Biutiful
Μη σας παραπλανά ο τίτλος, μάλλον πρόκειται για την πιο καταθλιπτική ταινία όλων των εποχών. Ο Ουξμπάλ (Χαβιέ Μπαρδέμ ) ανακαλύπτει πως πάσχει απο καρκίνο και αποφασίζει να κάνει την σούμα της ζωής του, κινούμενος στους δρόμους της Βαρκελώνης ανάμεσα σε εμπόρους ναρκωτικών και συμμορίες.
Στο τέλος αυτής της ταινίας δεν έζησαν αυτοί καλά.
DEATH — Πεμ, 13/01/2011 - 13:29
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιαν 2009
Καταχωρήσεις: 2219
θα την δω σίγουρα, πρώτα όμως πρέπει να δω το black swan
Καλύτερα η ουτοπία παρα η μουγκoπία
eve — Πεμ, 13/01/2011 - 13:32
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιαν 2009
Καταχωρήσεις: 8449
Το black swan, ναι "πρέπει" να το δείς, τώρα για το καινούργιο πόνημα του Ιναρίτου, θα το σκεφτώ, μιας και την πολλή "κλάψα" δεν την αντέχει ο οργανισμός μου.
"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"
z3et — Πεμ, 13/01/2011 - 17:41
Κατάσταση:
Εγγραφή: Μαρ 2009
Καταχωρήσεις: 8488
Χμμμμ, δεν'κακο...
eve — Πεμ, 13/01/2011 - 19:48
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιαν 2009
Καταχωρήσεις: 8449
Εμένα με τρομοκρατεί λίγο το γεγονός, οτι μάλλον σου δίνουν μαζί και ξυραφάκια για να παρακολουθήσεις την ταινία.
"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"
DEATH — Παρ, 22/07/2011 - 17:39
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιαν 2009
Καταχωρήσεις: 2219
Πολύ καλή ταινία. Πολύ μιζέρια, πολύ εκμετάλλευση και πολύ θάνατο. Προσπαθούσα να θυμηθώ που έχω ξαναδεί τον Javier Bardem και ψάχνωντας βρήκα ότι έπαιζε και στο No Country for Old Men, Vicky Cristina Barcelona, πολύ καλός
Καλύτερα η ουτοπία παρα η μουγκoπία
eve — Σαβ, 23/07/2011 - 07:07
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιαν 2009
Καταχωρήσεις: 8449
O Χαβιέ τα σπασε στο πριν πέσει η νύχτα. Λατρεμένη μου ταινία, αν και δεν προτιμώ τις βιογραφίες, ήταν εξαιρετική. Αν μπορέσεις, δές την, είναι η ζωή του ομοφυλόφιλου ποιητή Ρεινάλτο Αρένας. Επρεπε να έχει πάρει όσκαρ, αλλά σιγά μην το έδιναν σε έναν ποιητή ομοφυλόφιλο που τον ενσαρκώνει Ισπανός.
"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"
marooned — Τρι, 26/07/2011 - 00:27
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιαν 2009
Καταχωρήσεις: 9028
...όπως και σ' αυτή.
Την ξαναείδα πρόσφατα και μάλλον θα την ξαναδώ.
"...Deep into that darkness peering, long I stood there, wondering, fearing, doubting, dreaming dreams no mortal ever dared to dream before..."
eve — Τρι, 26/07/2011 - 07:28
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιαν 2009
Καταχωρήσεις: 8449
Ναι η θάλασσα μέσα μου, ήταν εξαιρετική και καθόλου μελό, πράγμα σπάνιο για τέτοιο θέμα.
"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"