνια, τότε που...καπάκι που διάβαζε κόμιξ περί Άρεως, έβγαινε και επικαλούνταν τους...Αρειανούς να...κάνουν και καμμιά βόλτα από 'δω...
Πράγματα που πιθανώς η συντριπτική πλειοψηφία των πιτσιρικάδων έχει κάνει στην Ιστορία, κι αυτός, έτσι απλά, το παρέθεσε στην εκπομπή του...
Ανθρωπινότατος, χωρίς ίχνος έπαρσης ή μιζέριας, "ΑΦΥΣΙΚΑ" σίγουρος για την γνώση των όσων πρέσβευε, ένας πραγματικός δάσκαλος...
Λείπει, κι όχι μόνο σε 'μενα.....
Do you see the Indian running into the wind?
eve — Κυρ, 21/06/2009 - 14:00
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιαν 2009
Καταχωρήσεις: 8449
muppet show. Mερικές φορές αναρωτιέμαι τι είναι αυτό που δίνει τόση ζωή και συναίσθημα σε κομμάτια απο πανιά ή χαρτί. Μάλλον αυτός που είναι απο πίσω.
pink panther. Τα λόγια είναι περιττά.
"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"
frapedi — Κυρ, 21/06/2009 - 14:37
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιουν 2009
Καταχωρήσεις: 32
η γυναίκα !!!
eve — Τετ, 26/08/2009 - 13:56
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιαν 2009
Καταχωρήσεις: 8449
Πυροσβέστες, ΕΜΑΚ και πιλότους. Μερικά επαγγέλματα (πολύ λίγα) πρέπει να τα αγαπάς πολύ για να τα κάνεις. Δεν μπαίνεις σε αυτά για τον παρά ή για την δόξα μόνο, σε παρακινεί κάτι πολύ αγνό. Η υπέρβαση του δυνατού, του αδύνατου, του ανθρώπινου και εμένα αυτοί οι άνθρωποι με συγκινούν βαθιά. Εχω βέβαια μια παραπάνω αδυναμία στους πιλότους, κυρίως μαχητικών και καναντέρ, με τους δεύτερους να αγωνίζονται σε παλιά σίδερα με ελάχιστους πόρους, για να σώσουν τα αυθαίρετα των άλλων και να προσπαθούν να σβήσουν τις φωτιές ενός άκρως μελετημένου σχεδίου οικοδόμησης ενός δάσους. Αλλά ως γνωστόν οι "αετοί" δεν μασάνε, και τα πουλιά είναι σύμβολα υπερβατικότητας...
"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"
Kύroς — Παρ, 28/08/2009 - 16:02
Κατάσταση:
Εγγραφή: Απρ 2009
Καταχωρήσεις: 225
η γυναίκα !!!