Antichrist

Δεν με ενόχλησε που η ταινία ήταν ιδιαίτερα προκλητική. Με πείραξε που ήταν απαράδεκτη, κακή, χωρίς σενάριο, χωρίς στόχο. Οι ηθοποιοί, ήταν καλοί, αλλά δεν μπορούσαν να είναι καλύτεροι, αφού ήταν αβοήθητοι.

Γιώργος Ιωσηφίδης

Ετσι άλλωστε είναι όλες του Τρίερ. Ενώ δεν γουστάρει τον χόλιγουντ υποτίθεται, παίρνει τους σούπερ σταρ του προιόντος που έχει δηλώσει οτι απεχθάνεται, οι άλλοι οι μαλάκες ψαρώνουν στον ευρωπαίο σκηνοθέτη και νομίζουν πως θα παίξουν στο δεύτερο ραν, κλέφτη ποδηλάτων κτλ και τελικά παίζουν σε ένα έργο κακοφωτισμένο, είναι η εσωτερική πάλη που πρέπει μην φωτίζεται, με κακιστους διαλόγους, σενάριο, θέμα και πλοκή. Μετά βάζει την άλλη την Μπιόρκ να τραγουδάει τυφλή σε αίθουσα νεκροθαλάμου (έλεος) και οι θεατές να θεωρούν πως αυτό είναι κάτι το ωραίο. Το ίδιο έκανε και ο Ξανθόπουλος αλλά δεν πήρε ποτέ βραβείο στις Κάννες.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Δεν έχω και ούτε προτίθεμαι να ασχοληθώ με το θέμα αλλά όσων αφορά την Μπιορκ αισθάνομαι ακόμα “τύψεις “ που το έκανα θέμα…. μπμππμμμμμμμμμππμμμμμμμμμμμκκκκκκκκκκρρρρρρρρρρρρ τέχνη!!!

-λουι, βγες απο κει, δεν έχουμε καιρό για χάσιμο. -σας είπα να πατε να γ!μ!θ!τε. (!!!!!!!)

Aν και παραπέμπω σε άλλη ταινία του ατάλαντου αυτό για τους πολύ τολμηρούς.

Και αυτό για τους κουφούς.

Δεν ξέρω και καμία προσευχή για εξιλέωση γαμώτο.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Aκούω τη μουσική της παρά πολύ σπάνια, ούτε μπορώ να πω πως μου ταιριάζει ιδιαίτερα, ωστόσο, εκτιμώ σε μεγάλο βαθμό την καλλιτεχνική αξία της Björk, ως δημιουργού και ως τραγουδοποιού.
Μερικά παραδείγματα από το νεότερο μουσικό της βιβλίο. Όποιος θέλει, ακούει...

Björk: Joga
Björk: Pagan Poetry (Live performance)
Björk: Aurora
Björk: HyperBallad
Björk: All is full of love

και κανά δυο ακόμη που τα σπάνε:
Björk: Pluto (Live performance)
Björk: Isobel (μαζί με Carcass)

Για τον Lars, δεν έχω να πω πολλά, αμφιλεγόμενος, αμφιταλαντευόμενος, αμφι-κάποιος...

Γιώργος Ιωσηφίδης

Δεν την εκτίμησα ποτέ ιδιαίτερα. Αναγνωρίζω πως έχει πει κάποια (λίγα) καλά τραγούδια. Ας έμενε για μένα σε εκείνο το στίλ. Οι μετέπειτα αυτοκτονικοί πειραματισμοί της, την απομάκρυναν απο ένα είδος αρκετά δύσκολο που είχε επιλέξει και την έστειλαν στην οχύρωση του σουπερ κουλτουριάρη που κάνει μόνο λαρυγγισμούς ή αμανέδες (το κάνουν πολλοί έλληνες τραγουδιστές αυτό) και αυτό το λέμε τραγούδι. Αν θέλω να ακούσω βελάγματα πάω σε στάνη δεν αγοράζω δίσκο.
Επίσης κάτι εντελώς άσχετο και άτοπο με τα παραπάνω είναι, πως δεν μου άρεσε ποτέ η φάτσα της.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Η Björk Guðmundsdóttir είναι Ισλανδή. Νομίζω - γούστα είναι αυτά ότι έχει ένα πολύ όμορφο πρόσωπο με σπάνια χαρακτηριστικά που ωστόσο μπερδεύουν για την καταγωγή της (κάποιοι λένε ότι έχει ασιατικές ρίζες, άλλοι ρίζες "Inuit" κ.λ.π). Δεν μοιάζει με κανένα άλλο...

Σε αυτή την συνέντευξη της, διηγείται γιατί το album, "Medula", έχει μόνο φωνητικά και μερικά κρουστά (όπως κουδούνια, καμπάνες κ.α). Είχε βρεθεί στην χώρα μας, Δεκαπενταύγουστο, στην γιορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου και... επηρεάστηκε λέει

Γιώργος Ιωσηφίδης

Πολυ καμενη, but i like it xD

Tώρα θύμωσα! Κοίτα που κατάντησα να υπερασπίζομαι την ορθόδοξη τυμπανοκρουσία . Το απο που εμπνέεται ο καθένας είναι δικό του θέμα. Το αποτέλεσμα κρίνεται καλό η κακό. Και το δικό της είναι κακό, όσον αφορά το medula. Μπορεί κάποιος να εμπνευστεί απο την Μόνα Λίζα και να ζωγραφίσει ένα έκτρωμα.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Κάποια στιγμή τραγούδησε σαν ένα μικρό παιδί που προσπαθεί να βγάλει μέσα από μια υποτυπώδη μελώδια ,το θυμό την αγανάκτηση και σύγχυση που ίσως να νιώθει ένα μωρό που δεν μπορεί να εκφραστεί πλήρως. Αυτό μου θυμίζει και το μμμπππρρρρρκκκκκκρρ. Μου άρεσε! Το θεώρησα πρωτότυπο έξυπνο και εμπνευσμένο. Κάπως έτσι δεν είναι και οι δυτικές κοινωνίες απέναντι στους ανθρώπους σχεδόν μετά βίας (εγκεφαλικής) εντάσσουν? Το χειροκρότησα αλλά οκ φτάνει. Τώρα πια μου μοιάζει κάπως έτσι… αφού πουλά (όχι κατά ανάγκη εμπορικά αλλά εντυπωσιάζει και έχει οπαδούς), αστό. Δεν χειροκροτώ άλλο φτάνει. Για φανταστείτε τον Πικάσο με μόνο έργο του τον κυβισμό.?! Μια τέτοια προοπτική καλλιτέχνη με εκμεταλλεύεται και με προσβάλει.

-λουι, βγες απο κει, δεν έχουμε καιρό για χάσιμο. -σας είπα να πατε να γ!μ!θ!τε. (!!!!!!!)

Δεν μου αρέσει και εμένα το συγκεκριμένο άλμπουμ, το οποίο είναι προφανές πως πειραματίστηκε και απευθύνεται στους φανατικούς της. Το συνολικό της έργο πάντως, δείχνει άλλα πράγματα.

Γιώργος Ιωσηφίδης

Έμενα προσωπικά με νευριάζει μι πω τπτ χειρότερο όποτε την ακούω άρχετε να σπάσω τα ηχεία… γενικά δεν τη καταλαβαίνω.

Χμ δεν πιάνω τον ήχο της είναι ακαταλαβίστικος στα αυτιά μου ….

Όταν ήμουνα μικρός τα παιδιά της γειτονιάς δε με παίζανε, στο λύκειο καμιά κοπέλα δε μου έδινε σημασία και γελούσαν μαζί μου, ίσως γιατί με πηγαινοέφερνε η μαμά μου σε αυτό. Στο στρατό έκανα πάντα τις "καλλιόπες" και κάθε λογής αγγαρίες, στην πορεία βρήκα τι ήθελα να κάνω! Να γίνω παραγωγός αισθησιακών ταινιών , αλλά η μαμά δε με άφηνε και ας πάτησα τα 40. Τώρα λοιπόν που η μαμά πέθανε πιά και δε μπορεί να μου τραβάει το αφτί (το οποίο έχει φτάσει στον αστράγαλο), γύρισα ταινία, χωρίς ιδιαίτερη υπόθεση , χωρίς να έχει κάτι να σας πεί, αλλά εκδικήθηκα τη μαμά ΧΑΧΑΧΑ. Αυτή είναι ο Αντίχριστος.
Ξέχασα να συστηθώ : Lars von Trier

Ακόμη ένα καταπιεσμένο μαμόθρευτο, ΣΤΑ ΤΣΑΚΙΔΙΑ.

Κανένας λόγος να δεί κάποιος αυτή την αδιάφορη αηδία. 0/10

Για το αδιάφορη δεν ξέρω,
για το αηδία, είναι επίσης θέμα γεύσης
Γίνε και εσύ πιο συγκεκριμένος!!!!!

Γιώργος Ιωσηφίδης

Ξεπέρασα τον εαυτό μου και τελικά κατάφερα να την δω ολόκληρη.
Ταινία που σε κάποιες σκηνές έκλεινα τα μάτια μου,όχι απο φόβο ή τρόμο μα απο αποστροφή και αηδία...
Ο μίστερ φον Τρίερ έχει κάποια ψυχολογικά θεματάκια να λύσει με τον εαυτό του.
Όποιος αντέχει ας την δει...

"...Deep into that darkness peering, long I stood there, wondering, fearing, doubting, dreaming dreams no mortal ever dared to dream before..."

Meh και ξανα meh. Εδειξε απο την αρχη ποιος εχει το προβλημα οποτε δεν επρεπε να ψαχτουμε και πολυ. Μονο ωραιες εικονες ειχε.

3.5/10

μπουχουχού...

"...Deep into that darkness peering, long I stood there, wondering, fearing, doubting, dreaming dreams no mortal ever dared to dream before..."

Μου άρεσαν 2 σκηνές που κατάφερνε να μεταφέρει μία αίσθηση από όνειρο -ας πούμε. Κατά τ' άλλα βαρετή.

4/10

Νίκος "sonic" Κροντηράς