Μπα, μπα! ο Ζακ Σνάιντερ αποφάσισε να κάνει μπαρουφίτσα? Σαν παιχνίδι υπολογιστών μου φαίνεται και μαζί με όλα τα άλλα μου φαίνεται περίεργο που βάζει γυναίκες να "κρατάνε" την ταινία, καθώς ένα τέτοιο επιχείρημα σχεδόν πάντα αποδεικνύεται μοιραίο (για τον σκηνοθέτη) και την ταινία. Σπανιότατα γυναίκείοι ρόλοι στηρίζουν στις πλάτες τους τέτοιες ταινίες.
____
"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"
Κανείς δεν αμφιβάλει ότι ο Ζach Snyder (έκανε τα Dawn Of The Dead, Watchmen και 300) είναι ένας εξαιρετικός σκηνοθέτης, με εκπληκτική "τρίτη" αίσθηση (slo-mo σκηνές) και κοφτερή ματιά ενώ επιπλέον είναι και βιρτουόζος της κάμερας και του μοντάζ, είτε δημιουργεί γρήγορες σκηνές δράσης, είτε αργές "ονειρικές" σκηνές... ένας μαέστρος πίσω από το οπτικό σκόπευτρο (για αυτό και του έδωσαν τον... Σούπερμαν (Man Of Steel), κάνοντας "reboot" στην ιστορία του πλέον δημοφιλούς σούπερ ήρωα).
Στο Sucker Punch, ήθελε να τα κάνει, ΟΛΑ, όμως, και το αποτέλεσμα, είναι χαοτικό, με την κυριολεκτική έννοια! Από το στούντιο, του έδωσαν για budget περίπου $82.000.000 για να βγάλει εις πέρας το πρότζεκτ του Sucker Punch. Φαντάζομαι τι μπορεί να είπε από μέσα του, έχοντας στα χέρια του τέτοιο προυπολογισμό: "... and now, what should i do with 82 million dollars in my hands; Oh, i got it! I got it mom!!!! Let's mind-f*ck the audience!"... και αυτό έκανε, στην κυριολεξία!
Εκτός από το μυαλό της πρωταγωνίστριας, το οποίο ήταν ένα... μπου***λο, αλλά μουλέν ρουζ, ήθελε να κάνει και το δικό μας κεφάλι έτσι μπλέκοντας τα πλέον απίθανα πράγματα σε μία κατά τα άλλα απλοϊκή ιστορία που ήθελε επιτηδευμένα να την κάνει να μοιάζει περισσότερο πολύπλοκη, χρησιμοποιώντας αφηρημένα στοιχεία ή ακόμα και μεταφορές και αλληγορίες. Δεν θα μπω στην διαδικασία να κρίνω το σενάριο, το οποίο είναι απλοϊκό, υποτυπώδες, προβληματικό και σχεδόν... παιδικό, ωστόσο είχε ενδιαφέρον να προσπαθείς να αποκρυπτογραφήσεις κάθε σκηνή δράσης, για να ανακαλύψεις, από που έχει δανειστεί το ένα, από που έχει κλέψει το άλλο, ποια παραλλαγή σκηνής είναι αυτή κ.λ.π. Στην πλειονότητα τους, οι σκηνές δράσης, πηγάζουν από την φαντασία του κακοποιημένου κοριτσιού που ο πατριός της έκλεισε σε ένα τρελάδικο - και η οποία εντωμεταξύ είχε σκοτώσει εξαιτίας του, αλλά κατά λάθος την αδερφή της), πληρώνοντας μάλιστα τους υπεύθυνους εκεί για να της κάνουν, ταχύτερα από το αναμενόμενο, λοβοτομή... Η πρωταγωνίστρια έχοντας ένα σχέδιο, θέλει να αποδράσει από το τρελάδικο παρέα με μερικές τροφίμους εκεί, και κάθε φορά που σκέφτονται να προχωρήσουν ένα βήμα προς την ελευθερία... το βήμα, πραγματοποιείται επιτυχώς ή ανεπιτυχώς, σε συνάρτηση με την φαντασία της, η οποία λειτουργεί, μόνο όταν... χορεύει για διάφορα λιγούρια. Και στην φαντασία της γίνεται το "έλα να δεις".
Ποιος στο διάολο ξέρει τα όρια της φαντασίας ενός ανθρώπινου όντoς; Και εκεί είναι που πατάει ο Snyder, για να μας κάνει το "mind-f*ck" της δεκαετίας στις ταινίες του είδους ( ; )... Πιθανόν. Οι σκηνές δράσεις, αν και μπερδεμένες και πολύπλοκες (γίνεται κόλαση) είναι μοναδικές, επικές και αριστουργηματικές τεχνικά στην πλειονότητα τους, αφού ο Snyder κατέχει επιπλέον και την φωτογραφία. Δεν αρκει ωστόσο μόνο η τεχνική και η αρτιότητα των οπτικών εφέ και της φωτογραφίας. Ήθελαν και άλλα πράγματα... Στα θετικά, τα κοστούμια των ηρωίδων που πραγματικά παίζουν με την φαντασία των θεατών του αντρικού φύλου, και όχι μόνο, αφού παρελαύνουν, μπουστάκια, μπέιμπ-ντολς, δικτυωτά καλσόν και άλλα, όμως επίτηδες ο Snyder δεν εστιάζει πουθενά την κάμερα που να έχει... νόημα, λες και ήθελε να κάνει λοβοτομή σε κάποιο επικείμενο οφθαλμόλουτρο αυνανισμού.
Για να μην μακρυγορώ, ο Snyder στις σκηνές δράσης έμπλεξε στοιχεία από τις ταινίες Lord Of The Rings, DragonHeart, i Robot, Moulin Rouge! (αν και σε πιο measurable low-life έκδοση) με πολλά στοιχεία βιντεοπαιχνιδιών όπως τα Castle Of Wolvenstein, Final Fantasy και άλλα και τα έχωσε όλα σαν κόκκους μπαρουτιού στο metal jacket μιας σφαίρας και πάτησε την σκανδάλη για να βρει την υπόφυση μας. Κανονικό mind-f*ck!
5.5/10
Τελευταία τροποποίηση από voltmod — Πεμ, 29/09/2011 - 13:11.
eve — Κυρ, 20/02/2011 - 12:07
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιαν 2009
Καταχωρήσεις: 8449
Μπα, μπα! ο Ζακ Σνάιντερ αποφάσισε να κάνει μπαρουφίτσα? Σαν παιχνίδι υπολογιστών μου φαίνεται και μαζί με όλα τα άλλα μου φαίνεται περίεργο που βάζει γυναίκες να "κρατάνε" την ταινία, καθώς ένα τέτοιο επιχείρημα σχεδόν πάντα αποδεικνύεται μοιραίο (για τον σκηνοθέτη) και την ταινία. Σπανιότατα γυναίκείοι ρόλοι στηρίζουν στις πλάτες τους τέτοιες ταινίες.
"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"
z3et — Κυρ, 19/06/2011 - 01:07
Κατάσταση:
Εγγραφή: Μαρ 2009
Καταχωρήσεις: 8488
Τελικα ηταν οπως την φανταστικα, μονο που με χαλασε καπως στο τελος.
7/10
sfirculitu — Κυρ, 19/06/2011 - 02:37
Κατάσταση:
Εγγραφή: Μάι 2011
Καταχωρήσεις: 375
sorry zet αλλα η υπερτατη βλακεια η ταινια!
[IMG]http://i.imgur.com/SoTetRk.png[/IMG]
z3et — Κυρ, 19/06/2011 - 02:39
Κατάσταση:
Εγγραφή: Μαρ 2009
Καταχωρήσεις: 8488
Τι σορρυ, δικια μου ειναι?
Εμενα παντως δεν με χαλασε καθολου...
z3et — Πεμ, 07/07/2011 - 02:26
Κατάσταση:
Εγγραφή: Μαρ 2009
Καταχωρήσεις: 8488
Παμε και και λιγον τι απο μουσικη, που δεν πιστευω να μην αρεσε σε καποιον. Εγω τουλαχιστον τις κρινω ως καταπληκτικες διασκευες...
eve — Πεμ, 07/07/2011 - 10:36
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιαν 2009
Καταχωρήσεις: 8449
Οντως.
"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"
DEATH — Κυρ, 24/07/2011 - 00:27
Κατάσταση:
Εγγραφή: Ιαν 2009
Καταχωρήσεις: 2219
Λίγο μπούτι, λίγο αίμα, μερικούς σαμουράι και τσούπ μια μέτρια ταινία.
Live by your heart
Always one more try
I'm not afraid to die
Stand and fight
Say what you feel
Born with a heart of steel
Καλύτερα η ουτοπία παρα η μουγκoπία
voltmod — Πεμ, 29/09/2011 - 12:25
Κατάσταση:
Εγγραφή: Δεκ 2008
Καταχωρήσεις: 2764
Κανείς δεν αμφιβάλει ότι ο Ζach Snyder (έκανε τα Dawn Of The Dead, Watchmen και 300) είναι ένας εξαιρετικός σκηνοθέτης, με εκπληκτική "τρίτη" αίσθηση (slo-mo σκηνές) και κοφτερή ματιά ενώ επιπλέον είναι και βιρτουόζος της κάμερας και του μοντάζ, είτε δημιουργεί γρήγορες σκηνές δράσης, είτε αργές "ονειρικές" σκηνές... ένας μαέστρος πίσω από το οπτικό σκόπευτρο (για αυτό και του έδωσαν τον... Σούπερμαν (Man Of Steel), κάνοντας "reboot" στην ιστορία του πλέον δημοφιλούς σούπερ ήρωα).
Στο Sucker Punch, ήθελε να τα κάνει, ΟΛΑ, όμως, και το αποτέλεσμα, είναι χαοτικό, με την κυριολεκτική έννοια! Από το στούντιο, του έδωσαν για budget περίπου $82.000.000 για να βγάλει εις πέρας το πρότζεκτ του Sucker Punch. Φαντάζομαι τι μπορεί να είπε από μέσα του, έχοντας στα χέρια του τέτοιο προυπολογισμό: "... and now, what should i do with 82 million dollars in my hands; Oh, i got it! I got it mom!!!! Let's mind-f*ck the audience!"... και αυτό έκανε, στην κυριολεξία!
Εκτός από το μυαλό της πρωταγωνίστριας, το οποίο ήταν ένα... μπου***λο, αλλά μουλέν ρουζ, ήθελε να κάνει και το δικό μας κεφάλι έτσι μπλέκοντας τα πλέον απίθανα πράγματα σε μία κατά τα άλλα απλοϊκή ιστορία που ήθελε επιτηδευμένα να την κάνει να μοιάζει περισσότερο πολύπλοκη, χρησιμοποιώντας αφηρημένα στοιχεία ή ακόμα και μεταφορές και αλληγορίες. Δεν θα μπω στην διαδικασία να κρίνω το σενάριο, το οποίο είναι απλοϊκό, υποτυπώδες, προβληματικό και σχεδόν... παιδικό, ωστόσο είχε ενδιαφέρον να προσπαθείς να αποκρυπτογραφήσεις κάθε σκηνή δράσης, για να ανακαλύψεις, από που έχει δανειστεί το ένα, από που έχει κλέψει το άλλο, ποια παραλλαγή σκηνής είναι αυτή κ.λ.π. Στην πλειονότητα τους, οι σκηνές δράσης, πηγάζουν από την φαντασία του κακοποιημένου κοριτσιού που ο πατριός της έκλεισε σε ένα τρελάδικο - και η οποία εντωμεταξύ είχε σκοτώσει εξαιτίας του, αλλά κατά λάθος την αδερφή της), πληρώνοντας μάλιστα τους υπεύθυνους εκεί για να της κάνουν, ταχύτερα από το αναμενόμενο, λοβοτομή... Η πρωταγωνίστρια έχοντας ένα σχέδιο, θέλει να αποδράσει από το τρελάδικο παρέα με μερικές τροφίμους εκεί, και κάθε φορά που σκέφτονται να προχωρήσουν ένα βήμα προς την ελευθερία... το βήμα, πραγματοποιείται επιτυχώς ή ανεπιτυχώς, σε συνάρτηση με την φαντασία της, η οποία λειτουργεί, μόνο όταν... χορεύει για διάφορα λιγούρια. Και στην φαντασία της γίνεται το "έλα να δεις".
Ποιος στο διάολο ξέρει τα όρια της φαντασίας ενός ανθρώπινου όντoς; Και εκεί είναι που πατάει ο Snyder, για να μας κάνει το "mind-f*ck" της δεκαετίας στις ταινίες του είδους ( ; )... Πιθανόν. Οι σκηνές δράσεις, αν και μπερδεμένες και πολύπλοκες (γίνεται κόλαση) είναι μοναδικές, επικές και αριστουργηματικές τεχνικά στην πλειονότητα τους, αφού ο Snyder κατέχει επιπλέον και την φωτογραφία. Δεν αρκει ωστόσο μόνο η τεχνική και η αρτιότητα των οπτικών εφέ και της φωτογραφίας. Ήθελαν και άλλα πράγματα... Στα θετικά, τα κοστούμια των ηρωίδων που πραγματικά παίζουν με την φαντασία των θεατών του αντρικού φύλου, και όχι μόνο, αφού παρελαύνουν, μπουστάκια, μπέιμπ-ντολς, δικτυωτά καλσόν και άλλα, όμως επίτηδες ο Snyder δεν εστιάζει πουθενά την κάμερα που να έχει... νόημα, λες και ήθελε να κάνει λοβοτομή σε κάποιο επικείμενο οφθαλμόλουτρο αυνανισμού.
Για να μην μακρυγορώ, ο Snyder στις σκηνές δράσης έμπλεξε στοιχεία από τις ταινίες Lord Of The Rings, DragonHeart, i Robot, Moulin Rouge! (αν και σε πιο measurable low-life έκδοση) με πολλά στοιχεία βιντεοπαιχνιδιών όπως τα Castle Of Wolvenstein, Final Fantasy και άλλα και τα έχωσε όλα σαν κόκκους μπαρουτιού στο metal jacket μιας σφαίρας και πάτησε την σκανδάλη για να βρει την υπόφυση μας. Κανονικό mind-f*ck!
5.5/10
Γιώργος Ιωσηφίδης