Ποιοι είναι οι Anonymous;

Αποφάσεις και στόχοι

Οι αποφάσεις, λαμβάνονται πρώτα σε προσωπικό επίπεδο και δημοσιεύονται σε διάφορα social networks ή sites, και αν αρκετοί από αυτούς διαπιστώσουν ότι πρόκειται για κάποιο δίκαιο σκοπό και ο στόχος – είτε αφορά στην επίθεση σε κάποιο website, είτε την πορεία διαμαρτυρίας έξω από μία τράπεζα, από ένα κοινοβούλιο ή οτιδήποτε άλλο – είναι δικαιολογημένος, τότε συνεχίζουν να “διαφημίζουν” την επιθυμητή ενέργεια ωσότου κάποια κοινότητα, κάποιο κίνημα ή κάποιος – ας πούμε χάκερ όταν έχουμε να κάνουμε με online διαμαρτυρία – τους εισακούσει και τους βοηθήσει να επιτύχουν τον σκοπό τους.

Ακριβώς για αυτό τον λόγο ο αριθμός των μελών της κολλεκτίβας είναι σχεδόν αδύνατο να υπολογιστεί, αφού οποιοσδήποτε επισκέπτεται τα συγκεκριμένα sites ή λογαριασμούς σε κοινωνικά δίκτυα μπορεί να συμμετάσχει στις δραστηριότητες της κολλεκτίβας και να γίνει μέλος των Anonymous.

Αυτό βεβαίως μοιάζει με... απάτη και εννοείται ότι οι "μεγάλες προσωπικότητες" των ακτιβιστών χάκερς δεν μιλούν ανοικτά για οτιδήποτε, με τον οποιοδήποτε. Τα πράγματα μοιάζουν ξεκάθαρα, αλλά στην πραγματικότητα είναι απίστευτα νεφελώδη και σκοτεινά. Δεν ξέρεις, ποιος είναι ποιος, τι παριστάνει και γιατί... 

Εργαλεία

Στην πλειονότητα των περιπτώσεων, τα εργαλεία και "όπλα", πέρα από την ανωνυμία, είναι τα… πλακάτ, τα πανό, τα συνθήματα και η φωνή τους που βγαίνει μέσα από τις μάσκες του Guy Fawkes όταν διαμαρτύρονται στους δρόμους.

Στο Internet ωστόσο χρησιμοποιούν δύο γνωστά εργαλεία, τα LOIC (Low Orbit Ion Cannon, πήρε την ονομασία του από ένα όπλο στο παιχνίδι Command & Conquer) και HOIC (High Orbit Ion Cannon) τα οποία είναι κατασκευασμένα για να πραγματοποιούν επιθέσεις DDoS (Distributed Denial Of Service) σε επικείμενους διαδικτυακούς στόχους. Τα συγκεκριμένα εργαλεία, στα χέρια ενός χρήστη είναι παντελώς άχρηστα αν δεν διαθέτει πολλούς υπολογιστές και αρκετή επεξεργαστική ισχύ. Μία συντονισμένη ωστόσο επίθεση από πολλούς υπολογιστές - διαφορετικών χρηστών ας πούμε - που είναι "εγκατεστημένο" το πρόγραμμα LOIC (καλύτερα από εγκατάσταση Linux και μέσω VPN) που “στοχεύουν” στην ίδια ιστοσελίδα είναι δυνατόν να είναι τόσο ισχυρή, ώστε ο διακομιστής που φιλοξενεί την ιστοσελίδα να μην μπορεί να ανταπεξέλθει στον αριθμό των αιτήσεων (επισκέψεων) που του γίνονται με αποτέλεσμα να πάψει να ανταποκρίνεται.

Η χρήση των εργαλείων LOIC ή HOIC, αν καθίσετε και το σκεφτείτε, δεν πραγματοποιείται για να γίνει κάποιο κακό ή να καταστραφεί το υλικό κάποιου διακομιστή και βεβαίως το αποτέλεσμα τους (π.χ η προσωρινή παύση λειτουργίας κάποιας ιστοσελίδας) δεν είναι τέτοιο ώστε να αποτελεί καύχημα ή ανδραγάθημα για τους Anonymous (αν και ορισμένοι το… απολαμβάνουν φωνάζοντας για το αποτέλεσμα, όταν μία ιστοσελίδα έχει “πέσει” την έκφραση “TANGO DOWN” σε γνωστά κοινωνικά δίκτυα).

Οι επιθέσεις DDoS πραγματοποιούνται ως επί το πλείστον για να αποκτήσει δημοσιότητα το συγκεκριμένο θέμα, και για να ακουστεί το μήνυμα τους κάθε φορά. Οι επιθέσεις DDoS εξυπηρετούν μονάχα ένα στόχο, να φτάσει το μήνυμα των Anonymous σε όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους, και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, αναλαμβάνουν κάτι τέτοιο με προθυμία.

Βεβαίως οι επιθέσεις DDoS είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου, αφού ορισμένες φορές οι Anonymous καταφέρνουν να παραποιούν ιστοσελίδες αφήνοντας μηνύματα (π.χ κάποιο κείμενο ή video που συνήθως εξηγεί τους λόγους της επίθεσης ή να εισχωρούν στον διακομιστή κάποιας ιστοσελίδας, υποκλέπτοντας στοιχεία λογαριασμών, emails κ.α. Πρόσφατα, τέτοια επίθεση έγινε και στην χώρα μας και πιο συγκεκριμένα στο Υπουργείο Δικαιοσύνης. Μάλιστα, στο υπουργείο δικαιοσύνης, πραγματοποιήθηκε και δεύτερη επίθεση, ως αντίποινα για την σύλληψη τριών ανήλικων που κατηγορούνται για ανάμιξη στην πρώτη επίθεση στο υπουργείο δικαιοσύνης καθώς και για εγκληματική δραστηριότητα ως μέλη της ομάδας χάκερς, GHS (Greek Hacking Scene).