« Τι θέλει να πει ο ποιητής ? »

Η μεγαλύτερη ευτυχία στη ζωή είναι η πεποίθηση ότι μας αγαπούν.

Βίκτωρ Ουγκώ, 1802-1885, Γάλλος συγγραφέας

"...Deep into that darkness peering, long I stood there, wondering, fearing, doubting, dreaming dreams no mortal ever dared to dream before..."

Μια συμβουλή είναι τόσο καλή όσο ο άνθρωπος που τη δίνει.
Francisco Goya

και ενα που μαρεσει
Αν είναι τέχνη, δεν είναι για όλους κι αν είναι για όλους, δεν είναι τέχνη.
Arnold Schoenborg

what the hell am i doing here ?
i don't belong here..

να με συγχωρείς harry, και αυτός ο μεσιέ, αλλά δεν συμφωνώ καθόλου.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Εγω παλι συμφωνω. Απλα να σου θυμισω τη συζητηση που ειχαμε κανει για τον Πικασο...

Μόνο η επιθυμία και η απραξία μας κάνουν θλιμμένους.

Anatole France, 1844-1924, Γάλλος συγγραφέας, Νόμπελ 1921

"...Deep into that darkness peering, long I stood there, wondering, fearing, doubting, dreaming dreams no mortal ever dared to dream before..."

z3et wrote:

Εγω παλι συμφωνω. Απλα να σου θυμισω τη συζητηση που ειχαμε κανει για τον Πικασο...

Ααααααααα πάλι θα τσουρομαδηθούμε? Γιατί είναι για λίγους? δηλαδή υπάρχει στάνταρ? η τέχνη απευθύνεται σε ανθρώπους πάνω απο 1,70, με γυαλιά μυωπίας, κοκκινομάλληδες και με αμπέχωνα? Η τέχνη αφορά τους πάντες, όποιος απομακρύνεται απο την τέχνη είναι συναισθηματικά κομπλεξικός.
Αντε πρωί πρωί.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

"Η ομορφιά έρχεται από μέσα: μέσα από μπουκαλάκια, βαζάκια, φιαλίδια και σωληνάρια".

Laurence J Peter. Καναδός συγγραφέας και εκπαιδευτικός.

Ετσι ντε! Οποιος θέλει να μείνει όμορφος με ένα πράσινο σαπούνι ας το τολμήσει.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

eve wrote:

z3et wrote:

Εγω παλι συμφωνω. Απλα να σου θυμισω τη συζητηση που ειχαμε κανει για τον Πικασο...

Ααααααααα πάλι θα τσουρομαδηθούμε? Γιατί είναι για λίγους? δηλαδή υπάρχει στάνταρ? η τέχνη απευθύνεται σε ανθρώπους πάνω απο 1,70, με γυαλιά μυωπίας, κοκκινομάλληδες και με αμπέχωνα? Η τέχνη αφορά τους πάντες, όποιος απομακρύνεται απο την τέχνη είναι συναισθηματικά κομπλεξικός.
Αντε πρωί πρωί.

Οχι, ακριβως το αντιθετο. Δεν ειναι στανταρ. Εμενα μου αρεσει κατι εσενα δεν σου αρεσει. Ειναι και για τους δυο μας? Ειναι για ολους?

Υπάρχουν άνθρωποι, που γκρεμίζουν με το χαρακτήρα τους ό,τι χτίζουν με το μυαλό τους.

Δημήτριος Καμπούρογλου, 1852-1942, Έλληνας γνωμικογράφος

"...Deep into that darkness peering, long I stood there, wondering, fearing, doubting, dreaming dreams no mortal ever dared to dream before..."

Εσύ μιλάς για υποκειμενικότητα. Εγώ ομιλώ για απήχηση. Η τέχνη οφείλει να "μιλά" στον καθένα μας. Αν δεν το κάνει, τότε δεν είναι τέχνη. Πςςςςςςςςςςςς τι είπα πάλι,
Και για να χρησιμοποιήσω την λατρεμένη ατάκα του Ηλιόπουλου απο την ταινία το δόλωμα, "αν την τέχνη την καταλαβαίνουν όλοι, δεν είναι τέχνη, είναι τσιφτετέλι". Με συγχωρείτε φίλτατε Ντίνο, αλλά διαφωνώ. Ακόμα και αν δεν μας αρέσει κάτι (πατάω στα χωράφια σου) οφείλουμε να το δούμε και για δεύτερη φορά. Και ναι η τέχνη μας αφορά όλους, αν όχι είμαστε κούτσουρα.
Δεν μπορώ να διανοηθώ κάποιον που δεν του λέει κάτι, η ζωγραφική, η ποίηση, η λογοτεχνία, ο κινηματογράφος. Καλύτερα να μην διασταυρωθούν οι δρόμοι μας.

σειρά σου τώρα.

Spoiler: Highlight to view

έχω κέφια σήμερα.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Εγω παλι εχω εργασια και κρυωνω

Συμφωνω με τον φιλτατο Ντινο, κατι ηξερε. Αλλα τι εννοεις να μιλα στον καθενα μας? Ειναι σαν να μου λες να αρεσει στο καθενα μας. Αν οχι? Εγω τουλαχιστον δεν μπορω να εκτιμησω κατι που δεν μου αρεσει. Δεν μπορω να δω/ακουσω κατι που να μη μου αρεσει αλλα να πω πως ειναι γαμαουα επειδη το λενε αλλοι.

Ας παω και εγω στα χωραφια του Voltmod... και 3ς και 13ς φορες να δω το Dune, δεν θα μου αρεσει πως να το κανουμε. Δεν θα το πω αριστουργημα της 7ης τεχνης και ολα τα συναφη. Αυτος μπορει να το κανει και μπραβο του.

Τωρα το να το πηγαινεις γενικα με τις κατηγοριες, παλι δεν μου κολλαει. Δηλαδη εμενα μπορει να μου αρεσει (γενικα παντα) το Cinema, η ζωγραφικη, η λογοτεχνια, η μουσικη, η γλυπτικη και να μη μου αρεσει η ποιηση (που δεν μ'αρεσει). Ειμαι κουτσουρο και συναισθηματικα κομπλεξικος?

Κοίτα διαφωνώ με αυτήν την κάστα ανθρώπων που λένε πως η τέχνη ανήκει σε στενό κύκλο.
Φυσικά μπορεί να σου αρέσουν 2,3 μορφές της τέχνης αλλά να μην προτιμάς κάποιο άλλο, σεβαστό. Και εμένα δεν μου αρέσει να παρακολουθώ θέατρο, αλλά δεν μπορώ να πω τι μπαρούφες κάθονται και κάνουν. Να πέσει φωτιά να με κάψει.
Η τέχνη ως ορισμός φέρνει πολλές αντιρήσεις ως προς τον ορισμό της, αν υπάρχει, και φυσικά το dune (φτου κακά ) ούτε τέχνη το θεωρώ, ούτε κάτι ωραίο. Και εκεί γίνεται σφαγή. Επίσης δεν θεωρώ τέχνη τους πίνακες του Πόλοκ που καθόταν πάνω απο ένα καμβά και έσταζε τις μπογιές του, μπορεί κάποιοι να με πουν ιερόσυλη, μπορεί και όχι, αλλά, εξκιουζεμουά αυτό δεν είναι τέχνη για μένα. Επίσης γίνεται χλαπαταγή, για το τι ορίζει ο καθένας μας ως ύψιστο.
Αλλά ένας πίνακας που μπορεί να μην σου αρέσει (και ξαναχρησιμοποιώ τον Πικάσο) είναι και θεμιτό και σεβαστό, αλλά δεν μπορείς να κρίνεις τον Πικάσο. Εχει κριθεί απο την ιστορία, ως μέγιστος.

Spoiler: Highlight to view

ΑΡΚΑΣ, τι να λέμε τώρα...

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Εμενα αυτος μπορει να μου αρεσει (δεν τον ξερω), επισης μπορω να σου βρω καμια εκατοστη (χιλιαδες) που να τους αρεσει.

Επισης μπορω να σου βρω αλλους τοσους που να παθαινουν κοκκυτη οταν βλεπουν εργο του Πικασο.

Οι μεν θεωρουν τεχνη τον Πολοκ, οι αλλοι οχι, οι αλλοι οχι και τοσο, οι αλλοι αρκετα. Δεν βγαινει ακρη. Bγαινει ομως συμπερασμα?

Βγαινει, ο καθενας ας δει/ακουσει/διαβασει οτι θελει και οποιον θελει και ας αφησει τον αλλο ησυχο. Και αν καποιος δεν θελει να κανει τιποτα απ'ολα αυτα, ας παει για ψαρεμα, οχου...

Οχι συμπέρασμα δεν βγαίνει, απλά και αυτοί που διαφωνούν με κάτι, ή δεν τους αρέσει έχουν κάποια επαφή με δαύτην. Ευτυχώς. Οσοι δεν έχουν δει ποτέ στην ζωή τους Πολοκ, Πικασο, Νταλι, Ελιοτ, Ελυτη, Κοπολα, Πέκινπα, Μιχαήλ Αγγελο και δεν ξέρω εγώ ποιους άλλους, γιατί το επέλεξαν, εμένα δεν με αφορούν. Ας μείνουν μόνοι μέσα στα σκοτάδια της συναισθηματικής παραλυσίας τους και ας ασχολούνται μόνο με το αν είναι ωραίες οι φακές που έφτιαξαν, αν η Ρίτσα απέναντι έχει καινούργιο γκόμενο και αν το βρακί αυτό, βγαίνει και σε μπορντό.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

ποπο,δεν ηξερα οτι αυτη η φραση ειναι μηλο της εριδος εδω μεσα..
να την παρω πισω αν ειναι ετσι ρε παιδια...

Spoiler: Highlight to view

σιγα μην την παρω πισω

what the hell am i doing here ?
i don't belong here..

Αααα μην ανυσηχείς "τρώμε τα μουστάκια" μας μια φορά το δίμηνο/τρίμηνο για εύκολα θέματα όπως η τέχνη, η αλληλεγγύη, η παγκόσμια ειρήνη, οι ιδεολογίες μας.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

"Απεχθάνομαι την αλαζονική βεβαιότητα αυτών που ξέρουν σε ποιο σημείο πρέπει να χειροκροτήσουν σε ένα κονσέρτο".

Γκρεγκουάρ Λακρουά. Γάλλος ποιητής και συγγραφέας.

Πας καλά ανθρώπε μου? Δηλαδή θα σου άρεσε να παλλαμοκροτούν όταν κουρδίζουν τα όργανα???

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

You know you ain't going nowhere
You're stuck inside while the mind is flying
You said you'd help me in the morning
Twisting on pins into my eyes
And dragging on the ceiling below you
Fixing up the walls with your crooked hands
While you're miles away, miles away, miles away

I didn't think it'll all end up like this
There's spiders on the wall and they stink of piss
Dead heads lying in the corner
Staring at me making me feel bad
I put my hands up to my eyes
But the holes in my palms let me find a way
To corner you

I can feel my chest crushing inwards
Sucking through my skin into my BRAIN
Oxygen pushing on the window cracks in the glass let
It slip away
I start to cry and I keep on laughing
I close my eyes at what's left inside
And then I'll ran away

For all the time this land
For all the time in my hand
Slip around in depth found
Calmness fall once again

Razor blades floating in the warm bath
Air bubbles in your veins turning my hands black
Whispers coming from the next room
Window cleaner keep on SPYING
I put my hands up to my eyes
But the HOLES in my PALMS let me find
A way to corner me

Twelve tonnes hammer for My breakfast
Slipping of the edge in catatonic blood
Multiple decibel inscriptions trying all they
Can in miles an hour... face
Grey and looming downwards
Sniffing all the time for a ounce of silence
Screaming all the way

Numbers counting down inside me
Solar system thoughts circle round my head
False teeth hanging from the ceiling
Feet looking of the goms of the 2nd son
I eat my hands cos my legs are crying
You Broke my neck cause I Snapped my spine
I wish you would Die away

To all the time in this land
And all the time in my hands
Circle Round in depth found
Calmness Fall once again

και το song

Totaly lost control

Ο ανώτερος άνθρωπος είναι σκληρός με τον εαυτό του. Ο κατώτερος άνθρωπος είναι σκληρός με τους άλλους.

Κομφούκιος, 551-479 π.X., Κινέζος φιλόσοφος

"...Deep into that darkness peering, long I stood there, wondering, fearing, doubting, dreaming dreams no mortal ever dared to dream before..."

"Το IQ του όχλου, ισούται με το IQ του πιο ηλίθιου που είναι μέσα σ’ αυτόν, διαιρεμένο δια του πλήθους του".

Terry Pratchett. Αγγλος συγγραφέας.

Κοιτάξτε κύριε αποτέτοιε μου, εγώ μετά βίας μέχρι διαίρεση κάνω, μην μου βάζετε δύσκολα.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Μέλλον: Η χρονική εκείνη περίοδος κατά την οποία οι δουλειές μας πάνε πολύ καλά, οι φίλοι μας είναι αληθινοί και η ευτυχία μας εξασφαλισμένη.

Ambrose Bierce, 1842–1914, Αμερικανός συγγραφέας

Spoiler: Highlight to view

"...Deep into that darkness peering, long I stood there, wondering, fearing, doubting, dreaming dreams no mortal ever dared to dream before..."

"Καλύτερα να κρατάς τον εαυτό σου καθαρό και φωτεινό. Είσαι το παράθυρο απ’ όπου πρέπει να βλέπεις όλο τον κόσμο".

Τζορτζ Μπέρναρντ Σο. Ιρλανδός συγγραφέας.

Σιγά μην σχολιάσω τον μέγιστο Σο. Κάνω μόκο.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

"Το έργο ήταν τόσο κακό, που και οι ίδιοι οι ηθοποιοί έφυγαν πριν από το τέλος".

Marcel Pagnol. Γάλλος συγγραφέας και σκηνοθέτης.

Αν ζητούσαν και τα λεφτά τους πίσω θα ήταν πραγματικά απολαυστικό.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

ο κομφουκιος ηταν κινεζος ????

μηπως εννοεις τον kung-fu-κιο ?????

eve wrote:

"Το IQ του όχλου, ισούται με το IQ του πιο ηλίθιου που είναι μέσα σ’ αυτόν, διαιρεμένο δια του πλήθους του".

Terry Pratchett. Αγγλος συγγραφέας.

Κοιτάξτε κύριε αποτέτοιε μου, εγώ μετά βίας μέχρι διαίρεση κάνω, μην μου βάζετε δύσκολα.

βασικα προσπαθω να καταλαβω...δεν μου βγαινουν τα νουμερα...
δηλαδη εστω 'πληθος οχλου'=1000 ατομα
εστω το 'IQ ηλιθιοτερου' = 85
και ψαχνουμε το 'IQ του οχλου'.
εχουμε δηλαδη συμφωνα με το θεωρημα του Pratchett (λολ) οτι:

IQοχλου = ΙQηλιθιου / 1000 (iq ηλιθιου δια του πληθους του (του οχλου),ετσι το καταλαβαινω εγω τουλαχιστον )

δηλαδη ο πρατσετ μας λεει οτι το iq του οχλου στην συγκεκριμενη περιπτωση ειναι 0,08 .

οκ.......

πρεπει να μπει πριν απο το 'αγγλος συγγραφεας'
η λεξη μεθυσμενος

what the hell am i doing here ?
i don't belong here..

‎"Το μέτρο του χαρακτήρα ενός ανθρώπου είναι τι θα ‘κανε αν ήξερε ότι κανένας ποτέ δεν θα το μάθαινε."

Thomas B. Macaulay, Βρετανός ιστορικός

"...Deep into that darkness peering, long I stood there, wondering, fearing, doubting, dreaming dreams no mortal ever dared to dream before..."

χούμορ χούμορ;

Spoiler: Highlight to view

"...Deep into that darkness peering, long I stood there, wondering, fearing, doubting, dreaming dreams no mortal ever dared to dream before..."

Εγώ αγαπητέ harry αν δεν μου βάλεις 5 μήλα και 5 αχλάδια όπως μετρούν τα πρωτάκια δεν πρόκειται να καταλάβω.

Me stupid, μαθηματικα τουλάχιστον.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

eve wrote:

Εγώ αγαπητέ harry αν δεν μου βάλεις 5 μήλα και 5 αχλάδια όπως μετρούν τα πρωτάκια δεν πρόκειται να καταλάβω.

Me stupid, μαθηματικα τουλάχιστον.

μα αυτο γραφω,οτι και να καταλαβεις τι λεει ο μεσιε με μαθηματικα,λεει βλακειες !!

καλυτερα να μενουν οι συγγραφεις στην συγγραφη,και οι μαθηματικοι στα μαθηματικα.
οταν μπλεκουν μεταξυ τους,εκτιθονται !

what the hell am i doing here ?
i don't belong here..

"Πρέπει να ερμηνεύουμε τον κακό χαρακτήρα σαν ένα σημάδι αισθήματος κατωτερότητας".

Άλφρεντ Άντλερ. Αυστριακός ψυχίατρος.

Σιγά μην αντιμιλήσω στον τρελογιατρό.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Όρισε στον εαυτό σου ένα χαρακτήρα και έναν τρόπο ζωής που θα τον κρατάς είτε είσαι μόνος σου είτε με άλλους.

Επίκτητος, 50 μ.Χ.-120 μ.Χ, Στωικός φιλόσοφος

"...Deep into that darkness peering, long I stood there, wondering, fearing, doubting, dreaming dreams no mortal ever dared to dream before..."