Τα ψηλά βουνά.

O Τζέϊμς Ντήν (James Dean). Έπαιξε σε μερικές πολύ σημαντικές ταινίες, και αν και δεν πήρε και τις καλύτερες κριτικές για τις ερμηνείες του, αποτέλεσε επαναστατικό "χολυγουντιανό" σύμβολο της εποχής.

Ο Θανάσης Βέγγος.Παντα ψηλά,παντα μακριά, παντοτε αληθινός www.veggos.gr

Ο νικόλας άσιμος,"...Ήταν σαν να πέρασε από δώ ο Έτσι και να μας έδωσε ζωή, και να γινήκαμε όλοι έτσι, και ξαναφεύγοντας ο Έτσι ρούφηξε όλη τη ζωή, παίρνοντας πίσω ό,τι είχε δώσει. Μαζί και μια σταγόνα απ' τον καθέναν. Ίσως του χρειαζόταν για να 'χει τη δύναμη να περπατά, για το αίμα που 'χε χάσει. Ίσως αυτό νομίζουν όλοι. Κι ίσως γι' αυτό τον αποφεύγουν, τον βρίζουν και τον θεωρούν αλήτη. Ίσως το πήρα κι εγώ έτσι. Αλλά τον ξέρω 'γώ τον Έτσι. Και ήμουν πριν κι εγώ σαν Έτσι. Θέλει κουράγιο να 'σαι Έτσι. Για να μπορείς να παραμένεις έτσι, πρέπει να παίζεις την ψυχή σου. Κι εγώ το ξέρω, δεν είν' έτσι. Και ο καθένας είν' ο Έτσι..."

Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από την πόλη...ο Δεκέμβρης.

Ενός Δεκέμβρη ... μύριοι έπονται.

Mάρλον Μπράντο. Εξωφρενικό ταλέντο. Μάλλον αυτοκαταστροφικός και ιδιόρρυθμος. Ακόμα και όταν δεν ήταν στα καλύτερα του και οι κινήσεις του έστελναν σκηνοθέτες και παραγωγούς για ψυχανάλυση εξακολουθούσε να εκπέμπει ένα παράξενο ερωτικό μαγνητισμό και καθήλωνε. Δεν είναι τυχαίο πως αποτελεί υποκριτική "αναφορά" για τους περισσότερους απο τους μεγάλους ηθοποιούς.

Nίκος Ξυλούρης. Αυτός και αν είναι βουνό, για μένα είχε την καλύτερη φωνή της Ελλάδας και σε μερικά τραγούδια του, μου προκαλεί μεγάλη συγκίνιση. Μια γνωστή μου, μου είχε περιγράψει την σκηνή όταν πέθανε ο Ξυλούρης. Βρισκόταν και αυτή στο ίδιο νοσοκομείο για συγγενικό της πρόσωπο και μόλις μαθεύτηκε ο θάνατος του, μέσα σε λίγες μόνο ώρες είχαν μαζευτεί μοιρολογήτρες απο την Κρήτη και όλο το προάυλιο του νοσοκομείου είχε γεμίσει τραγούδια για να "ξεπροβοδίσουν" τον Ψηλορείτη τους. Γιατί αν είσαι "βουνό", αυτό είναι το τέλος που σου αρμόζει.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Ο JFK σημειο αναφορας για ολους τους προεδρους των ΗΠΑ αλλα και ολους τους πολιτικους αρχηγους του κοσμου.

Συμφωνώ απόλυτα.

Μάνος Λοΐζος .

“Για μένα η μουσική είναι το μέσον”
Τα τραγούδια του έχουν την δική τους ιστορία.

Ο Μπρους ΛηΜορφή,ακόμα και μετά από τόσα χρόνια λένε:"ξέρει καράτε σαν τον Μπρους Λη.

Αν η προσπάθεια που καταβάλαμε για να κατανοήσουμε τη γυναικεία ψυχοσύνθεση πήγαινε στη διαστημική έρευνα, τώρα θα πουλάγαμε χοτ-ντογκ στο φεγγάρι.

Δημήτρης Παπαιωάννου. Είναι ο άνθρωπος που μας χάρισε μια απο τις μεγαλύτερες συγκινήσεις . Την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων το 2004. Καλλιτέχνης με υψηλή αισθητική, βαθιά γνώση και μεγάλο σεβασμό σε ότι κάνει. Υπερβολικά σεμνός, αλλά και αυτό λειτουργεί υπέρ του γιατί επιλέγει πάντα να μιλάει με τα έργα του και όχι με την φωνή του. Και όταν το κάνει εμείς οι υπόλοιποι χάνουμε τα λόγια μας.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Ε ..όχι όμως να τοποθετηθεί και στα ...ψηλά βουνά.
Δεν είναι λίγο νωρίς ...για αυτό;

Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από την πόλη...ο Δεκέμβρης.

Ενός Δεκέμβρη ... μύριοι έπονται.

Γιατί η αναγνώριση πάει πακέτο με την μαγκούρα ή με την ταφόπλακα?
Ειναι ένας δημιουργός εξαιρετικά ταλαντούχος, σιγά μην περιμένω "χαιρέκακα στη γωνία" να περάσει τα 80 για να πω πως άξιζε.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Ο συγκεκριμενος καταφερε να με ενθουσιασει και να με ξενερωσει μεσα σε διαστημα 3 εβδομαδων. Από τη μία η απιστευτη τελετη εναρξης, απο την αλλη, η τελετη ληξης που ηταν για τα πανηγυρια.

+ 1

Mα αυτό ακριβώς ηθελε να παρουσιάσει, τις δυο πλευρές της Ελληνικής πραγματικότητας. Το μεγαλείο της Ελλάδας του τότε και πως είναι εν μέρη, η Ελλάδα σήμερα. Για αρχή ήταν μια δωρική παρουσίαση και στο τέλος μια διονυσιακή γιορτή. Ενα πανυγήρι έτσι όπως πρέπει είναι. Με ντάτσουν, με αλαλούμ με Σαββόπουλο, με Βίσση με Χρόνη Αηδονίδη με ποντιακούς και κρητικούς χορούς. Κάθε τελετή λήξης δεν πρέπει να είναι ίδια με την έναρξη. Αν εσείς έχετε πρόβλημα να βλέπει η υφήλιος οτι η Ελλάδα έχει ντάτσουν με καρπούζια τότε μάλλον εσείς προσβάλεστε. Πωπω τι κατάφεραν να κάνουν μερικά καρπούζια! Κρύφτε τα γρήγορα.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Προσωπικα δεν με ξενερωσε τοσο η θεματολογια (datsun Σακης κλπ) οσο το γεγονος οτι η τελετη ληξης σου αφηνε μια αισθηση οτι εγινε αρπα-κολλα.
Δεν ξερω, ισως να φταιει το οτι η τελετη εναρξης ηταν τοσο εντυπωσιακη και αρτια φτιαγμενη.

Εγώ νομίζω πως η πρώτη τοποθέτησή σου ήταν καλύτερη,ήταν μια τσαπατσούλικη τελετή, διάχυτη με την ψυχαναγκαστική διάθεση του "ουφ τελείωσαμε".

Διαφωνώ, που ήταν για σένα αρπα κόλα? Αιτιολόγησε μου.
Μονο ψυχαναγκασμό δεν έβγαζε η τελετή λήξης αντίθετα δεν υποννοούσε ούφ τελειώσαμε, αλλά τελειώσαμε όλα πήγαν καλά και άρεσε σε όλους. Και η αίσθηση χαράς που προσπάθησε να δώσει ήταν ακριβώς αυτό το αποτέλεσμα.
Επίσης το ωραίτερο σβήσιμο φλόγας. Απο ένα κορίτσι μικρό σαν τα κρύα τα νερά, να φυσά προς τον ουρανό την φλόγα.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Μάλλον αυτό φταίει. Οι τελετές λήξης, γενικά ήταν, είναι και θα είναι ένα πάρτυ (δείτε και από άλλες τελετές που έχουν γίνει σε άλλες χώρες και θα καταλάβετε).
Και στα πάρτυ, επιτρέπονται και μερικά "μπανάλ" φλασάκια, και λίγο παραπάνω μπύρα, και κάποιο στραβοπάτημα...

Γιώργος Ιωσηφίδης

Θα σου πρότεινα να την ξαναδείς την τελετή λήξης, και θα δεις, ότι θα συγκινηθείς, και δεν θα είναι τα πράγματα όπως τα θυμόσουν

Γιώργος Ιωσηφίδης

Θα συμφωνήσω μαζί σου ως προς το πρώτο σκέλος.
Στραβοπάτημα εγώ δεν είδα πουθενά και επειδή είμαι κατά το ήμιση ποντία bonus μερικά υπέροχα πατήματα.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Τhe opinion is very different.

Mε τέτοια οικονομική και υλικοτεχνική υποστήριξη και τους άπειρους εθελοντές οποιοσδήποτε entertainer θα έκανε παρόμοια τελετή.

True.

Είδαμε και τους Αμερικανούς (Atlanta), τους Aυστραλούς (Sydney), και πρόσφατα τους Κινέζους (Beijing) πόσα κατάφεραν (και στο θέμα της αισθητικής, και γενικώς στις τελετές έναρξης και λήξης των Αγώνων που διοργάνωσαν) με πολύ μεγαλύτερη οικονομική και υλικοτεχνική υποστήριξη και πολλούς περισσότερους εθελοντές...
Για τους τελευταίους Ολυμπιακούς Αγώνες, να αναφέρω ότι ο σκηνοθέτης, ήταν ο καταξιωμένος, Zhang Yimou (Hero, House of Flying Daggers κ.α). Δεν νομίζω ότι μπορεί να το κάνει ο οποιοσδήποτε... και σίγουρα ο Παπαϊωάννου δεν είναι απλώς entertainer...

Γιώργος Ιωσηφίδης

Καμία διοργάνωση ολυμπιακών αγώνων δεν έγινε με τρεις και εξήντα. Επίσης όλες είχαν άπειρους εθελοντές. Δεν βρίσκω το μεμπτό σε αυτό. Ο Παπαιωάννου διαθέτει και αισθητική και όραμα και αυτά δεν πάνε πακετάκι με το χρήμα. Σίγουρα όταν υπάρχει και ο παράς το αποτέλεσμα είναι καλύτερο. Χάρη στα δυο πολύ συγκεκριμένα γνωρίσματα που διαθέτει οφείλουμε τις τόσο καλές παρουσιάσεις έναρξης και λήξης. Θα συμφωνήσω με τον voltmod, οι ολυμπιακοί της Ατλάντα ήταν άθλιοι ως προς την παρουσίαση και διοργανώθηκαν απο το πλουσιότερο κράτος στον κόσμο. Οσο υποκειμενικά και αν είναι τα περισσότερα θέματα στη ζωή υπάρχουν και αντικειμενικές αξίες που πολλές φορές "καθορίζουν" την υποκειμενικότητα.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Δεν θα διαφωνήσω σε αυτό αλλά δεν πιστεύω ότι ανέβασε τον πήχυ τόσο ψηλά που να μην μπορεί να ξεπεραστεί.
Αν μπορούσαν να ξαναγίνουν μετά από είκοσι χρόνια στην Ελλάδα από κάποιον άλλον,με ταλέντο, πάλι τα ίδια θα λέγαμε.

Δεκτή η άποψη σου αλλά για μένα ισχύει το ακριβώς αντίθετο, για αυτό τον έχω κατατάξει στα ψηλά βουνά. Καλλιτέχνες σαν τον Παπαιωάννου δεν εμφανίζονται συχνά. Για μένα η τελετή έναρξης ήταν η καλύτερη που έχω δει ποτέ. Μετά το Πεκίνο και η Μόσχα που έψαξα και την βρήκα.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Αλλη μία υπέροχη στιγμή απο την τελετή λήξης, με ένα ακόμα ψηλό βουνό. Διονύσης Σαββόπουλος. Ο άνθρωπος που όταν γράφει τραγούδια, σου δίνει τις πιο έντονες εικόνες. Αγαπημένος μου, μεγάλος δημιουργός.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Ε όχι , eve και ο σαββόπουλος ;
Κάποτε τραγούδησε: "τη νύχτα αυτή η αστυνομία, μάζεψε τους αλήτες απ'το πάρκο, έφτασε το εκατό κι ακουγόταν μέχρι εδώ η σειρήνα".Αλλά μόκο πριν τους ολυμπιακούς αγώνες όταν μπατσαρία μάζεψε από όλες τις πλατείες και τα πάρκα της αθήνας τους"άθλιους των αθηνών" κυνηγώντας τους μέρα νύχτα.Μόκο και για τις χιλιάδες φόλες που μοιράστηκαν σε πάρκα,πλατείες και γειτονιές για την εξαφάνιση κάθε αδέσποτου.Μόκο και για τα συστήματα παρακολούθησης που είχαν "σκύψει" πάνω από την ελλάδα και επόπτευαν κάθε μας κίνηση.
Μόκο λοιπόν από αυτόν "του 60 τον εκδρομέα".
Στο ίδιο τραγούδι γράφει:"Από όλα τα τραγούδια αγαπούσα πιο πολύ τα λαϊκά
η ζωή μου έχει αλλάξει κι έτσι τώρα δε με ζαχαρώνουν πια " κατάπως η ζωή του και οι διαθέσεις του λοιπόν .
Ξέφτισε ακόμα περισσότερο όταν προσγειώθηκε με αερόστατο στο ολυμπιακό στάδιο αποκάλεσε τους "άλλους"κωλοέλληνες και δεν συμπεριέλαβε και τον εαυτό του μέσα και κραύγαζε: "ψηφίστε μητσοτάκη" ωσάν "ημέτερος"

To :"τάγματα ξυπόλητα" είναι,για μένα,φράση περιπαιχτική βγαλμένη μέσα από έναν μικρόψυχο άνθρωπο.

Είναι,κατά την άποψή μου, για το άλλο thread

Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από την πόλη...ο Δεκέμβρης.

Ενός Δεκέμβρη ... μύριοι έπονται.

Ως δημιουργός φυσικά και η θέση του είναι στα ψηλά βουνά. Αν θεωρείς πως η στάση του πολλές φορές εμφάνιζε παραφωνίες καλείσαι να τον κατατάξεις εσύ στο topic που πιστεύεις αιτιολογώντας πάντα την τοποθέτηση σου. Με την δική σου λογική και ο Θοδωράκης δεν πρέπει να είναι σε αυτό εδώ το μέρος αλλά κάπου αλλού, επειδή κάπου, κάπως, κάποτε, και ενώ έχει δηλώσει αριστερός με εξορίες είπε "Καραμανλής ή τανκς". Και εγώ μπορεί να έχω απορίες για πρόσωπα σε αυτό εδώ το topic αλλά, ο.κ αντιλαμβάνομαι την οποιαδήποτε προτίμηση. Πρώτα προσπαθώ να κρίνω τον οποιοδήποτε για το έργο του και του Σαββόπουλου είναι πολύ μεγάλο και μετά να εξετάζω τα όποια στοιχεία του δεν μου αρέσουν.

Και μερικά δείγματα.
1
2
3

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"

Oκ λοιπόν,για πες μου μετά την ρεζέρβα ποιός δίσκος του ήταν αξιόλογος,"τα τραπεζάκια έξω" μήπως;που τα τραγούδια του έγιναν hit στις συγκεντρώσεις της οννεδ;
(να τραγουδά ο γελοίος:"κι αν βγω από αυτήν την φυλακή" στα φεστιβάλ της οννέδ).

Με τέτοια ιστορία καλλιτεχνική πίσω του θα μπορούσε(μπορεί πλέον...;;;;) να δημιουργήσει τέχνη,όχι για την τέχνη, αλλά και για αυτούς που τόσα χρόνια τον είχαν κατατάξει στα μετερίζια της ποιότητας και της κραυγής της αλήθειας χωρίς φόβο.

Hαppy Birthday Mr. President! - από την Καλομοίρα σε στιλ Μέριλιν Μονρόε.

Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από την πόλη...ο Δεκέμβρης.

Ενός Δεκέμβρη ... μύριοι έπονται.

Γιατί δεν τον κατατάσεις λοιπόν στο ένα αστέρι πέφτει πέφτει, ή στο persona non grata? Για μένα ο Σαββόπουλος είναι ένας μεγάλος δημιουργός. Σαν εικόνα δεν μου δένει να τραγουδάει στις συγκεντρώσεις της οννεδ αλλά αυτό δεν μειώνει την αξία του τραγουδιού. Ο ίδιος έχει δηλώσει πως πλέον δεν έχει έμπνευση και για αυτό τον λόγο δεν γράφει. Τώρα μάλλον είσαι απο αυτούς που αποδοκιμάζουν και τον Χατζιδάκι επειδή έδωσε τραγούδια στην Βουγκιουκλάκη και κάποια εποχή χαρακτήριζε φαινόμενο τον Φλωρινιώτη.

"Οι άνθρωποι που δεν συμπαθούν τις γάτες, στην προηγούμενη ζωή τους, μάλλον ήταν ποντίκια"