Τα άνθη του κακού

"Δεν ήξερα, ήταν ένας καλός φιλήσυχος άνθρωπος, δεν έδινε ποτέ δικαιώματα, πέσαμε απο τα σύννεφα" και όλα αυτά που λέει ο περίγυρος κάθε φορά που πιάνεται ένα αρχίδι που έχει κακοποιήσει σεξουαλικά ένα παιδί. Και κάπως τώρα αχνοφαίνεται να αλλάζει κάτι ως προς την αντιμετώπιση της "δημοσιότητας" κάθε τέτοιας είδησης. Σε αφίσα/κάρτα/κορνίζα το όνομα και η σκατόφατσα κάθε λεχρίτη.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

O πατέρας της ήταν φαινόμενο στην μουσική βιομηχανία και δεν μπορούσε να συμβιβαστεί με το μέσα του. Η κόρη του αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει ποιος ξέρει για ποιούς λόγους. Μερικές οικογένειες κουβαλάνε τόση αρρώστεια που φτάνει για ένα χωριό. Διάσημα τέκνα καλλιτεχνών έχουν σκοπό της ζωής τους να αποδείξουν πως είναι καλύτεροι απο τον πατερούλη και την μανούλα. Και κάπου εκεί αρχίζει να σημαίνει η "σειρήνα". Σχεδόν ποτέ δεν είναι καλύτεροι, σχεδόν ποτέ δεν καταφέρνουν να ορθοποδήσουν, σχεδόν ποτέ δεν είναι ευτυχισμένοι. Δεν ξέρω αν φταίει η διαπαιδαγώγηση, (σίγουρα σε κάποιο βαθμό) δεν ξέρω αν φταίει η μίμιση, δεν ξέρω αν φταίει ο υπέρμετρος εγωισμός, του τώρα πρέπει να "σκοτώσω" τους γονείς, αλλά είναι πολυ κρίμα να είσαι μόλις 15 και αντί να γκομενίζεις ή να δοκιμάζεις ρούχα να παίζεις με υπνωτικά χάπια και ντρόγκες.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Aχου μωρέ αυτά τα εντελώς αυθόρμητα με τρελαίνουν. Τι έκανε λέει πριν πέσει για ύπνο. Ξέρω γώ! Η έκπληξη θα ήταν να πάει για ψαροντούφεκο και για κυνήγι κίτρινης πεταλούδας με φοσφοριζέ τελειώματα στα φτερά. Οχι να ξεβαφτεί (οπως κάνουμε όλες όταν γυρνάμε απο τσάρκα) και να φανεί το διαφημιστικό προιόν το οποίο λανσάρει.

Υ.Γ εγώ πάντως πριν κοιμηθώ, φορώ βατραχοπέδιλα και μια μπέρτα κόκκινη γιατί που ξέρεις τι πρόκειται να συμβεί εκεί γύρω στο rem μου.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Πόσο τραγικό, πόσο αδαής, πόσο λανθασμένα προσπαθεί κάθε εικονολάτρης να λάβει την "ιερή εικονίτσα", ώστε να την δείχνει στο καφενείο της γειτονιάς του, αλαλάζοντας πως κάποιος διάσημος πολιτικός ανήρ τον επιβράβευσε για την "συμβολή" στο κόμμα, δινοντας του την μουτσούνα του.
Για αυτό αυτή η χώρα είναι καταδικασμένη να μένει στα σκατά. Γιατί οι περισσότεροι είναι του δόγματος, εεεε τόσες μύγες πάνε πάνω τους (στα σκατά εννοώ) όλο και κάτι δεν θα ξέρουν???

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Πονεί κεφάλι, κόβει κεφάλι. Μάλλον έτσι σκέφτηκαν τα "μεγάλα κεφάλια" και αποφάσισαν να κλείσουν την έρτ, λες και ήταν κανένα ψωρομάγαζο που αποφάσισαν να κατεβάσουν ρολά. Ναι ήθελε εξυγίανση, ναι είχε καρεκλοκέντραυρους, ναι είχε πάσης φύσεως ρουσφετάκια, αλλά όταν κλείνεις το δημόσιο κανάλι της χώρας εκτός απο ανήθικός, παραδέχεσαι και την ανικανότητα σου να εξυγιάνεις ένα μέσο. Δεν είδα να προχωρεί η κυβέρνηση σε εκαθαρίσσεις στη ΔΕΗ γιατί μάλλόν το πολιτικό κόστος θα ήταν αβάσταχτο και επειδή απο άνδρες πάσχουμε, τα "κορίτσια" αποφάσισαν χα! τι πιο εύκολο? θα κλείσουμε την καημένη την ερτούλα. Ε ο κόσμος δεν θα ξεσηκωθεί πολύ γιατί οι μισοί πρεσβεύουν το καθίκια/ρουφιάνοι/δημοσιογράφοι και έτσι θα κάνουμε μια καλή αρχή στις απολύσεις που ζητεί η Τρόικα.

Υ.Γ είναι τόσο λυπηρό να βλέπεις ανθρώπους ανήθικους....

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Θα με αγαπάς για πάντα? Μεχρι να πεθάνω. Η εσύ. Κάπως έτσι σκέφτηκε η τρυφερή μανουλίτσα και σκότωσε το γιό της επειδή ήταν αυτιστικός και δεν άντεχε να τον φροντίζει άλλο.
Είμαι πάντα καχύποπτη με τις αγάπες (κυρίως αυτές που διατυμπανιίζονται) και ακόμα περισσότερο με τις υποτιθέμενες ανιδειοτελείς αγάπες. Οτι πάντα η μάνα "πεθαίνει" στην αγάπη για το βλαστάρι της. Ναι το είδαμε. Μέχρι το κόκκαλο...

Υ.Γ κακό ψόφο καλή μου. Αργό και επώδυνο.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

super size me.
Δεν έχω τίποτα με τις αισθητικές επεμβάσεις, αλλά όταν γίνονται μόνο και μόνο για για τροφή της ματαιοδοξίας μας και για να παινευόμαστε, αααααααααα κοιτάξτε κορίτσα τα νέα μου βυζά, ε, τότε άστο καλή μου, μην το δείχνεις on camera και σε αμερικάνικο ριάλιτι που γεννοβολάνε με το που τους ερθει η περίοδος. Η τηλεόραση καλώς η κακώς "διαπαιδαγωγεί" (οταν είναι ανοιχτή ) και καλό θα είναι, ορισμένα "κομμάτια της" να πετιούνται.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Βρε καλώς το κορίτσιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι! Αν ήξερε οτι την αποκάλεσα κορίτσι θα με λάτρευε δεν το συζητώ, εδώ μαζί με τον Ηλία Ψινάκη μοιράζεται το συγγραφικό της πόνημα ανάμεσα σε σαμπάνια, πανσέληνο και το ευχάριστο αεράκι του κυκλαδονησιού. Πολύ μου αρέσουν όλες αυτές οι μανταμίτσες που μεγαλοπιάνονται, φοράνε 18 σειρές μαργαριτάρια, όλο το ζαίρ σε διαμάντια στα χέρια και μετά γράφουν ένα βιβλιαράκι να μας εξιστορίσουν τον ταπεινό τους βίο. Μα βεβαίως κάνουν και φιλανθρωπίες, πως θα ξεπλύνουν τόση υποτιθέμενη ενοχή?

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Βρε βρε καλώς το ψυχοτέτοιο μεσημεριάρικο, είσαι επιεικώς ηλίθια και θες να γίνεις ντιρλα αλλά όχι αντιληπτή (!!) παίρνεις ένα ταμπόν το βουτάς στο ποτό και με τις γνωστές διαδικασίες το τοποθετείς όπου είναι η χρησιμότητα του. Και μετά σε μαζεύουν απο νοσοκομεία, γιατί ναι μεν δεν μυρίζει η ανάσα αλκοολίκι αλλά ο οργανισμός σου κάνει πάρτι απο το οινόπνευμα.
Πρώτον όποιος μεθά για να περάσει καλά, είναι προβληματικός μιας και αυτά είναι "δεκανίκια" σε ότι δεν μπορείς να προσφέρεις εσύ στον ευατό σου. Δεύτερον παίζεις με την ζωή σου, γιατί έχεις την ενοχή μη σε πιάσουν λιάρδα, αλλά τις μαλακίες δεν μπορείς να τις αποφύγεις γιατί όπως είπα παραπάνω είσαι επιεικώς ηλίθια. Τρίτον, ρε κορίτσια! ρε κορίτσια! ωριμάστε επιτέλους αν θέλετε να αποφύγετε, το "ήμουν πιωμένη δεν ήξερα τι έκανα", ας αποκτήσετε επιτέλους αρχίδια στο να προσφέρετε στους εαυτούς σας τις συγκινίσεις που επιθυμείτε!

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

O,τι και καλά τι? φτιάχνουμε το "ασχημότερο" μοντέλο για να μην ταυτίζονται με το "ιδανικό" τα κοριτσόπουλα?
Πρώτον στη ζωή κάθε γυναίκας πάντα θα υπάρχει μια ομορφότερη/εξυπνότερη/καλυτερότερη/νεότερη και πάει λέγοντας οπότε, το να χολοσκάς για το παραπάνω απο σένα κακό θα σου κάνει, καθώς "ιδανικά" σχήματα πάντα θα υπάρχουν, δεύτερον δηλαδή αν κάνετε άσχημες κούκλες βοηθάτε τα ανήλικα να διαμορφώσουν πιο υγιή πρότυπα? Και αυτό ύποπτο, καθώς και στα ασχήμια ενυπάρχει ψυχολογικό αρνάκι που βελάζει, τρίτον με την ίδια λογική να μην υπάρχουν κόμικ γιατί διαστρευλώνουν την εικόνα των νέων για την πραγματικότητα. Αλήθεια λέω, εγώ μετά απο τόσα κόμικ που έχω διαβάσει νομίζω πως είμαι η Psylocke, με τα νύχια του Γούλφι, τα γκατζετάκια του νυχτεριδόπαιδου και για καβάντζα έχω και έναν κρυπτονίτη στο τσαντάκι μου.

Υ.Γ έλα παιδιά σοβαρευτείτε.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Τάξε μου.
Ενα μικρό παιδί με 3 ονόματα. Ενα του αγίου (!!!!) που το έταξαν, ένα του ένα παππού και ένα του άλλου. Και εγώ η κακιά ρώτησα, πως το φωνάζετε ψίτττττττττττ? Δεν μου έδωσαν σημασία και δεν συνεχίστηκε άλλο.
Αλλά εξκιόυζμι, τάζεις ένα μωρό ή ένα έμβρυο σε κάποιον για να το φυλάει? Μα αν τα λέω καλά, που μπορεί και όχι, καθώς είμαι άσχετη περί σταυρών και λιβανίων ο καλός θεούλης (πάλι) ή ο καλός άγιος, a priori θα φυλά και θα προσέχει το παιδί σου, τι το "θυσιάζεις" λοιπόν? Φυσικά απο φόβο.
Ε εγώ τέτοιες πίστες δεν τις παραδέχομαι και φυσικά τρέχω μακριά απο τέτοιους ψυχαναγκασμούς.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Kράτα με. Ασμα της μπουζοκοντίβας Πάολα. Δεν το αντέχω και σχεδόν το ξέρω απο όξω. Δυστυχώς. Δίπλα στο σπίτι μου, ζουν 3 μικρά κορίτσια ηλικίας 7-10 περίπου, κάθε απόγευμα, κάθε όμως, βγαίνουν τα μικρά και το παίζουν Παολες χορεύοντας και τραγουδώντας με γατισιες κινήσεις το άσμα. Με γυναικείες φιγούρες, ουχί παιδικές και χαίρονται γονείς/παππούδες, κοίτα το βρε πως χορεύει και πως κουνιέται.
Ναι.
Τα μικρά παιδιά και κυρίως τα κορίτσια μεγαλώνουν πιο γρήγορα και θα μιμηθούν συμπεριφορές γυναικείες. Απο πολύ νωρίς. Δεν είναι κακό αυτό, κακό είναι να εισαγάγεις ένα μικρό παιδί ΜΟΝΟ σε αυτά. Καλός ο κόσμος της γυναίκας δεν λέω, έχει χάρη το τακούνι και το κραγιόν, αλλά να έχει περάσει πρώτα η παιδική ψυχή και απο παιδικά τραγούδια, ας έχουν σκιστεί τα γόνατα απο κυνηγητό, ας έχει διαβαστεί και κανένα παιδικό παραμύθι γιατί εξκιούζμι κιόλας, η πολύ Τατιάνα, το πολύ o.k (το κατινοπεριοδικό) το πολύ κοίτα πως τσιφτετελίζεται μικρό κορίτσι (με καμάρι) θα γεννήσουν ολέθριες γυναικείες συμπεριφορές στο μέλλον...

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Επιλόχεια κατάθλιψη? Μιντχάουζεν by proxy? Απλή οργή? Ασυναισθηματική? Δεν ξέρω και δεν με ενδιαφέρει. Μπορεί και όλα, μπορεί τίποτα, απλά η συγκεκριμένη μπορεί να ήταν "κακός σπόρος" ανέκαθεν. Μπορώ να κατανοήσω πολλές "δικαιολογίες" για πολλά εγκλήματα, εν ψυχρώ, πάθους, φθόνου και πάει λέγοντας. Οταν όμως υπάρχει "σχεδιασμός" μιας τόσο απεχθούς δολοφονίας και φυσικά υπάρχει κατανόηση κακού και καλού όπως λέει ο Ντάγκλας, εξκιούζμι κιόλας, μια λύση υπάρχει. Θανατοική ποινή.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Μη με ξεχνάς. (απαιτούμενο)

Βολτάρωντας στα στενοσόκακα του ίντερνετ "θαυμάζω' φωτογραφιούλες ινστανγκραμικής εμνεύσεως απο την Δεσποινούλα την Βανδή, την Ελλη Κοκκίνου και διάφορες άλλες μπουζοκοντίβες που περιφέρουν τα καλογυμνασμένα τους κορμιά απο φακό και φακό. Καλά κάνουν τα κορίτσια (απο την μία) καθώς έχουν να τραγουδήσουν σουξέ απο, χμμμμμμμμμμμμμμ δεν θυμάμαι. Αν υποθέσουμε πως έτσι κρατούν τον "μύθο" τους ζωντανό, θα πρόσθετα πως δεν υπήρξαν ποτέ περσόνες τόσο ικανές ώστε να συντηρούν την καριέρα τους, μόνο με μπουστάκια και ναζάκια. Η πίστα είναι άτιμο πράγμα, ή θα είσαι "2η" ντίβα τύπου Πάολα με ειλικρινέστατες απαιτήσεις περί λαικότητας, ή θα είσαι ανερχόμενη Ντέμυ και Ελένη Φουρέιρα που γίνονται μαζικά είδωλα σε δέρματα με σπυράκια. Αν δεν επηρεάζεις αυτές τις δυο δυνατότατες μάζες είσαι χαμένος. Balmain φουστανάκια είναι δύσκολο να πουλήσεις σε 15ρικα που χαλάνε το χαρτζιλίκι σε κάρτες ανανέωσης και επίσης η "κομμωτριούλα" που βαυκαλίζεται με Πάολες δεν ξέρει τι είναι καν το Balmain.

Υ.Γ οπως έλεγε και ο Σεφέρης, "την μνήμη όπου και να την αγγίξεις πονεί".

Υ.Γ2 άουτς κορίτσια, άουτς.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Kάθε χρόνο, τέτοια μέρα.
Του προφήτη Ηλία και το έχουν "τάμα" να διοργανώνουν λαικές βραδιές με λαικούς βάρδους για να διασκεδάσουν τις λαικές μάζες. Και δεν έχω τίποτα με την λαικότητα, έχω θέμα με τον λαικισμό. Κακοφονίξ των πανυγηριών με κακοκουρδισμένες μπάντες και τεράστια μεγάφωνα μην τυχόν και δεν ακούσει κανείς το χιλιοπαιγμένο σ΄αγαπω γιατί είσαι ωραία, εξκιούμζι κιολας, αλλά γκόσαμε πια με την πεντάμορφη. ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΚΑΡΒΟΥΝΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ. Και στιβάξανε τις πλαστικές καρεκλίτσες να κάτσουν οι κατινούλες με τον φλεβίτη και τα ζακετάκια στον ώμο, γιατί κάνει μια ψυχρούλα εκεί γύρω στις 11 και βάλανε και μια μεταφερόμενη σουβλακερί παραδίπλα μην τυχόν και πεινάσει ο συνταξιούχος, άλλωστε ένα σουβλάκι τι κόστος έχει???? σιγά το πράγμα! καταπίνεται εύκολα το "γατί" που έχει πάνω συνοδεία μιας μπύρας και ενός ξεκούρδιστου ντραγκ ντρουνγκ.
Στα χρόνια της κρίσης και της πτώσης πάσης φύσεως αξιών ο κόσμος πρέπει να ακούει προσεγμένη μουσική ουχί νοσταλγούς της Εφης Θώδη. Αλλιώς κάθε φορά που θα μας μπήγουν την κεφάλα μας, μέσα στα σκατά εμείς θα αναφωνούμε, χτύπα και αλλο θα τα αντέξωωωωωωωω

Y.Γ το νου σας "λεβέντες" οι παρακάτω κυρίες διάλεγαν τους άξιους...

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Και νάααααααααααααα τοοοοοοο το θείο βρέφος. Κλαπ κλαπ κλαπ, να βάλω τα καλά μου τα υμίψηλα μου, μην πάω να ευχηθώ και σαν τον γύφτο. Το κρίμα είναι πως δεν στοιχιματίζω, καθώς δεν το έχω καθόλου το σπόρ, αν και θα έπρεπε, καθώς η διαίσθηση μου λειτουργεί στα κόκκινα. Ημουν σίγουρη (σχεδόν) πως θα είναι αγόρι, όχι λόγω διαίσθησης αλλά για τον απλούστατο λόγο πως δεν το έλεγαν. Ξέρετε, όλος ο κόσμος και ειδικά οι γαλαζοαίματοι προτιμούν αγόρια. Το έμβρυο (το αρσενικό) το προστατεύεις υποσυνείδητα, μην τυχόν πάθει κάτι και δεν βάλει την κορώνα στην κεφάλα, το προφυλάσσεις απο την γλωσσοφαγιά και το κακό το μάτι, ακόμα και μέσα στον πλακούντα. Τα κορίτσια όσο να πείς, 7ψυχες και δεύτερης διαλογής "πράγματα" δεν τα "υπολογίζεις" τόσο. Το θέμα είναι να έρθει ο γιός. Ο πασάς, ο άρχοντας, ο συνεχιστής του ονόματος, ο γαμάω της γειτονιάς, ο μάστερ οφ δε γιούνιβερσ. Και κάπως έτσι με αυτόν τον άγραφο νόμο, με αυτήν την ελεινή "συμπεριφορά" μεγαλώνουμε συνεχιστές του γένους και δεύτερες δεσποσύνες...

Υ.Γ κάθε παιδί είναι ιερό, είτε κατουράει όρθιο είτε καθιστό. Ολα τα άλλα είναι για κάφρους που θέλουν να περηφανεύονται πως μεγαλώνουν "βασιλιάδες".

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

What does he do, this man you seek?

H καλύτερη ίσως ατάκα απο την σιωπή των αμνών, έρχεται να δώσει φώς στην αιτία των περισσότερων εγκλημάτων.

Και συνεχίζει ο δρ Λέκτερ. "Εποφθαλμιά Κλαρίνς". "Ποθούσε αυτό που έβλεπε καθημερινά".

Πραγματικά δεν ξέρω αν μπορούσε να αποτραπεί, η φρικτή δολοφονία των δυο ανήλικων παιδιών, αλλά είμαι της άποψης πως σχεδόν πάντα ξέρουμε/διαισθανόμαστε/πιάνουμε στα πράσα, συμπεριφορές που αγαθές δεν τις λές. Βέβαια έξω απο τον χορό θα μου πείτε, πολλά τραγούδια λες, (συμφωνώ) αλλά όλα τα παραπάνω δεν πηγάνουν απο υψηλή μόρφωση και ρετουσαρισμένη κουλτούρα αλλά απο υγιή συναισθηματισμό.
Εδώ σκάω, δεν θέλω να καταχωρηθούν τα γραφόμενα μου ως απόπειρα ψυχιατρικής προσέγγισης. Δυο παιδιά έσβησαν. Αυτό έχει σημασία.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

"Aνεκδοτάκι" που λέγεται στους ιατρικούς κύκλους...
"Αν κάποιος θέλει να κάνει μεγάλη καριέρα, γίνεται ή χειρουργός ή ψυχίατρος. Αν ένας γιατρός δεν τα πιάνει με την πρώτη γίνεται γυναικολόγος".
Μου εξομολογείται μια φίλη," Εύη ήμουν 9 μηνών έγκυος και ο γιατρός μου με έβαλε να κάνω επεμβασούλα για κονδυλώματα".
-Φυσικά σε ιδιωτικό νοσοκομείο που η αμοιβή του γιατρουδάκου είναι ίδια με αυτή που δίνεις στο εξαίρετο "ξενοδοχείο" που σε χειρουργεί ο φραγκοφονιάς.
"Την έκανα, όλα καλά, μετά γέννησα και το παιδί μου, μέχρι που λίγο καιρό μετά, πήγα σε άλλον γιατρό, ρώτησα για την πορεία των κονδυλωμάτων και μου απάντησε πως ποτέ δεν είχα. Δεν τον πίστεψα καθώς είχα τυφλή εμπιστοσύνη στον πρώτο γιατρό μου. Μετά πήγα και σε τρίτο και μου είπε ακριβώς τα ίδια".
-Εκτός απο το γεγονός οτι χειρουργεί κάποιος αβέρτα κουβέρτα οποιαδήποτε γυναίκα (ψευδώς) για να τσεπώσει 1.000 ευρόπουλάκια βάζει και ένα ζευγάρι στην εντελώς χυδαία διαδικασία να ρωτάει ο ένας τον άλλον πότε αλληλοκερατώθηκαν. Γιατί τα κονδυλώματα κολλάνε μόνο με σεξουαλική επαφή και ο χρόνος επώασης τους είναι 2 χρόνια μάξιμουμ. Λέει μια παπάρα ένας αλήτης γιατρός και αρχίζουν οι περιπέτειες για ένα ζευγάρι. Πρώτα να εξασφαλίσουν την καλή τους υγεία και μετά να βρούν τον κερατά της υπόθεσης.

Υ.Γ εκτός απο απόλυτη χυδαιότητα, εκτός απο μεγάλη αλητεία, εκτός απο επαγγελματική και προσωπική ανηθικότητα, έχεις να λογιαριαστείς με έναν γιατρό που στο μυαλό του κολυμπάνε μόνο ευρόπουλα. Αλλά δεν πειράζει μωρέ, φτάνει που γέννησες και που σου κράταγε το χεράκι ο γιατρουδάκος όταν σου έδειχνε το "σπλάχνο" σου.

Υ.Γ έχω την εντύπωση πως για ολα τα παραπάνω οι γυναίκες φταίμε. Ευχαριστώ.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Η εφημεριδούλα εσπρέσο (όπως μου τόνισε ο φίλος Αρης, ντάνκεσεν )βγήκε με πρωτοσέλιδο στο νεκρό κορμί του Μιχάλη Ασλάνη. Μάλιστα. Τι θέλει πάντα ο θεατής? αίμα-σπέρμα-ιδρώτα. Ολοι μας έχουμε έμφυτη την τάση να θέλουμε να ξέρουμε και να δούμε το "φονικό", ικανοποιεί μέσα μας το, δεν θα συμβεί ποτέ σε εμάς και το θα συμβεί σε εμας. Ειναι δυο πόλοι συναισθηματικά πολύ κοντά ο ένας στον άλλον. Εμπορικά, δεν εξυπηρετεί τίποτα παρά μόνο φράγκα και αρνούμαι να γίνω θεατής ενός ανθρώπου νεκρού που γίνεται λεπτό με το λεπτό κουμπαράς στο ταμείο της κάθε φυλλάδας.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Aχά! αχά! αχά! γιατί το δεύτερο τεστάκι μάλλον δεν θα δείξει ταυτοποίηση 99,99% και είπε έλα μωρέ, ας το ξαναπαίξω το θεματάκι έτσι για να φανώ λιγουλάκι και εγώ. "Αναγκασμένος" δεν είναι κανένας να αγαπά ένα παιδί που έτυχε? δεν έτυχε? αποκτήθηκε με δόλο? χωρίς? αλλά είναι για πάντα δέσμιος να είναι μια ζωή "κύριος" πρωτίστως στα λεγόμενα του. Και ο μεσιέ Πασχάλης το κύριος μάλλον δεν το έχει συναναστραφεί ποτέ στη ζωή του.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

H ελληνική βιομηχανία μουσικής (γελάμε στο βιομηχανία οφ κόρς) νομίζει πως κάνει μουσική με έναν και καλά ράπερ με φαρδιά παντελόνια, γελοία καπέλα, τατουαζ μέχρι τις αμυγδαλές και μια ομορφούλα γλαστρούλα απο δίπλα που χάνει α α α α α και λα λα λα λα όταν δεν σπικάρει ο παραπάνω μαλάκας. Ντύνονται αμφότεροι γελοία, φωνές δεν έχουν, απλά περιφέρουν στις καλορυθμισμένες κονσόλες τους σε κλιπίδια αμερικανικής εμπνεύσευως περασμένων δεκαετιών προσπαθώντας να γίνουν brand name όταν ακόμα και η μαντόνα βρίσκεται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Καμιά προσπάθεια δεν με ενοχλεί αρκεί να έχει ειλικρίνεια μέσα της. Οταν όμως βλέπω τόσο αυθάδικα και τόσο ξετσίπωτα, αναμασημένα τίποτα να προσπαθούν να με "γλυκάνουν", εξκιούζμι αλλά και μνήμη διαθέτω και επιλογές.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Αίμα και φόβος.
Αν με ρωτήσετε εμένα τι κερδίζει, θα διαλέξω το δεύτερο.
Ο Παύλος Φύσσας δολοφονήθηκε απο χρυσαυγίτη. Και φυσικά όλο το ελλανδιστάν για μια ακόμα φορά είναι παγωμένο. Οπως χιλιάδες φορές άλλωστε σε ίδια ή διαφορετικά περισταστικά. Είμαστε ένα έθνος που μετά απο μια γερμανική κατοχή βαυκαλιστήκαμε με Αντωνάκη Ρέμο, παρακολουθήσαμε λάμψη του Φώσκολου, γιατί η πολύ κουλτούρα καίει τον εγκέφαλο, δεν πήγαμε σε μουσεία γιατί ο θεατρικός φωτισμός μας παραζαλίζει, πήγαμε και φωνάζαμε σε πανάκριβες ζάντες καλωσορίζοντας ένα ποδοσφαιρικό πουλέν, διαβάσαμε μόνο Κωστόπουλο και στοιχιματίσαμε περιουσίες στο χρηματιστήριο αναμένωντας μια τοκογλυφική σεισάχθεια για να αγοράσουμε εξοχικούλι με πισινούλα μέσα. Και τώρα παγώνουμε. Βολικό το ψύχος δεν λέω και κατανοητό μέχρι ενός σημείου το άγχος για τα φροντιστήρια του παιδιού, για την πίεση του παππού, για το ζάχαρο της γιαγιάς. Και κάπου εκεί ανάμεσα στους ψευδεις φόβους για όλα τα νοσήματα της τρίτης ηλικίας και όλα τα σπυράκια του τέκνου σου που μπαλαμουτιάζεται έξω απο τα αγγλικά του, δεν βγάλεις το μυαλό σου έξω απο την κεφάλα σου να ανασάνει λίγο, να ξέρεις φοβισμένε τύπε πως δεν σε ξεχωρίζει κάτι μεγάλο απο έναν χρυσαυγίτη...

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Αφού έχω παρακολουθήσει ειδήσεις για 7 χρόνια αυτές τις ημέρες, μπορώ με βεβαιότητα να πω, πως τα ενσταντανέ των χρυσών αυγών (πέρα απο την πασιφανή αθλιότητα τους) μου προκαλούν γέλια μέχρι δακρύων. Οι "κοπέλες" με τα χοντρά σβέρκη παραταγμένοι σε στρατιωτικά σχήματα, με τα ίδια ρουχάκια, με τα ξυρισμένα σκάλπ, με υψωμένα τα χεράκια (δωρικός χαιρετισμός, μην παρανοήσετε) με τα αρχαιοελληνικά τατουάζ τους και τα τόσα πολλά ψυχιατρικά "αρνάκια" να ξεκουφαίνουν όλους εμάς. Ανίκανοι να σκεφτούν μόνοι, ευνουχισμένοι συναισθηματικά, τυφλά οπαδικοί και τόσο μα τόσο Ορκ.

Υ.Γ μπράβο στα "κορίτσια". Αντε στον πατερούλη τώρα να σας αγοράσει κοκά.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Κάνε έναν σταυρό βρε χρυσό μου, έτσι θα έχεις άφεση αμαρτιών.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Μασουλάει το τέκνο μου ένα κουλούρι και χαζεύει, μια γιαγιά (του χειρίστου είδους) έχει την εγγονή της στο καρότσι και ψωνίζει. Ζωηρός ο δικός σου μου λέει?
Ναι της απαντώ, αλλά έτσι είναι τα παιδιά.
-Και η δική μου σκέτος πούτανος.
...
...
...
παγωτό η Εύη.
Είπε και κάτι άλλο, μετά ξανατόνισε πόσο άτιμη είναι η μικρά αυτή τη φορά με υποκοριστικό.
Η ψυχιατρική τονίζει να μην χαρακτηρίζουμε τα παιδιά (φυσικά δεν αναφέρεται σε τέτοιες εκφράσεις) αλλά τις πράξεις τους. Φυσικά δεν περίμενα να το γνωρίζει ούτε συναισθηματικά η μαντάμ, αλλά το να προβαίνεις σε τέτοιους χαρακτηρισμούς για ένα τρίχρονο είναι αν μη τι άλλο καταστροφικό.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

omg...
και δυστυχως,υποσυνειδητα αυτα θα περασουν και στο παιδι με τα χρονια,μεγαλωνοντας.
δεν ειναι απαραιτητο να αποκτησει ελαφρα ηθη,αλλα το σιγουρο ειναι η εξοικιωση του με την "ασχημη" γλωσσα και η χρηση της,πραγμα το οποιο ειναι αρκετα ενοχλητικο,ιδιαιτερα για κοπελα...

what the hell am i doing here ?
i don't belong here..

εχεις απόλυτα δίκιο αλλά εντελώς συνειδητά, δίνεις στο παιδί ταυτότητα πολύ συγκεκριμένη. Και μετά αναρωτιούνται τι έφταιξε? τι έφταιξε?

Υ.Γ και ομιλώ για συμπεριφορές.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Aφού άρχισαν να κελαηδάνε οι μάρτυτες των χρυσών αυγών και να μιλάνε για προσχεδιασμό της δολοφονίας (ναι λες και δεν το ξέραμε!) ένα μου κάνει εντύπωση. Πόσο καμμένοι είναι οι ορκ δολοφόνοι τους. Οχι κάντε το εικόνα.
Παίρνει ένας τον Ρουπακιά και του λέει. Ελα ρε μαλάκα θα καθαρίσουμε κάποιον σήμερα, έλα εκεί και τάδε ώρα.
-Ναι μισό λεπτό να αλλάξω μπλουζάκι μην λερώσω το καλό μου.
Και πάει με το παλιό τι σερτ και με την μαχαίρα και σκοτώνει άνθρωπο.

Υ.Γ με ξεπερνά, δεν μπορώ καν να διανοηθώ το μέγεθος της κακότητας και της κενότητας τους.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Nαι, μισό λεπτό κυρά απαυτούλα μου, ο καλός θεούλης βρίσκεται ήδη έξω απο μια άλλη αίθουσα δικαστηρίου υπερασπιζόμενος έναν παιδεραστή.
Δεν θα θίξω τι πιστεύει ο καθένας γιατί δεν με αφορά και δεν με ενδιαφέρει. Αλλά αυτός ο απίστευτος εγωισμός που έχουν οι περισσότεροι πιστοί και κόβουν ράβουν την ενοχή τους σύμφωνα με το δόγμα τους με στέλνει για "γόβες". Και για μπάστα, κυρα αποτέτοια μου πάλι, όλοι εσείς που πιστεύετε σε κάποιον εκεί έξω, δεν έχετε ακούσει την ελεύθερη βούληση? Εγώ θα σας τα λέω άπιστος άνθρωπος?
Και ενώ θα έπρεπει να λυπηθώ τα χρόνια σου το οτι είσαι μάνα και τα ρέστα, όλα τα παραπάνω συνηγορούν στο να έχεις περισσότερες "κατηγορίες". Καπίτο μαντάμ? Αντε στη γωνιά σου τώρα με το κομποσκίνι σου και με τον ασασίνο για τέκνο.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"