Mαύρη Δευτέρα
Χθες το βράδυ στον Ωρωπό έπεσαν φόλες. Δυο σκυλιά που φρόντιζε η θεία μου δεν τα προλάβαμε και πέθαναν. Πέθαναν άλλα δυο. Τα δικά μας ακόμα είναι καλά. Ειναι δολοφονία, αυτό είναι, και δεν ακούω τίποτα άλλο, δεν καταλαβαίνω, δεν δικαιολογώ το παραμικρό και δεν μπορώ να δεχτώ τίποτα. Μόνο βρίζω, γιατί μετά απο ένα σημείο και μετά ακόμα και τα κλάματα μου με εξοργίζουν. Ολοι αυτοί που σκοτώνουν μια ζωή είναι ανθρωποειδή, που δεν έχουν αγαπήσει τίποτα στην μίζερη ζωούλα τους και το είναι τους βασανίζεται, πως μπορεί ένα ζώο να σε αγαπάει και να το αγαπάς πίσω. Χωρίς να σου δίνει αυγά, μαλί, γάλα. Ειναι άνθρωποειδή που ποτέ δεν ένοιωσαν χαρά, και τους φαντάζει εξωφρενικό πως εσύ νιώθεις καλά με το να έχεις μια γάτα να γουργουρίζει στα πόδια σου, ένα σκυλάκο να σου γέρνει το κεφάλι στο πλάι κάθε φορά που θέλει να παίξει.
Εναν απο όλους αυτούς θέλω να βρώ, έναν. Μου φτάνει.
Δεν είνα καλή μέρα σήμερα.
ypopraktoras — Τρι, 27/10/2009 - 10:39
Κατάσταση:
Εγγραφή: Όκτ 2009
Καταχωρήσεις: 49
Υπάρχει κάποια φιλοζωική οργάνωση εκεί;Να πάρει κάποια πρωτοβουλία;
Γιατί όποιος το έκανε σίγουρα θα το επαναλάβει.
Αν η προσπάθεια που καταβάλαμε για να κατανοήσουμε τη γυναικεία ψυχοσύνθεση πήγαινε στη διαστημική έρευνα, τώρα θα πουλάγαμε χοτ-ντογκ στο φεγγάρι.
Turrican — Τρι, 27/10/2009 - 10:54
Κατάσταση:
Εγγραφή: Όκτ 2009
Καταχωρήσεις: 58
Θανατος στους καρ!@&!δες...
O_ kafenetzhs — Τρι, 27/10/2009 - 11:07
Κατάσταση:
Εγγραφή: Σεπ 2009
Καταχωρήσεις: 56
Ιιιιιιιιέέφτααααασεεεεεεεειιιιιι
voltmod — Τρι, 27/10/2009 - 13:19
Κατάσταση:
Εγγραφή: Δεκ 2008
Καταχωρήσεις: 2764
Αν είσαι τελικά τυχερή, σφύρα
Μπορώ να σκεφτώ πολλά πράγματα για να "παίξω" μαζί του
Γιώργος Ιωσηφίδης
eve — Τρι, 27/10/2009 - 15:47
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιαν 2009
Καταχωρήσεις: 8449
Oχι φιλοζωική δεν υπάρχει, αλλά και να υπήρχε δεν θα μπορούσε να κάνει τίποτα. Γιατί όλα αυτά τα σκουλήκια καιροφυλακτούν την ώρα που δεν θα τους δεί κανείς. Τέτοια εποχή πέρσι δολοφονήσαν και τον σκύλο μου τον Μάικ, ένα εξαιρετικό ημίαιμο λύκο. Κανείς δεν τους είδε, φυσικά και κανείς δεν θα τους δεί. Είναι σύστημα εκκαθάρισης στον Ωρωπό και σε μικρότερες κοινωνίες, όχι τόσο στην Αθήνα, ανα περιόδους να σκοτώνονται ζώα. Για να μην τους λερώνουν τα πεζοδρόμια, τις πόρτες, τις γλάστρες την μίζερη μικροαστική συναισθηματικά ανάπηρη ζωούλα τους. Δεν με ενδιαφέρει η αναπηρία τους, ας μην τα αγαπάνε, ας μην τα ταίζουν, ας μην τα χαιδεύουν, αν και το χάδι πάντα σου "γυρνάει" πίσω, αλλά με ανθρώπους που είτε γεννήθηκαν συναισθηματικά ανάπηροι είτε έγιναν, εγώ δεν θέλω καμία παρτίδα μαζί τους, αλλά αν δώ κάποιο ανθρωπάκι απο όλους αυτούς να δολοφονεί ή να κακοποιεί ζωο, δεν θα γυρίσει αρτημελής σπίτι του.
"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"
katerina — Τρι, 27/10/2009 - 16:45
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιαν 2009
Καταχωρήσεις: 1117
Τι να γράψω ....;
Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από την πόλη...ο Δεκέμβρης.
Ενός Δεκέμβρη ... μύριοι έπονται.
eve — Τρι, 27/10/2009 - 17:21
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιαν 2009
Καταχωρήσεις: 8449
Ευχαριστώ που μου θύμισες τον Κανέλο. Πέθανε πέρσι πολύ μεγάλος. Εχει ταφεί μέσα στον χώρο του Πολυτεχνείου και προς τιμήν του, στο χώρο όπου τον τοποθέτησαν τον χαιρέτησαν με στίχους του Ρίτσου. Γιατί ο Κανέλος ήταν πάντα σε κάθε πορεία, μέσα και έξω απο το πανεπιστήμιο και θεωρούσε χρέος του να γαυγίζει σε κάθε μπάτσο που κινούνταν με απειλητικές διαθέσεις απέναντι σε κάποιον δικό του φοιτητή. Ουφ πάλι συγκινήθηκα.
"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"
voltmod — Τετ, 28/10/2009 - 12:46
Κατάσταση:
Εγγραφή: Δεκ 2008
Καταχωρήσεις: 2764
Στο ίδιο video του YouTube με τον Κανέλο, είναι και ένα μαύρο λαμπραντόρ που αν τα λέω καλά, πρωτοστατεί σε συγκεντρώσεις και σε πορείες. Δεν ξέρω περισσότερα όμως.
Γιώργος Ιωσηφίδης
eve — Τετ, 28/10/2009 - 13:01
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιαν 2009
Καταχωρήσεις: 8449
voltmod, το λαμπραντόρ είναι η περίφημη γλύκα που δυστυχώς και αυτή πέθανε φέτος. Ο κύριος της είναι γνωστός μου και έχει άλλα δυο λαμπραντόρ και τώρα όπως μου είπε, είναι στην εκπαίδευση της δεύτερης της Εκάβης. Η γλύκα ήταν ένα εκπληκτικό σκυλί, μαθημένο να κρατά πανό και επειδή ήταν ιδιαίτερα αγαπητή οι αστυνομικοί όταν έβλεπαν την γλύκα δεν ρίχναν καπνογόνα. Οπως καταλαβαίνετε δεν υπάρχει σκύλος στην αθήνα που δεν είναι "χαρτογραφημένος".
έτσι περίπου ήταν η γλύκα.
"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"
katerina — Τετ, 28/10/2009 - 13:11
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιαν 2009
Καταχωρήσεις: 1117
Η γλύκα μαζί με την εκάβη πιο πίσω.
Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από την πόλη...ο Δεκέμβρης.
Ενός Δεκέμβρη ... μύριοι έπονται.
eve — Τετ, 28/10/2009 - 17:51
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιαν 2009
Καταχωρήσεις: 8449
Tα κορίτσια! Ο αρσενικός της παρέας είναι ανεπίδεκτος μαθήσεως και συνέχεια αποσπάται η προσοχή του, έτσι δεν τον "κατεβάζει" σε πορείες. Η γλύκα ήταν άλλο σκυλί. Κάθε φορά που τολμούσα να χαιδέψω την εκάβη έμπαινε μπροστά μου πλάγια, δημιουργώντας τοίχο ανάμεσα σε εκείνη και στην εκάβη για να παίρνει αυτή όλα τα χάδια.
R.I.P γλύκα μου. Ο σκύλος "σύντροφος" με την πραγματική έννοια του όρου.
"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"
kostas — Πεμ, 29/10/2009 - 19:31
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιαν 2009
Καταχωρήσεις: 140
Αν είσαι τελικά τυχερή, σφύρα
Μπορώ να σκεφτώ πολλά πράγματα για να "παίξω" μαζί του
Μια φορά και έναν καιρό, στη γειτονία μου την παλιά είχα έναν σκύλο, μα έναν σκύλο που τον βάφτισε και νονός τρελός και τον είχαμε πει Αννίβα και ήταν…. Γερμανός ποιμενικός που νόμιζε πως ήταν λύκος… τον λάτρευα η μάλλον για να το πω σωστά με λάτρευε … γιατί εγώ θα πάω στην κόλαση… απωθημένο λοιπόν eve αν βρεις κανένα από αυτούς να μου το πεις να ξύσω τα νυχάκια μου μπας και εξιλεωθώ
-λουι, βγες απο κει, δεν έχουμε καιρό για χάσιμο. -σας είπα να πατε να γ!μ!θ!τε. (!!!!!!!)
Kύroς — Πεμ, 29/10/2009 - 22:15
Κατάσταση:
Εγγραφή: Απρ 2009
Καταχωρήσεις: 225
Και μόνο που στεναχωρήσανε την eve, αν πιάσετε κάποιον από δαύτους σας παρακαλώ πολύ να μην τον πειράξετε μέχρι να φέρω εγώ την πίσσα με τα πούπουλα .
eve — Παρ, 30/10/2009 - 09:58
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιαν 2009
Καταχωρήσεις: 8449
Αν βρώ κάποιον, αφού τελειώσω μαζί του, οτι απομείνει είναι δικό σου.
Και για να ευθυμίσουμε λίγο, ένα σκυλί μου (αδέσποτο) είναι στο πρόσωπο ίδιος λεμούριος. Επειδή την στειρώσαμε, έχει ένα τεράστιο σώμα (μοίζει με τραπεζάκι, αφήνεις πάνω τον καφέ σου) και ένα μικρο σφηνωειδές κεφάλι που έρχεται σε αντίθεση με το σώμα. Την λένε χαρούλα γιατί όποιον βλέπει πέφτει ανάσκελα σαν κατσαρίδα και μένει έτσι, μέχρι να φιλοτιμηθείς και την χαιδέψεις για τουλάχιστον μισή ώρα. Αν θεωρήσει πως δεν "χόρτασε" σε σπρώχνει με την μουρίτσα της για επιπλέον χάδι. Θεά!
"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"
georgek — Παρ, 30/10/2009 - 16:45
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιαν 2009
Καταχωρήσεις: 625
Μόλις τώρα διάβασα το post της eve και τρόμαξα να συνέλθω. Μέσα στα σκατά που ζούμε, μερικοί έκφυλοι ξεσπάνε σε άμοιρα και απροστάτευτα ζώα που ψάχνουν ανύποπτα να βρούν λίγο τροφή. Και τα περισσότερα από αυτά όχι μόνο δεν είναι επικίνδυνα, αλλά πλησιάζουν και το δολοφόνο τους αποζητώντας ένα χάδι και λίγη προσοχή. Δεν μπορώ άλλο να περιγράψω με λέξεις το πόσο άσχημα νοιώθω μιας και χτυπήθηκε μια πολύ ευαίσθητη φλέβα μου. Ευτυχώς δεν έχω χάσει με τέτοιο τρόπο κανένα από τους τετράποδους φίλους που είχα κατά καιρούς. Μακάρι όμως, ΜΑΚΑΡΙ να είμαι τυχερός και κάποια στιγμή να πιάσω κάποιον από αυτούς τους δολοφόνους στα πράσα. Το έχω ανάγκη, τόσο πολύ νευρίασα.
Από όσα "μετράνε"δεν μπορούν να μετρηθούν όλα, και από όσα μπορούν να μετρηθούν "δεν μετράνε" όλα.