Aρβύλα versus τακούνι

Όπως διαπίστωσε, οι γυναίκες χρησιμοποιούν περισσότερη εγκεφαλική ενέργεια και χρειάζονται περισσότερο χρόνο σε σχέση με τους άνδρες για να "πιάσουν" ένα αστείο, αλλά, μόλις το καταλάβουν, το απολαμβάνουν πιο πολύ. Επιπλέον, αντίθετα, με τους άνδρες, δύσκολα θα γελάσουν με μια "κρυάδα", καθώς αναζητούν ποιότητα στο χιούμορ.

Είναι αλήθεια, οι γυναίκες δεν έχουμε χιούμορ αλλά απολαμβάνουμε τα "ποιοτικά" αστεία, σε αντίθεση με τους άντρες που γελάνε με πιο εύπεπτα πράγματα. Επίσης οι γυναίκες δεν λέμε καλά τα ανέκδοτα!

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Οι καβγάδες στα ζευγάρια που έχουν περάσεις τις πρώτες γλύκες τους, δηλαδή τα 2 πρώτα χρόνια, γίνονται για τα σόγια και τα λεφτά. Φυσικά την εμμονή με τα σόγια την έχουμε οι γυναίκες. Δεν υπάρχει σόι στην Ελλάδα, και είμαι απόλυτα σίγουρη περί τούτου, που όλοι μιλάνε μεταξύ τους. Δηλαδή όλες οι κουνιάδες, όλες οι συνιφάδες, όλοι οι μπατζανάκηδες όλοι οι γαμπροίόλοι οι δεν ξέρω τι. Ενας υποβόσκων εγωισμός του ποιά είναι καλύτερη απο την μανούλα, την αδελφούλα, την ξαδελφούλα, την σκατούλα έρχεται και τινάζει την μπάνκα στον αέρα. Δεν λέω, τραγικό να κάθεσαι να σπατάλάς το νευρικό σου ρευστό για τα μέλη του σογιού αλλά όταν και ο αγαπημένος σου συζυγούλης ποιεί την νήσαν (πάγια τακτική των αντρών σε τέτοια θέματα) έρχεται και δυναμιτίζει το όλο κλίμα και καταλήγουν οι γυναίκες να μην μιλάνε με κανέναν και ο άντρας τους, το στεφάνι τους να μην σηκώνει βλέφαρο απο την τηλεόραση.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Και τις θες να κανουμε? Να τσακωθουμε με την αδερφη μας η με την μανα μας?

Να σου διαχωρίσω πως δεν είμαι υπέρ των καυγάδων ό,τι χαρακτήρα και αν έχουν. Νομίζω πως τα περισσότερα θέματα λύνονται με ειλικρινείς συζητήσεις και ουχί με μαλλιοτράβηγμα. Δεν γίνεται όμως όταν σου θίγουν την γυναίκα ή τον άντρα εσύ να κοιτάς τα νύχια σου. Αν και είμαι της άποψης πως πρώτο λόγο έχει ο άμεσα θιγόμενος. Γυρίζει π.χ η μητερα της γυναίκας και στολίζει τον άντρας της, τότε αυτός οφείλει να την βάλει στη θέση της, ή η μητέρα του άντρα και υποβιβάζει την γυναίκα τότε και αυτή με την σειρά της χωρίς κατινιές (όσο γίνεται) πρέπει να απαντήσει, αλλά δεν γίνεται να μιλάς εσύ συνεχώς και το κοκόνι σου θυληκό ή αρσενικό να κοιτάει αλλού. Εξαιρετικά λεπτές ισσοροπίες που μάλλον δεν θέλουν να θίγονται απο κανέναν.

Spoiler: Highlight to view

και τρομακτικά παιχνίδια εξουσίας

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Ναι εδω συμφωνω. Απλα νομιζα πως ειπες "αφου τσακωνομαι εγω, θα πρεπει να τσακωθει και ο αλλος/η".

Με τα πρέπει δεν τα έχω και πολύ καλά, άλλα ειδικά για την γυναίκα η "εικόνα" του άντρα της στο μυαλό της είναι πολύ σημαντική και όταν όλο το "οικοδόμημα" εμφανίζει τριγμούς τότε δεν μπορεί να το χειριστεί ούτε μέσα της ούτε έξω της. Ο αντρας απο την άλλη δεν κουβαλάει τέτοιες "εικόνες". Αλλά πως να το κάνουμε και για τα δυο εντελώς διαφορετικά φύλλα η όποιου τύπου συμπαράσταση είναι ηθικό τεράστιο εχέγγυο. Και απόδειξη εξουσίας. Αρρωστημένης ή μη.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Κατι ελεγες Ευη πως εμεις οι αντρες αντεχουμε και καλα το κρυο?

Ναι δηλαδή ναι, ξέχασα να προσθέσω τον παραγοντα ματαιοδοξία. Τον πιο σημαντικό δηλαδή. Πάντα είχα αυτήν την απορία πως αντέχουν χειμωνιάτικα (όχι στην Ελλάδα που το κρύο είναι υποφερτό) και βγαίνουν έξω με τη σαγιονάρα χωρίς ουτε μια ανατριχίλα στην σπονδυλική στήλη. Και φωτογραφίζονται απο όλες τις πλευρές, ανφας, προφίλ, πλαγίως, τρία τέταρτα, σε κατακόρυφο. Απα πα πα

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Τα κορίτσια γεννιούνται με καθορισμένο το φύλλο τους, αντίθετα στα αγόρια πρέπει να τους το διδάξεις.

Κάπου το είχα διαβάσει απο κάποιον παιδοψυχίατρο, αλλά δηστυχώς δεν θυμάμαι το όνομα του.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

eve wrote:

Να σου διαχωρίσω πως δεν είμαι υπέρ των καυγάδων ό,τι χαρακτήρα και αν έχουν. Νομίζω πως τα περισσότερα θέματα λύνονται με ειλικρινείς συζητήσεις και ουχί με μαλλιοτράβηγμα. Δεν γίνεται όμως όταν σου θίγουν την γυναίκα ή τον άντρα εσύ να κοιτάς τα νύχια σου. Αν και είμαι της άποψης πως πρώτο λόγο έχει ο άμεσα θιγόμενος. Γυρίζει π.χ η μητερα της γυναίκας και στολίζει τον άντρας της, τότε αυτός οφείλει να την βάλει στη θέση της, ή η μητέρα του άντρα και υποβιβάζει την γυναίκα τότε και αυτή με την σειρά της χωρίς κατινιές (όσο γίνεται) πρέπει να απαντήσει, αλλά δεν γίνεται να μιλάς εσύ συνεχώς και το κοκόνι σου θυληκό ή αρσενικό να κοιτάει αλλού. Εξαιρετικά λεπτές ισσοροπίες που μάλλον δεν θέλουν να θίγονται απο κανέναν.

Spoiler: Highlight to view

και τρομακτικά παιχνίδια εξουσίας

Σε γενικές γραμμές πιστεύω πως το ζευγάρι πρέπει να θωρακίζεται από εξωγενείς παράγοντες, είτε αυτοί είναι πεθερά,πεθερός, αδερφή αδερφός και δε συμμαζεύεται. Όταν αποφασίσουν δύο άνθρωποι να πορευτούν μαζί και να κάνουν οικογένεια τότε πρέπει να λειτουργούν και οι δύο σαν ομάδα προστατεύοντας ο ένας τον άλλον. Να βάζουν δηλαδή σε προτεραιότητα τη σχέση μεταξύ τους, έναντι της σχεσής μεταξύ των υπολοίπων.

Από όσα "μετράνε"δεν μπορούν να μετρηθούν όλα, και από όσα μπορούν να μετρηθούν "δεν μετράνε" όλα.

Βρε μαζί σου, και συμφωνώ απόλυτα αλλά θυμάσαι κάτι που είχα γράψει στο παντού υπάρχει ένας μύθος? νομίζω πως μετά απο μερικά χρόνια και κάποιες δυσκολίες που μπορεί να τύχουν, μερικοί άνθρωποι στρέφονται στο "αίμα" τους και βλέπουν αυτόν/ην που επέλεξαν σαν αντίπαλο. Ειλικρινά δεν ξέρω γιατί συμβαίνει αυτό. Και είμαι απο αυτούς που υποστηρίζουν πως δεν μας αγαπάει μόνο η οικογένεια μας, αλλά και όλοι αυτοί που επιλέγουμε να συμπορευτούμε. Είτε είναι φίλοι, σύντροφοι εκλεκτικές συγγένιες. Οι σχέσεις είναι πολύ μυστήριο πράγμα και αν υποστηρίζω πως βασίζονται σε πολύ απλά ζητούμενα κάτι χαλάει στην πορεία.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Οσα πιο πολλά μπουκαλάκια έχει μια γυναίκα τόσο πιο ευτυχισμένη είναι. Εχουμε κρέμα για τα πόδια, για τα χέρια, για τα πετσάκια των χεριών, κρέμα σώματος ίδια με το άρωμα μας για να μυρίζουμε για 3 τετράγωνα, σαμπουάν, κρέμα μαλλιών, μάσκα μαλλιών, κρέμα για να μαλακώνει τα μαλλιά μετά το λούσιμο, μετάξι για τα μαλλιά, αποσμητικό ίδιο με το άρωμα, άρωμα ένα για την τσάντα και ένα που ξεκουράζεται σπίτι και μια κρέμα χεριών για την τσάντα.
Οι άντρες μπορούν να κάνουν τα πάντα με ένα σαμπουάν.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Το αιώνιο μπουσούλισμα.
Και αγοράκια και κοριτσάκια, στην αρχή όλα τους τα παιχνίδια είναι με τάπερ και γίνονται πάντα μπουσουλώντας. Περιέργως όσο και αν μεγαλώσει ένας άντρας, απολαμβάνει παιχνίδια που τον "καθηλώνουν" στο πάτωμα, οι γυναίκες όσο να πεις, απο το μπουσούλισμα περνάμε στις βάρμπι, στα κουζινικά και αφού μεγαλώσουμε ασχολούμαστε όρθιες πια με την μάπα μας, στο μεγάλο κυνήγι της τσίτας και της καλονής. Οι άντρες αρχίζουν με τάπερ, συνεχίζουν με αυτοκινητάκια, τρενάκια, λίγο στην εφηβεία μαθαίνουν να "περπατάνε" με ποδόσφαιρο και μπάσκετ και μετά τα 20-25 ξαναγυρνάνε στα πατώματα για να ασχοληθούν με μηχανές, αυτοκίνητα και υπολογιστές.
Είναι σαν να προσπαθούμε εμείς να βαφτούμε μπρούμητα.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Στην αρχή όλα τα παιδακια τρέχουν με τον ίδιο τρόπο. Φυσιολογικά.
Καθώς μεγαλώνουν όμως αλλάζει και το τρέξιμο. Οι άντρες καταφέρνουν να διατηρήσουν το φυσιολογικό τρέξιμο, σαν κανονικοί άνθρωποι οι γυναίκες όμως απο τα 18 και μετά "ξεχνάμε" πως τρέχουν. Δεν εννοώ να φοράς σαγιονάρα και να έχεις 13 τσαντάκια, έτσι ναι δεν μπορείς να τρέξεις. Εννοώ πως δεν ανοίγουμε τον δρασκελισμό μας με τίποτα, τα χεράκια παραμένουν κολλητά σε γωνία στον κορμό, τα βηματάκια αργά και άκρως γελοία, και προσέχουμε μη χαλάσουμε τα μαλλάκια. Ιδρώνεις κιόλας που να τρέχεις τώρα!

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Και εγω ετσι τρεχω, ατιμη καρεκλα...

z3et wrote:

Και εγω ετσι τρεχω, ατιμη καρεκλα...

ασε, τα ίδια και η Φοίβη.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Οι άντρες έχετε μια εμμονή να "πατάτε" την οδοντόκρεμα απο την μέση και πάνω, αντίθετα οι γυναίκες με τα καθως πρέπει σχήματα έχουμε μια εμμονή και πάντα "πατάμε" την οδοντόκρεμα απο κάτω κάτω για να ισοφαρίσουμε το ανομοιόμορφο του τόσο σημαντικού σχήματος.
Επίσης μια άκρως ενοχλητική εμμονή που κατέχει μόνο το γυναικείο φύλλο, είναι το καλοκαίρι το ψυγείο να μην ανοίγει παραπάνω απο 3,2 δευτερόλεπτα. Αν υπερβείτε το χρόνο αρχίζουμε τις παρατηρήσεις.
Ειστε ικανοί να τακτοποιήσετε όλα τα ρούχα σας (σπάνιο) εκτός απο τις κάλτσες. Η θα τις τοποθετήσετε μέσα στα παπούτσια, ή στο πάτωμα, ή στην καρέκλα ή στο μπαλκόνι ή δεν ξέρω και εγώ που, αλλά ποτε μέσα στο πληντύριο ή στο καλάθι για τα άπλυτα. (???)
Ολες οι γυναίκες έχουμε ξεχωριστές βούρτσες απο τους άντρες και πάντα κάνουμε παρατήρηση όταν για κάποιο λόγο ξεχνιέστε και "δανείζεστε" τις δικές μας.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Αυτο με τις καλτσες ειναι ανεξηγητο οντως. Τα υπολοιπα ρουχα, παντα στο καλαθι. Οι καλτσες ομως ποτε. Εγω με τον αδερφο μου δηλαδη (γιατι ο father εχει εκπαιδευτει καταλληλος μετα απο τοσα χρονια ) τις αφηνουμε οπου να'ναι.

Μετα βεβαια τις μαζευουμε αλλιως η mother αρνειται να τις πλυνει...

Ναι μετά απο φωνές και απειλές τις μαζεύετε, αλλά παρόλα αυτά συνεχίζετε να τις στολίζετε σε διάφορα μέρη. Δεν εξηγείται αλλιώς πρέπει να είναι η αντίδραση: εγώ δεν κάνω δουλειές!

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Οι άντρες έχετε μια δυσανεξία στο αλάτι, ουχί του φαγητού, της θαλάσσης. Σας είναι αδύνατο να μείνετε με το αλάτι πάνω σας για πάνω απο μια ώρα, ξύνεστε, γκρινιάζετε και οδηγήστε με ρυθμούς Γιουσέιν Μπολτ στις ντουζιέρες. Ενώ εμείς είμαστε περισσότερο γκρινιάρες, με το αλάτι δεν τραβάμε κανένα ζόρι. Αν μάλιστα η παραλία έχει ντουζιέρα και μικρό μίνι μπαρ ή καφετέρια, για τον αντρικό πληθυσμό αυτό αποτελεί μια μικρή όαση. Μια μικρή τσαλαβούτα, ντουζιέρα και καφές κάτω απο την ομπρέλα.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Οι γυναίκες μπεμπεκίζουν παρά το απαγορευτικό της ηλικίας τους, δηλαδή πάνω απο 4. Κυκλοφορούν με λούτρινα ζωάκια υπο μάλης ακόμα και αν πάνε στην τουαλέτα και μέχρι τα 30 μας τα στολίζουμε στην κρεβατοκάμαρα λες και είναι μαυσωλείο της μαλακής (ψεύτικης) γούνας. Κυκλοφορούμε με παντόφλες πάλι λούτρινα ζωάκια υπερμεγέθη. Δηλαδή τεράστιοι ροζ ελέφαντες στα πόδια μας, λιλά ιπποπόταμοι, φοσφοριζέ αρκούδια που καλούνται να καλύψουν την κακή κυκλοφορία των κάτω άκρων, δεν μας βοηθανε εν τέλει και φυσικά δεν διευκολύνουν και το περπάτημα. Ολη αυτή η και καλά προσκόληση στην παιδική αθωότητα (που φυσικά έχει χαθεί με το πέρας της ηλικίας των 12-13) έρχεται να υπογραμμίσει την με το στανιό ναζιάρικη φύση του θυληκού γατούλα.
Δηλαδή ενώ στα γυναίκες δεν το παρεξηγούμε τόσο, φανταστείτε οι άντρες να κυκλοφορούν με πιτζαμάκια απο εικόνες του διαστήματος στα 30 τους, να κάνουν μπάνιο με αφρόλουτρο υποβρύχιο που δεν αποχωρίζονται παρά τα 26 τους χρόνια και μέσα στην τσάντα τους (οσοι έχουν) να κουβαλάνε μαζί ένα αυτοκίνητο μινιατούρα.
Ούτε στα 3 μέτρα δεν θα άφηνες να σε πλησιάσει.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Οταν τα κορίτσια θέλουν να γίνουν ομορφότερες για τον απέναντι γκόμενο του απέναντι φροντιστηρίου, βγάζουν τις φόρμες και τα all star και φοράνε κοντοκάβαλα τζιν φεόστενα παντελόνια, με χαμηλές κωλότσεπες (για να κρύβεται λίγο η χαμηλοκωλίαση του ελληνικού μοντέλου σώματος ) και τα συνδιάζουν με μποτίνια (πρέπει να καούν αυτά τα ρημάδια να μην ξαναφορεθούν) με τρουκς, αλυσιδες, φερμουαρ. Απο πάνω μια στενή (φυσικά) μπλούζα σε έντονα χρώματα και αν κρυώνουν ένα κοντό μπουφανοειδές. Και ανεβαίνοντας αρχίζει το πραγματικό δράμα. Ξασμένο μαλλί με περίεργες φράντζες, τρεμάμενο eye liner μέχρι τα αφτιά και ένα άρωμα που σκοτώνει ελέφαντα στα 16 χιλιόμετρα.
Οταν τα αγόρια θέλουν να εντυπωσιάσουν την απέναντη γκόμενα του απέναντι φροντιστηρίου (και δεν διαθέτουν σκουτεράκι) απλά φοράνε ένα τζιν (καθαρό), ένα φούτερ λίγο καλύτερο απο τα καθημερινά (καθαρό) και τόνους κολώνιας και αυτοί, που απλά "κλέβουν" απο τον πατέρα τους.
Φανταστείτε τώρα όλο αυτό το κινητό αρωματοπωλείο να περνά τον δρόμο.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Η παρατηρητικότητα σπαει κοκαλα

Oh yes!

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Ανδρες και σεξ.
Η πιο ξεκάθαρη σχέση. Αλήθεια το θαυμάζω. Οι άνδρες εκτός απο το γεγονός πως το σεξ είναι το πρωταρχικό που σκέφτονται, δεν μπερδεύουν ποτέ τα πράγματα. Γι' αυτούς είναι μια ζωτικής σημασίας "σχέση" και την αντιμετωπίζουν με την σοβαρότητα της κάθε στιγμής.

Γυναίκες και σεξ.
Oh my god!!! Οι γυναίκες χρησιμοποιούμε το σεξ για να κερδίσουμε πράγματα, για να χειριστούμε τον άλλον και φυσικά οι τραυματισμένες περιπτώσεις για να καλύψουν τα συναισθηματικά τους κενά, πιστεύοντας πως πήδα-πήδα θα σταματήσουν να ακούγονται τα αρνάκια.
Αφού καλύφθούν όλα τα παραπάνω τελευταία στη λίστα έρχεται η ευχαρίστηση.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Οι γυναίκες δεν έχουμε φαντασία.
Σε αντίθεση με τους άνδρες που είναι το δυνατό τους σημείο.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Αντρας vs Γυναικα σημειωσατε X (αν και οι παραγραφοι του αντρα με εκαναν να γελασω πολυ περισσοτερο... τυχαιο? ).

Μεταφέρω τα λόγια ενός διαφημιστή.

Για να αγοράσει μια γυναίκα, πρέπει να την πείσεις πως αυτό που θα πάρει θα το έχει μόνο αυτή. (true)
Για να αγοράσει ένας άνδρας, πρέπει να τον πείσεις πως αυτο που θα πάρει το έχουν όλοι οι υπόλοιποι άνδρες.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Oι γυναίκες τρελαινόμαστε να αναλύουμε τα πάντα. (για συναισθηματικά θέματα)
Η ανάλυση
Της ανάλυσης
την ανάλυση
Ωωωωωω ανάλυση!!!!
Το παράδοξο ποιό είναι? Δεν λύνουμε σχεδόν τίποτα, παρά το τόσο ζάλισμα.

Οι άνδρες αντίθετα, δεν αναλύουν τίποτα, όπως δεν λύνουν και αυτή με την σειρά τους, για άλλους λόγους όμως απο εμάς.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"