Τα άνθη του κακού

Μαρία Μπεκατώρου. Η αποθέωση του τίποτα. Καινούργιο (αγαπημένο) πρόσωπο στην τηλεκριτική, που αναλύει την απύθμενη αθωότητα της Μπεκατώρου, την τσαχπινιά της, το νάζι της, την αδεξιότητα της και την ασχετοσύνη της. Μια συμπαθητική κοπελίτσα είναι, που κάνει πρόγραμμα σε ένα γ κανάλι με ανάλογα θέματα και καλεσμένους. Αυτό ξαφνικά γίνεται αγαπημένο trash, με προσπάθειες να αποtrashoποιειθεί και επιτέλους να αναλάβει μεγάλη εκπομπή σε μεγάλο κανάλι. Είναι πολύ μυστήριοι οι μηχανισμοί ταύτισης και πως λειτουργούν, αλλά αυτό που έχω εγώ να πω είναι, πως όταν μια χώρα βρίσκει το "χαμόγελο" της σε ένα πρόσωπο ανάλογο της κάθε Μπεκατώρου, αυτόματα υποδηλώνει την φτώχεια της.
Φτωχή, φτωχή ελλάδα.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Χρειαζονται και τα trash στην ζωη, για να εχουμε να συγκρινουμε πιο πολυ. Το θεμα ειναι, πως παρα-γεμισαμε απο δαυτα...

Συμφωνώ απόλυτα πως χρειάζονται, αλλά το να αναγάγεις ενα πρόσωπο ή μια εκπομπή ή μια ταινία, στο απόλυτο τηλεοπτικό προιόν μιας σεζόν είναι λυπηρό.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Χθες περίμενα να δώ το νησί και έκανα γυροβολιά στα κανάλια. "Κάθισα" για ένα δεκάλεπτο στο big brother, έπαθα ένα πολιτισμικό σοκ, συκγλονίστηκα και άλλαξα τρέχοντας κανάλι.
Το δεκάλεπτο ήταν υπεραρκετό ώστε να σχηματίσω άποψη για το ποιός θα κερδίσει. Πιθανότατα θα είναι αυτός ο κρητικός που θέλεις λυσάριο για να καταλάβεις τι λέει. Αυτό βέβαια είναι το λιγότερο. Αυτός λοιπόν ο ορεσίβιος, πανάσχετος, βαθιά βλάχος (στους τρόπους) ανόητος, λαικός μάγκας (στη χειρότερη μορφή του) έχει πολύ πέραση απο ανάλογες εκπομπές ριάλιτι και σχεδόν πάντα είναι ο κερδισμένος. Η παντελής έλλειψη γνώσης λαμβάνεται απο το κοινό ως ντομπροσύνη, η απουσία οποιουδήποτε πολιτισμού παίρνεται ως αγνότητα λαικής καταγωγής και η αγαρμποσύνη προς κάθε άνθρωπο και αντικείμενο μεταφράζεται ως αγνή ελληνική αγία επαρχία, κοίτα τι παιδιά βγάζεις!
Είναι πραγματικά θλιβερό τέτοιες ανθρώπινες καρικατούρες να θεωρούνται αυθεντικοί.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Τι άκουσαν τα αυτακια μου και τι είδαν τα ματάκια μου χθες στο ράδιο αρβύλα!!! Ο Καρατζαφύρερ έγραψε τραγούδι για την κρίση και το τραγουδά η Μπεκατώρου. Ο φασιστάκος αποφάσισε να παίξει με σκληρό λαικισμό γράφοντας ένα άσμα εμψύχωσης του ταλαίπωρου ελληνικού λαού τραγουδισμένο απο την ξανθιά αγαπημένη παναγιά του τελευταίου δεκαπενθήμερου. Δεν ξέρω αν κάποιος χουντικός παπούς, βασιλικιά γιαγιά ή χρυσαυγίτης νέος "ευαισθητοποιηθεί" με το πόνημα του πρώην ατζέντη μοντέλων, αλλά ο ύπουλος λαικισμός του Καρατζαφύρερ αρχίζει να καταλαμβάνει ποπ εδάφια κάποιων επικινδυνων διαμορφομένων μειονοτήτων.

Spoiler: Highlight to view

ζητώ ταπεινώ συγγνώμη για την ανάρτηση του βιντεακίου.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Kαι εκεί που χαζεύω τηλεόραση βλέπω να "πέφτει" τρέιλερ για εκπομπή (???) με αυτόν τον καράβλαχο που κέρδισε στο big brother, με τίτλο: Φούκος, η μεγάλη επιστροφή. Τον υποδέχθηκαν με τιμές αρχηγού κράτους (το λιγότερο) οι Κρητικοί "οπαδοί" του. Τι μπαλωθιές! τι ζητοκραυγές! τι φιλιά! τι, τι, τι και όλα αυτά για ένα εντελώς αμόρφωτο που κέρδισε "ψευδίζοντας" κρητικά λόγια λεβεντιάς. Αν ήταν έτσι οι λεβέντες, θα έκαναν χαρακίρι! Τι τραγικό να ηρωποιείς μια καταγωγή και να αναγνωρίζεις στο πρόσωπο ενός καράβλαχου (το ξαναλέω) το εθνικό σου "μεγαλείο". Αχχχχχ, αχχχ, πραγματικά θλιβερό.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Εεεε κοπελιά, για'ντα εχεις μωρε?

Εγώ μωρέ κοπέλι?
Αυτοί δεν στέκουν πράμα!

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Τετοια πραγματα θα αρχισουν να αυξανονται στην ελληνικη τηλεοραση, οποτε μη σκοτιζεσαι και πολυ...

Τωρα για το αν "μοδα ειναι θα περασει", θα δειξει (σε καμια 10αρια χρονια)

Oπως καταλαβαίνετε δεν υπάρχει περίπτωση να γλιτώσουμε απο τον "εραστή" υπερηλίκων του ειδησεογραφικού. Το είπε με μια μακάβρια για μας δήλωση.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Aλλη μια "αποκάλυψη" για το κανιβαλιστικό παρελθόν μας. Είναι αν μη τι άλλο, πασίγνωστο πως οι περισσότεροι πολιτισμοί έτρωγαν ο ένας τον άλλον. Βέβαια υποτίθεται πως πέφτουμε απο τα σύννεφα όταν διαβάζουμε ειδήσεις κανιβαλισμού που αφορούν τα πιο εκπολιτισμένα σημεία του πλανήτη. Δεν μας προκαλεί τόσο μεγάλο "σοκ" όταν μαθαίνουμε για περιπτώσεις ανθρωποφαγίας ακόμα και σήμερα απο διάφορες φυλές Ινδιάνων ή ξεχασμένων ιθαγενών στα βάθη κάποιας ζούγκλας. Μας ενοχλεί να μαθαίνουμε πως οι αρχαίοι Αγγλοι έτρωγαν ο ένας τον άλλον. Λογικό! τι να περιμένει κανείς απο έναν λαό με τόσο χάλια κουζίνα!!!

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Ο αντένα αντεπιτίθεται με σαβούρα. Τρέιλερ για το βρες τη νύφη και για ελληνίδες νοικοκυρές σε απόγνωση που βρίσκουν απαντήσεις σε καίρια (υποθέτω) ερωτικά ζητήματα. Στο τελευταίο ριάλιτι αυτό με τις διάσημες νοικοκυρές, επώνυμες κοκόνες μας παρουσιάζονται και ξεδιπλώνουν τον εσωτερικό τους κόσμο για τα σύγχρονα προβλήματα της ελληνίδας νοικοκυράς. Τώρα κατά πόσο "νοικοκυρές" είναι μια Ανίτα Ναθαναήλ, μια αδελφή της Μαστροκώστα και η Ορθούλα που συμμετείχε στο σαρβάιβορ, ο θεός και η ψυχή του.
Ετσι παλικάρια, εκεί στον αντένα ρίχτε στη μάχη της κατρακύλας νυφικά και παρανυφάκια, μπομπονιέρες και πεθερές σε παράκρουση, διάσημες φιτ νοικοκυρές και "ταίστε" μας low προγράμματα αμερικανοθρεμένα, για να συνηθίζουμε στην απόλυτη αποχαύνωση.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Η δήλωση του Μαρινάκη πως ο Ολυμπιακός διδάσκει ήθος, ήρθε για να με ξετρελάνει στο γέλιο.
Θα το ξαναπώ άλλη μια φορά. Το ελληνικό ποδόσφαιρο πάντα ήταν βαμμένο στην φανατίλα και στα έκτρωπα. Ναι έχει δίκιο ο Παναθηναικός που φωνασκεί για το αποτέλεσμα, αλλά καλά θα κάνουν όλες οι ελληνικές ομάδες που παραπαίουν απο τους κάφρους τους και τους αλήτες τους, να μην σηκώνουν το λάβαρο της εξυγίανσης, όταν με μεγάλη ευκολία μπορούν να πράξουν αυτά τα οποία καυτηριάζουν σε ένα άλλο παιχνίδι, οι ίδιοι.
Ναι ο Σισέ μπορεί να φύγει (καλό δρόμο, λες και δεν ήξερε που ερχόταν) αλλά οι πληγές του ελληνικού ποδοσφαίου είναι ορθάνοιχτες, δεν υπάρχουν γάζες, αντισηπτικά, γιατροί και νοσοκόμοι. Υπάρχουν μόνο Μαρινάκηδες Πατέρες, Γιανακόπουλοι, Βαρδινογιάννηδες, Ψωμιάδηδες και όσο συνεχίζουν να υπάρχουν τέτοια λαμόγια, εμείς θα συνεχίσουμε να βλέπουμε κροτίδες φανατισμού. Αλλωστε όλοι οι παραπάνω τις έχουν πυροδοτήσει.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Τι είναι αυτό που μας κάνει ήρωες?
Αναφέρομαι στην δολοφονία των παιδιών της ομάδας Διας και στην επιπόλαιη απο πολλούς αναγωγή τους σε ήρωες. Προσπαθεια που είχε γίνει επίσης και στην δολοφονία Γρηγορόπουλου. Καλώς η κακώς ήρωες δεν υπήρξαν, ούτε έγιναν με τον θάνατο τους, τα άτυχα αυτά παιδιά που πέθαναν πάνω στο μεροκάματο με τον χειρότερο τρόπο. Ναι άδικο, ναι πολύ κρίμα, ναι δολοφονία, ναι, ναι, ναι αλλά ήρωες δεν είναι.
Απο τι υλικό είναι φτιαγμένοι οι ήρωες δεν ξέρω, είμαι σίγουρη όμως πως σίγουρα για να καταταχθεί κάποιος σε αυτή την ειδική κάστα θα πρέπει να κάνει πολλές υπερβάσεις, να είναι ανώτερος ίσως όλων μας, να θυσιαστεί ενδεχομένως, να είναι απο άλλο υλικό φτιαγμένος.
Μέσα σε μια κοινωνία που σαπίζει και ο επιφανάτιος ρόχγος της ακούγεται ήδη, διαφαίνεται ταυτόχρονα η ανάγκη μας να βρούμε κάποιον, που μπορεί να τον βαφτίζουμε εμείς ήρωα, για να μας "βγάλει" συναισθηματικά πρώτίστως, απο αυτόν τον βαθύ, τρομοκρατημένο, ενοχικό μας φόβο. Αυτό που θέλουμε εν ολίγοις, είναι να προβάλουμε τον ήρωα μέσα μας σε κάποιον που βρίσκουμε και δεν μας θυμίζει καθόλου τον δικό μας εαυτό. Τον εαυτό που κρύβουμε, που φυγαδεύουμε, που μισούμε, αλλά είναι αυτός που μας καθορίζει.
Καλή αναζήτηση λοιπόν.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Για άλλη μια φορά Ελλάς το μεγαλείο σου. Τώρα που έγινε ο κόσμος ανάστα, τα ελληνικά δελτία ειδήσεων με την συμβολή πυρηνικών επιστημόνων, σεισμολόγων, γεωλόγων, αγροτών, μακιγιέρ και πάσης φύσεως ειδικότητες μας διαβεβαιώνουν πως η Ελλάδα δεν θα πληγεί ούτε απο σεισμό, ούτε απο τσουνάμι, ούτε απο την ραδιενέργεια. Οταν ένα τόσο φρικτά σημαντικό γεγονός συμβαίνει σε μια χώρα, το πρόβλημα οφείλει να το δει κάποιος παγκόσμια. Το πως θα επηρεάσει την ψωροκώσταινα καλό θα ήταν αν συζητηθεί να συζητηθεί μετά απο μέεεερες. Ολη αυτή η ομφαλοσκόπηση, πρωτίστως απο τους πολίτες που παίρνουν έντρομοι τηλέφωνα στον Δημόκριτο και ρωτάνε για το αν πρέπει να φάνε μαρούλι απο την Οκινάουα και δευτερευόντως απο τα δελτία ειδήσεων είναι τρομολαγνική και δυστυχώς, τόσο μα τόσο εγωιστική.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Η τηλεόραση αντιμετωπίζει τον εαυτό της ως ξεφτέρι και εμάς ως τούβλα. Στημένες απορίες και διεκπαιρεώσεις συζητημένα όλα απο πρίν, παρουσιάζονται ως ανακάλυψη της "πυρίτιδας". Δεν ήξερα, δεν είδα, δεν έμαθα, δεν άκουσα, δίνονται στο κοινό με μια καλυμένη (οχι καλά) αφέλεια. Αλλά πουτανιές στην πουτάνα, ως γνωστόν δεν πιάνουν. Και εμείς καθόμαστε και παρακολουθούμε το στημένο πανηγυράκι απο κάθε εκπομπή και κάθε δελτίο ειδήσεων ως τηλεθεατές που μας σέβονται και μας υπολείπτονται. Δεν έχω καταλάβει ακόμα κάτι, εμείς τους κοροιδεύουμε καλύτερα (χλωμό μου φαίνεται ) ή αυτοί??

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Θα το πάρει σε μπόι.
Αυτή η μαλακία επικρατούσε για πολλά χρόνια, με αποτέλεσμα να μπουκώνονται γενιές παιδιών απο το κατοχικό σύνδρομο, κυρίως των γιαγιάδων τους.
Είναι τραγικό στη χώρα με την καλύτερη διατροφή παγκοσμίως, να είμαστε η πρώτη χώρα στην Ευρώπη σε παχυσαρκία και σε παιδιά και σε ενήλικες.
Αγαπητοι, μητερούλα και πατερούλη ταίστε το παιδί σας και μετά εσάς με ο,τι τυρογαριδάκι κυκλοφορεί και μετά η μόνη άσκηση που θα κάνετε είναι να γυμνάζετε τους καρπούς σας όταν ανοίγετε το ψυγείο.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Δεν ξέρω αν ισχύει ως είδηση, αλλά αν επαληθευτεί θα μιλάμε για μεγάλη ρόμπα. Ξεκούμπωτη μπορώ να πω. Ου να μου χαθείς!

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Η Αννα Βίσση είναι και αυτή φιλάνθρωπος καθώς βρέθηκε και φωτογραφήθηκε βεβαίως, βεβαίως στην Αφρική περικυκλωμένη και σφιχταγκαλιασμένη με μερικά μαυράκια. (Να μου συγχωρεθεί η λέξη μαυράκια, την επέλεξα όχι τυχαία) Ηθελα να ήξερα, η φιλανθρωπία (καθόλου δεν γουστάρω αυτή τη λέξη ) μόνο στην Αφρική βρίσκει έδαφος? Εδώ στην Ελλάδα δεν έχουμε παιδιά που αντιμετωπίζουν μεγάλες δυσκολίες? Ναι είναι διαφορετική η φτώχεια σε μερικά μέρη του κόσμου σε σχέση με την Ελλάδα, αλλά όλο αυτό το φωτογραφικό ενσταντανέ που αποτυπώνει κορασίδες να ασπάζονται μαυράκια, έχει γίνει ολίγον μόδα και αυτό με ενοχλεί πολύ. Ως αξεσουάρ βλέπω να αντιμετωπίζονται υποσιτισμένα παιδιά στα χέρια φιλάνθρωπων καλλιτεχνών και αυτό με κάνει να θέλω απλά να αγνοήσω όλο αυτό το ιλουστρασιόν νοιάξιμο.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Tόση βία όσο στο ανθρώπινο είδος δεν υπάρχε πουθενά. Εβλεπα ένα ντοκιμαντέρ χθες για καρχαρίες και ένας ειδικός καρχαριολόγος έλεγε πως τον τελευταίο καιρό έχουν αυξηθεί οι θάνατοι απο καρχαρίες σε ένα συγκεκριμένο μέρος απο ντόπιους ψαράδες και κυνηγούς. Το κακό που είναι? εκτός απο τον φόνο ενός είδους? Πως τους πιάνανε ζωντανούς και τους κόβανε τα πτερύγια τους ξαναρίχνανε στον νερό να πεθάνουν απο ασφυξία. (οι καρχαρίες χωρίς να μπορούν να κολυμπήσουν δεν λειτουργούν τα βράγχια τους)
Ακόμα και αν κάποιος κυνηγάει, όσο αποτρόπαιο είναι αυτό, οφείλει να έχει κώδικες τιμής. Το να σκοτώνει ένα ζωό με τέτοιο τρόπο σημαίνει κανένα σεβασμό στη φύση, στο οικοσύστημα, στη ζωή.
Αλλά έτσι είναι "η ανθρωπινη φύση μισεί οτιδήποτε υπερέχει".

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Σχεδόν κάθε απόγευμα η κυρία του κάτω ορόφου διαβάζει τον γιό της. Και σχεδόν κάθε απόγευμα την ακούει όλη η πολυκατοικία. Δεν θα σταθώ στο γεγονός πως και τα δυο της παιδιά με τόση φωνή και απειλή δεν θα εξελιχθούν σε ισσοροπημένες προσωπικότητες, θα σταθώ στο γεγονός πως τέτοιες συμπεριφορές, είναι αποτέλεσμα ελλειπτικής προσωπικότητας με τεράστια θεματάκια. Αυτές οι γυναίκες ή οι άνδρες που φωνάζουν και δέρνουν τα παιδιά τους είναι συνήθως οι τύποι που σκύβουν το κεφάλι στην δουλειά, καλημερίζουν με ένα τεράστιο χαμόγελο τους άλλους ένοικους της πολυκατοικίας και φεύγουν βιαστικά, δεν παίρνουν ποτέ θέση για ένα θέμα αλλά κοιτάνε να τα πάνε καλά με όλους και όταν γυρνάνε σπίτια τους και κλείνει η πορτούλα βγαίνει όλη η καταπίεση χρόνων σε 2 ανήλικα. Μισητή μορφή που με την μόνιμη προσποιητά χαμογελαστή καλημέρα νομίζει πως δεν ακούγεται.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Δεν θα επαιρνα ορκο σε αυτο, αναλογα με τον χαρακτηρα που εχουν αναπτυξει εως τωρα...
Αλλα ναι, η πλειοψηφια, μεταγενεστερα παρουσιαζει "περιεργες" συμπεριφορες.

Ο γιός της τον έχει ολοκληρώσει, αν δεχτούμε την άποψη πως ο χαρακτήρας ολοκληρώνεται μέχρι τα 6 και το παιδί είναι γύρω στα 8, το κοριτσάκι έχει ακόμα δρόμο.
Δεν ξέρω αν και πιστεύω πολύ στο υλικό που είμαστε φτιαγμένοι νομίζω πως το περιβάλλον παίζει τον μεγαλύτερο και τρομακτικότερο ρόλο.
Σπάνιες οι περιπτώσεις υπέρβασης. Δυστυχώς.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Χθες στις ειδήσεις του άλτερ άκουσα με τα αυτάκια μου (και μετά μου έπεσαν ) πως ένας γραμματέας/σφουγκοκολάριος του Ακη Τσοχατζόπουλου ζήτησε μεγαλύτερη μίζα απο την προβλεπόμενη που είχαν συζητήσει για την αγορά υποβρυχίων, γιατί "κουράστηκε" να πείσει τον Ακη να τα αγοράσουν.
Μερικές φορές η λογική δεν φτάνει, το παράλογο επίσης, η ξεδιαντροπιά σε κάνει και απορείς, η λαμογιά χαρακτηρίζει και εκεί που συμφωνώ εν μέρει ως προς το ηθικό κομμάτι της δήλωσης του Πάγκαλου μαζί τα φάγαμε, λέω αντε γ@μ!σου Πάγκαλε, Τσοχατζόπουλου, Βουλγαράκη, Δούκα, γιέ του ταχυδρόμου...

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Μα φυσικά θα κάνει τα στραβά μάτια!
Είναι γνωστό που δεν τον ήθελαν πουθενά, πως είχαν βαρεθεί τις εμμονές του και μου του γύρισε αλλάζω πορεία γιατί κουράστηκα απο την τηλεόραση. Ναι καλά, ο,τι πεις μεγάλε!

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Προτυπο η Τσουλια. Παμε μπροσταααα...

z3et wrote:

Προτυπο η Τσουλια. Παμε μπροσταααα...

Spoiler: Highlight to view

Καλα αυτη η μανα ειναι ΓΙΑ ΠΟΛΛΕΣ ΣΦΑΛΙΑΡΕΣ!

Aν και δεν ενδείκνυται ως μέθοδος διαπαιδαγώγησης. Την δέρνεις.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Τον πιστεύω οτι θα ζήσει ως μαθουσάλας.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

H αβασταχτη ελαφρότητα της Τζο Τόγκου.
Γυναίκα αρπακτικό, φαίνεται απο την μούρη, που αποφάσισε να γίνει σχεδιάστρια μόδας καθώς ο πρώην άντρας της σχεδιάζει ρούχα (του οίκου Κάθι Χέιντελς) γιατί το να ξέρεις να κόβεις πατρόν είναι κολλητικό, ξέρει η αγαπούλα σου? απλό! μαθαίνεις και εσύ. Αυτή η Τζο Τόγκου που λέτε, καθόταν αναπαυτικά σε ένα καναπέ με ένα ποτήρι κρασί σε ωραίο ποτήρι (όπως κάνουν στις αμερικάνικες ταινίες και λύνονται όλα τα προβλήματα τους με την πρώτη γουλιά) και έδινε συμβουλές οικογενεικού περιεχομένου. Ετσι απλά, φυσικά, με το κρασί της, τα καλοχτενισμένα μαλλιά της, το φρεσκοβαμμένο της πρόσωπο αναλωνόταν σε αμερικανιές που έχει δει στις ταινίες. Και εντάξει αν τους τα λένε να τα κάνουν, αυτές τα κάνουν?
Εμπρός στον δρόμο που χάραξαν οι Τζο Τόγκες.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Oχι άλλο κάρβουνο. Μπάστα με τον πριγκηπικό γάμο. Σε όποιο κανάλι και αν γύρισα έβλεπα γαμοεπιστολές, γαμοκαλεσμένους, γαμπριάτικα κουστούμια και τα αμαρτωλά παρελθόντα των μελλονύμφων. Γιατί τόση πρεμούρα για έναν γάμο σε άλλη χώρα? Γιατί βρήκανε μαλλί να ξάνουνε όλοι τους. Γιατί πρέπει να με ενδιαφέρει εμένα να βλέπω άμαξες και κολοκύθες???
Μήπως γιατί το έχει η κούτρα μας να αποζητούμε το παραμυθάκι στη ζωή μας? Μήπως γιατί ο,τι σίριαλ και ταινία έχει βασανισμένους έρωτες και πριγκηπάτα πουλάει σαν τρελό? Μήπως γιατί όλοι μας θέλουμε, οι γυναίκες το πριγκηπόπουλο και οι άνδρες το στέμα?
Εχουμε γαλουχηθεί με παραμύθια που ο βασιλιάς στο τέλος φιλάει την φτωχή πλην τίμια καθαριστριούλα και την παίρνει να ζήσουν στο χρυσοποίκιλτο παλατάκι τους. Στα παραμύθια ο καλός βασιλιάς νικάει δράκους, μοχθηρούς ανταγωνιστές, κακές μητριές και η αγάπη βασιλεύει forever and ever and ever.
Φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Αντε παντρευτείτε πουλάκια μου, να τελειώνει το πανυγηράκι γιατί μας έχουν ζαλίσει τον έρωτα.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"