Cine... tube

American Beauty.

Η σκηνη με τον γκει στο τελος ηταν ub3r! Οι ερμηνιες επισης ub3r (οκ, η ξανθια σεξοβομβα ηταν μετρια κατε με).

ΥΓ: Εχει και δυο πολυ ωραια soundtrack, παιζουν και τα δυο κατα της διαρκεια της ταινιας αρκετα...

Εξαιρετική ταινία, και όλοι παίζαν καταπληκτικά.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Ξαναγυρίζω στις ώρες καθώς το έβλεπα χθες στα διαλλείματα του άρχοντα και θυμήθηκα πάλι έναν εξαιρετικό διάλογο σε μία υπέροχη σκηνή (απο τις καλύτερες που έχω δει) ανάμεσα στον Εντ Χάρις και στην Μέριλ Σρίπ. Μοναδική ατάτα του Εντ Χάρις απευθυνόμενος στην Μέριλ Στρίπ: "Kυρία Ντάλογουει (έτσι την αποκαλούσε) πάντα έδινες πάρτι για να καλύψεις την σιωπή". Αρχίζει στο 0,25.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

9/11 η μέρα που πάγωσε η Αμερική και ολόκληρος ο κόσμος. Για μένα η καλύτερη ταινία/ντοκιμαντέρ του Μάικλ Μούρ. Κατά την διάρκεια αυτού του ντοκιμαντέρ νομίζω είχα τις περισσότερες διακυμάνσεις συναισθημάτων. Καταπληκτική δουλειά, αλήθειες που μένουν κρυμμένες, άλλες όχι, άλλες δεν τις αντιλαμβανόμαστε καν και άλλες που βγαίνουν στο φώς τόσο έντονα που μας αποπροσδιορίζουν.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Ξαναγυρίζω στον κύκλο των χαμένων ποιητών. Η στιγμή που ο ντροπαλός, διστακτικός, παιδί της μαμάς Ιθαν Χόκ ανακαλύπτει μαζί με αυτόν και εμείς, το μεγαλείο του. Και όλα άρχισαν απο μια δειλή κραυγή, που θέριεψε!!!

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Katapliktikh kai polu prosopikh skinh ths tainias the doors tou oliver stone pou egw prosopika latrevw...

Epeidi to adokimasto kai to ap' allou fermeno, den to antexoun oi anthrwpoi, ine nwris, m' akous. Einai nwris akomi mes ton kosmo auton agapi mou na milw gia sena kai gia mena..

alithia omws...no coms

Epeidi to adokimasto kai to ap' allou fermeno, den to antexoun oi anthrwpoi, ine nwris, m' akous. Einai nwris akomi mes ton kosmo auton agapi mou na milw gia sena kai gia mena..

i love this part...

Epeidi to adokimasto kai to ap' allou fermeno, den to antexoun oi anthrwpoi, ine nwris, m' akous. Einai nwris akomi mes ton kosmo auton agapi mou na milw gia sena kai gia mena..

I Soliti Ignoti : Ο Marcello εκπληκτικός oπως πάντα αλλα ο παππούς ήταν το κάτι άλλο

Καλύτερα η ουτοπία παρα η μουγκoπία

Μάλλον ό,τι έχει σχέση με αποκαλύψεις σε τίτλους ταινιών, είναι πιασάρικο. Ο Μελ Γκίμπσον έχει αποδείξει πως του αρέσει να καταπιάνεται με δύσκολα θέματα, πεθαμένες γλώσσες και ιστορίες που σίγουρα τις φωτίζει με έναν δικό του τρόπο. Πολλοί το apocalypto το θεώρησαν πολύ ωμό και βάρβαρο, αλλά ας μην ξεχνάμε πως αναφερόταν σε έναν πολιτισμό απο τους πλέον βάρβαρους. Την θεωρώ πολύ καλή ταινία και βρίσκω την διανομή εξαιρετική.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Boys Don't Cry.

Δεν ηξερα (πριν την δω) πως μιλαμε για πραγματικη ιστορια.

Πολυ καλη, 8/10.

Eνώ είναι καλή ηθοποιός η Χίλαρι Σουάνκ (την προτιμώ στο million dollar baby) για κάποιο λόγο δεν μου αρέσει.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Γκραν Τορίνο. Το παράδοξο φαινόμενο που ακούει στο Κλίντ Ιστγουντ, κατάφερε να κάνει ταινία με το όνομα ενός αυτοκινήτου και να είναι εξαιρετική. Αν και ο κύριος Ίστγουντ κάνει καθαρά αμερικάνικο σινεμά και έχει μια έφεση στο μελό (ουχί κακό όμως) αποδυκνείει πως το όνομα ενός αυτοκινήτου σε καθηλώνει τόσο πολύ.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Και επειδη το ανεφερα...

Django. Αν ειχα φαγητο εκεινη τη στιγμη μπροστα μου μαλλον θα το ειχα κερασει στα κεφαλια των μπροστινων. Δεν θυμαμαι κατι αλλο, παρα μονο οτι γελαγα δυνατα (πολυ δυνατα για σινεμα και τετοιου ειδους ταινια).

Το διαφορετικο ending της αμερικανικης εκδοσης του Big Blue. Αν και πιο κοντα στην πραγματικοτητα, μαλλον δεν τo προτιμω.